«قارعة» از «قرع» به معناى کوبیدن چیزى بر چیزى است. یکى از نام‏هاى قیامت، «قارعة» است، زیرا با صیحه‏ى کوبنده آغاز مى‏شود و عذاب آن کوبنده است. [ نظرات / امتیازها ]

قارعه یکصد و یکمین سوره قران کریم که مکی است و 11 آیه دارد.

محتوای این سوره درباره قیامت و سختی های ان است و از سوره هایی است که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: مرا پیر کرده است.

امام باقر علیه السلام در فضیلت این سوره فرمودند: هر کس سوره قارعه را قرائت کند و آن را استمرار بخشد خداوند عزیز و جلیل او را از فتنه دجال و ایمان آوردن به او در امان می دارد و نیز از گرفتارشدن در آتش جهنم نگاه می دارد.
از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم نقل شده است: هر کس که این سوره را قرائت نماید در روز قیامت ترازوی حسنات او سنگین می شود. [ نظرات / امتیازها ]

1) گشایش در کار

در این باره از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم روایت کرده اند: هر کس سوره قارعه را بنویسد و همراه نیازمندی قرار دهد خداوند در کار او آسانی و گشایش قرار می دهد.

همچنین از امام صادق علیه السلام نقل شده است: هر گاه این سوره را نوشته و همراه کسی که بازارش کساد و بی رونق است باشد خداوند به کارش رونق می بخشد.

2) برآورده شدن حاجات

به جهت برآورده شدن هر حاجتی 180 بار این سوره را بخواند مفید است و اگر معیشت بر او تنگ باشد بنویسد و و با خود همراه داشته باشد روزی او وسیع می گردد .همچنین این سوره را نوشته و با خود همراه داشته باشد حاجتش برآورده خواهد شد. [ نظرات / امتیازها ]

این سوره با تعبیراتی کوبنده و بیانی تکان دهنده و انذار و هشداری صریح و روشن از معاد و مقدمات آن سخن می گوید و سرانجام انسان ها را به دو گروه تقسیم می کند:

گروهی که اعمالشان در میزان عدل الهی سنگین است و پاداش آنها زندگی سراسر رضایت بخش در جوار رحمت حق، و گروهی که اعمالشان سبک و کم وزن است و سرنوشت شان آتش داغ و سوزان جهنم است.

نام این سوره از آیه اول آن گرفته شده است. " قارعة" از ماده "قرع" که بر وزن فرع به معنی کوبیدن چیزی بر چیزی است، به گونه ای که صدای شدید از آن برخیزد؛ تازیانه و چکش را نیز به همین مناسبت "مقرعة" گویند بلکه به هر حادثه مهم و سخت " قارعة" گفته می شود.

با تعبیراتی که در آیه دوم و سوم آمده ، خداوند حتی به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید "تو چه می دانی آن حادثه سخت و کوبنده چیست"، روشن می شود که این حادثه کوبنده به قدری عظیم است که ابعادش به فکر هیچ کس نمی رسد.

به هرحال بسیاری از مفسران گفته اند که "قارعة" یکی از نام های قیامت است، ولی درست روشن نساخته اند که آیا این تعبیر اشاره به مقدمات قیامت می باشد که عالم دنیا در هم کوبیده می شود، خورشید و ماه تاریک می گردد، و دریاها برافروخته می شود، اگر چنین باشد دلیل انتخاب نام "قارعة" برای این حادثه روشن است. و یا این که منظور مرحله دوم، یعنی مرحله زنده شدن مردگان، و طرح نوین در عالم هستی است، و تعبیر به "کوبنده" به خاطر آن است که وحشت و خوف و ترس آن روز دل ها را می کوبد.

