چند نکته مهم در ارتباط با این آیه: 1- گاهى یک حرکت، دامنه‏ى تأثیرات خوب وبدش در همه‏ى عصرها و نسل‏ها گسترده مى‏شود. «اهبطوا منها جمیعاً» 2- با یک لغزش و خطا، نباید کسى را طرد کرد، زیرا انسان قابل ارشاد و هدایت پذیر است. «یأتینکم منّى هدىً» 3- براى راهنمایى بشر، آمدن انبیا قطعى است. «یأتینّکم» 4- هدایت واقعى تنها از طرف خداست. «منّى هدىً» 5 - امنیّت و آرامش واقعى، در سایه‏ى پیروى از دین و دستورات خداوند حاصل مى‏شود. «فمن تبع هداى فلا خوف علیهم و لا هم یحزنون»

و در علل «3» از امام باقر (ع) روایت کرده که فرمود: بخدا سوگند خداى تعالى آدم را براى دنیا خلق کرده بود، و اگر او را در بهشت جاى داد، براى این بود که نافرمانى بکند، و آن گاه او را به همان جایى که براى آنجا خلقتش کرده بود، برگرداند.

و در علل «3» از امام باقر (ع) روایت کرده که فرمود: بخدا سوگند خداى تعالى آدم را براى دنیا خلق کرده بود، و اگر او را در بهشت جاى داد، براى این بود که نافرمانى بکند، و آن گاه او را به همان جایى که براى آنجا خلقتش کرده بود، برگرداند.

روى سخن در این آیه شریفه، فرزندان اسرائیل است.علّت این هشدار این است که آنان قسمتهایى از کتاب آسمانى خویش را پذیرفتند و بخشهاى دیگر آن را که بیانگر ویژگیهاى پیامبر گرامى (ص) و نویدِ آمدنِ او بود، انکار مى‏کردند.

نظرات مختلفی در ارتباط با منظور عهد در این آیه شریفه وجود دارد از جمله :1. ایمان به آخرین پیام‏آور خدا
2- عمل به تورات 3- منظور از پیمان در آیه مورد بحث، همانا پیمانى است که به بیان قرآن، خدا از فرزندان اسرائیل گرفت: «وَلَقَدْ اَخَذَاللَّهُ میثاقَ بَنى‏ اِسْرائیلَ وَ بَعَثْنا مِنْهُمُ اَثْنَىْ عَشَرَ نَقیبَاً وَ قالَ‏اللَّهُ اِنّى‏ مَعَکُمْ لَئِنْ اَقَمْتُمُ‏الصَّلوةَ وَ آتَیْتُمُ‏الزَّکوةَ وَ آمَنْتُمْ بِرُسُلى‏...»(134) بى‏گمان خدا از فرزندان اسرائیل پیمان گرفت؛ و از آنان دوازده [چهره‏] سرشناس برانگیختیم. و خدا فرمود: من با شما هستم اگر نماز را بپا دارید و زکات بدهید و به پیام‏آورانم ایمان بیاورید 4- دستورات و هشدارها عدّه‏اى از مفسّران گفته‏اند: منظور از عهد و پیمان در آیه شریفه، دو چیز است: نخست دستورات واجب خدا، و دیگر هشدارها و محرّمات او. 5. یادآورى نعمتها و سرانجام اینکه گروهى گفته‏اند: منظور از پیمان، برشمردن و یادآورى نعمتهاى گرانى است که خدا به پدران آنان و خود انسان ارزانى داشته است

بِرٌ : نیکی
 توضيح : واژه «برّ» که به‏معناى «خوبى و شایستگى» آمده، در آیه شریفه، ایمان به محمّد (ص) و کتاب اوست.

اسرائیل : عبدالله
 توضيح : «اسرائیل» واژه‏اى عبرى و نام «یعقوب» نوّاده ابراهیم خلیل (ع) است. عدّه‏اى معتقدند که این کلمه از دو بخش تشکیل شده است: «اسر» به‏معناى بنده، و «ئیل» به‏معناى خدا؛ و هنگامى که هر دو کنار هم قرار مى‏گیرند، معادل واژه «عبداللَّه» را مى‏سازند