جمله «أَ فَلا یَعْلَمُ» جملهاى است استفهامى که بوى انکار از آن مىآید، و استفهامش براى انکار است، و مفعول فعل «یعلم» جملهاى است که حذف شده، و مقام دلالت دارد بر اینکه آن جمله چیست، و آن جمله قائم مقام هر دو مفعول فعل «یعلم» است، و جمله «أَ فَلا یَعْلَمُ» با آنچه حذف شده جملهاى است تمام، و از کلمه «إِذا بُعْثِرَ» مطلبى از نو شروع شده، تا انکار در جمله قبل را تاکید کند. و منظور از جمله «ما فِی الْقُبُورِ» بدنهاى آدمیان است.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : و معناى آیات 9 تا 11- و خدا داناتر است- این است که: آیا انسان نمىداند که به خاطر کفران نعمتهاى پروردگارش عقوبتهایى دارد که وى به زودى به آن مىرسد، و با آن جزا داده مىشود؟ وقتى آنچه بدن در قبرها هست از قبرها بیرون شود، و نهفتههاى در باطن نفوس بر ملا گردد، و معلوم شود در باطن کافرند یا مؤمن؟ مطیعند یا عاصى؟ در آن وقت خدا به وضع ایشان با خبر است، و بر معیار باطن نفوس، جزایشان مىدهد.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]