آیاتی که بعد از آن آمده بعضی تناسب با حادثه تخریب جهان دارد، و برخی متناسب با زنده شدن مردگان است، ولی روی هم رفته احتمال اول مناسب تر به نظر می رسد، هر چند در این آیات هر دو حادثه پشت سر یکدیگر ذکر شده است، مانند بسیاری دیگر از آیات قرآن که از قیامت خبر می دهد. [ نظرات / امتیازها ]

در فضیلت آن همین بس که در حدیثى از امام باقر (علیه السلام ) مى خوانیم : من قراء القارعة آمنه الله من فتنة الدجال ان یؤ من به ، و من قیح جهنم یوم القیامة ان شاء الله : کسى که سوره قارعه را بخواند خداوند متعال او را از فتنه دجال و ایمان آوردن به او حفظ مى کند، و او را در قیامت از چرک جهنم دور مى دارد انشاء الله .( تفسیر نمونه جلد 27 صفحه 258) [ نظرات / امتیازها ]

سوگندهای پی در پی و بیدار کننده (سوگند به اسبهای تندرو و اشاره به شبیخونی که علی (ع) و عده ای در سال هشتم هجری در جنگ ذات السلاسل، گروه کثیری از کفار را به اسارت در آورده و آنها را با طنابهای محکم بستند.) بیان ضعفهای نوع انسان همچون کفر و بخل و دنیا پرستی و مالدوستی. [ نظرات / امتیازها ]

امام صادق (ع) فرمود: «هر کس سوره والعادیات را بخواند و بر آن مداومت کند خداوند روز قیامت او را با امیر مؤمنان علی (ع) مبعوث می کند و در جمع او و میان دوستان او خواهد بود.» [ نظرات / امتیازها ]

سوره قارعه در مکه نازل شده و دارای ۱۱ آیه است. کلمه قارعه به معنی کوبنده است.
بعد از سوره قریش، در مکه در اوائل بعثت نازل شده‌است. [ نظرات / امتیازها ]

این سوره بطورکلی از معاد و مقدمات آن سخن می‌گوید، و انسان‌ها را به دو گروه تقسیم می‌کند:

گروهی که اعمالشان در میزان عدل الهی سنگین است: پاداششان زندگانی سراسر رضایتبخش در جوار رحمت حق
گروهی که اعمالشان سبک و کم وزن است و سرنوشتشان آتش داغ و سوزان جهنم.
[ نظرات / امتیازها ]

سلام و درود
قارعه: درهم‌کوب، تکان‌دهنده، واقعه کوبنده، حادثه کوبنده، قیامت. [ نظرات / امتیازها ]

محتوى و فضیلت سوره قارعه



این سوره به طور کلى از معاد و مقدمات آن سخن مى‏گوید ، با تعبیراتى کوبنده و بیانى تکان دهنده ، و انذار و هشدارى صریح و روشن ، و سرانجام انسانها را به دو گروه تقسیم مى‏کند ! گروهى که اعمالشان در میزان عدل الهى سنگین است ، و پاداششان زندگانى سراسر رضایتبخش در جوار رحمت حق و گروهى که اعمالشان سبک و کم وزن است و سرنوشتشان آتش داغ و سوزان جهنم.



نام این سوره یعنى قارعة از آیه اول آن گرفته شده است.



در فضیلت آن همین بس که در حدیثى از امام باقر(علیه‏السلام‏) مى‏خوانیم : من قرأ القارعة آمنه الله من فتنة الدجال ان یؤمن به ، و من قیح جهنم یوم القیامة ان شاء الله : کسى که سوره قارعه را بخواند خداوند متعال او را از فتنه دجال و ایمان آوردن به او حفظ مى‏کند ، و او را در قیامت از چرک جهنم دور مى‏دارد انشاء الله.
[ نظرات / امتیازها ]

بر حذر داشتن از موازین خفیف و ترغیب به داشتن موازین ثقیل.
قیامت، حادثه‌ای کوبنده هست، ملاکها و موازین سبک و ناپایدار با وقوع این حادثه کوبنده در هم می‌شکند، و موازین و ملاکهای پایدار باقی می‌ماند؛ پس از ملاکها و موازین ناپایدار و خفیف دور باشید، و با موازین ثقیل و سنگین و پایدار زندگی کنید. [ نظرات / امتیازها ]

زبیایی سوره از نظر بار هدایتی که دارد اینجاست، که به انسان و مخاطب خود یک بینش می‌دهد. یک‌بار هست که سوره به مخاطب خود می‌گوید که فلان کار خوب است و انجام بدهد، و فلان کار بد است و آن را انجام ندهد، ولی یک‌بار هم هست که سوره به انسان بینش می‌دهد که نظام ارزشی که در وجودت حاکم هست، چیست؟ و وقتی در معرض انتخاب قرار می‌گیری با چه معیاری انتخاب می‌کنی؟

چطور می‌شود که مرگ در جبهه و جهاد و خود را روی مین انداختن یک ارزش و رسیدن به بالاترین درجه سعادت است، ولی همین کار برای یک فرد دیگری نهایت حماقت است؟

در جواب باید گفت که تفاوت در موازین و معیارهای این دو فرد هست.

چطور می‌شود که وقتی یک شغلی را به دو نفر پیشنهاد می‌کنند، یکی با جان و دل قبول می‌کند و یکی پس می‌زند معیار و میزان چیست؟ یکی معیارش در انتخاب شغل بیشتر بودن درآمد و مادیات هست و یکی هم در همان انتخاب شغل معیارش رضایت خداست. اینها دو میزان متفاوت هستند.

در مسائل ریز و درشت زندگی قدم به قدم همین هست ما یک میزان و معیاری برای زندگی داریم. این سوره به ما می‌گوید در زندگی چه معیار و موازینی داشته باشیم و بعد از اینکه موازین را مشخص کرد عاقبت هر کدام را بیان می‌کند. [ نظرات / امتیازها ]

فضای سخن: ضرورت توجه به موازین و معیارها و ظهور و بروز آنها در قیامت. بجایی آیات سوره بویژه ششم تا هشتم، قرائن تشخیص این فضاست.
جهت هدایتی: آیات این سوره به دو مطلب قابل تقسیم است: نخست، آیات اول تا پنجم که به طور پیوسته در مقام توصیف قیامت به کوبندگی است و دوم، آیات ششم تا یازدهم که بیان اقسام انسانها به لحاظ دارا بودن موازین ثقیل و خفیف و آثار هر یک در عاقبت ایشان است.

‌أ.مطلب اول با توصیف قیامت به کوبندگی، از دو جهت زمینه بیان مطلب دوم را فراهم می سازد:

بینشی: به مخاطب این بینش را می دهد که روز کوبنده ای در پیش روست و باید به گونه­ای زندگی کند که در این روز کوبنده، همه چیز را از دست ندهد.
انگیزشی: مخاطب را انذار می دهد تا خود را برای پذیرش محتوای هدایتی سوره در مطلب بعدی آماده کند.

مطلب دوم جهت هدایتی سوره است، زیرا به لحاظ محتوایی می توان مطلب اول را برای تبیین هر چه بهتر و مؤثرتر مطلب دوم ارزیابی کرد، اما نمی توان مطلب دوم را برای تبیین بهتر مطلب اول دانست.

براین‌اساس، جهت هدایتی سوره چنین است: «برحذر داشتن از موازین خفیف و ترغیب به موازین ثقیل: قیامت، حادثه‌ای کوبنده است. ملاکها و موازین سبک و ناپایدار با وقوع این حادثه کوبنده در هم می‌شکند و ملاکها و موازین سنگین و پایدار باقی می ماند؛ پس از موازین خفیف دور باشید و با موازین ثقیل زندگی کنید».

[ نظرات / امتیازها ]

فارغ از سوره قارعه به اندازه‌ای که اولاً مطمئن باشید که با محکمات سوره مطابق است و دوما آنقدر شرح و بسط پیدا نکند که هویت تدبر و ماهیت نگاه منسجم زیر سوال برود.
از کلی بودن نهراسید، ما کلی داریم تا کلی. بین کلی و کلان فرق است یک‌بار می‌گوییم قرآن کلی است، یعنی یک چیز کلی هست و گویا تا برای آن چند مصداق ذکر نکنیم، کسی نمی‌تواند از آن استفاده کند، طبق نگاه بعضی‌ها، که کلی کلیدی هست که به هر قفلی وارد می‌شود، ولی هیچ قفلی را باز نمی‌کند و هیچ مشکلی را حل نمی‌کند، نه، این نگاه غلط است. و قرآن به این معنا کلی نیست؛ بلکه به این معنا کلی هست که یک اصل را در وجود پایه‌گذاری می‌کند، یک سیستم را برای زندگی به انسان ارائه می‌دهد.
درست است که کلان است و کلی هست ولی این کلی بودنش موضوعیت دارد و می‌خواهد این بینش در انسان بوجود بیاید و برای اینکه در جامعه عملیاتی شود، نمی‌توان فقط به قرآن اکتفا کرد قرآن برای همین است که اصول و قانون اساسی را ارائه دهد، و روایات همین را اجرایی کنند.
پس اگر روایات هم در دامنه قرآن قرار گرفتند، به این معنا که سیستم را شناسایی کنیم، و روایات را در جای خودشان بچینیم؛ نه اینکه ما به روایات قُطره‌ای نگاه کنیم و خودمان برای روایات سیستم درست کنیم و احساس کنیم که برای نگاه هماهنگ خلاء داریم وخودمان هماهنگی بدهیم، نه! این طور نیست، آن نگاه هماهنگ در قرآن هست.
[ نظرات / امتیازها ]

«قارعة» از «قرع» به معناى کوبیدن چیزى بر چیزى است. یکى از نام‏هاى قیامت، «قارعة» است، زیرا با صیحه‏ى کوبنده آغاز مى‏شود و عذاب آن کوبنده است.
در روایات مى‏خوانیم: حضرت على علیه السلام و فرزندان معصومش، میزان و معیار سنجش‏
اعمال انسان‏ها در قیامت هستند. «1»
شاید دلیل آنکه کلمه «موازین» به صورت جمع آمده، این باشد که کارهاى گوناگون انسان با ابزارهاى گوناگون سنجیده مى‏شود و هر کار، میزان مخصوص به خود را دارد.
«موازین» جمع «میزان» به معناى وسیله سنجش است و روشن است که اعمال انسان، امرى مادى و داراى وزن و جرم نیست که با ترازوهاى معمولى سنجیده شود، بلکه هر دسته از اعمال انسان، معیار سنجش مخصوص به خود دارد.
مادر براى همه فرزندان، مأوى و پناهگاه است، اما در آنجا مادر و پناهگاه گروهى از انسان‏ها دوزخ است.
«هاوِیَةٌ» از «هوى» به معناى سقوط است و دوزخ، محلّ سقوط گروهى است.
«حامِیَةٌ» از «حمى» به معناى شدّت حرارت است.
کوه‏هاى رنگارنگ در اثر قطعه قطعه شدن و خورد و خاک شدن، مثل پشم زده رنگارنگ مى‏شوند. «کَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ» «منفوش» از «نفش» به معناى باز کردن و کشیدن پشم است تا آنجا که اجزاى آن از هم بگسلد. «2»
سبک و سنگینى مخصوص مادیات نیست. لذا به سخنان بى‏محتوى مى‏گویند: سخن سبک. شاید مراد از «ثَقُلَتْ مَوازِینُهُ» و «خَفَّتْ مَوازِینُهُ» ارزش و کیفیّت عمل باشد و شاید هم مراد، قلّت و کثرت آن باشد.
حضرت على علیه السلام فرمودند: مراد از سبکى عمل، کم بودن عمل و مراد از سنگینى عمل، زیادى آن است. «قلة الحساب و کثرته» «3»
شخصى سلمان را تحقیر کرد که تو کیستى و چیستى؟ پاسخ داد: اول من و تو نطفه و آخرمن و تو مردار است. این دنیاست، اما در قیامت، «من ثقلت موازینه فهو الکریم و من خفت موازینه فهو لئیم» «1» هر کس میزان او سنگین باشد، تکریم مى‏شود و هر کس سبک باشد، تحقیر و ملامت خواهد شد.
______________________________
(1). بحارالانوار، ج 7، ص: 252.
(2). تفسیر راهنما.
(3). احتجاج طبرسى، ج 1، ص 363. به نقل راهنما.

[ نظرات / امتیازها ]

بدون شک ، ارزش همه اعمال نیک و صالحات یکسان نیست ، و با هم تفاوت زیادى دارند ، و به همین جهت در روایات مختلف اسلامى ، روى پاره‏اى از اعمال خیر ، تکیه بیشترى شده است ، و آنها اسباب سنگینى میزان و ترازوى عمل در قیامت شمرده‏اند .
از جمله در حدیثى ، از پیامبر اکرم (صلى‏الله‏علیه‏وآله‏وسلّم‏) مى‏خوانیم که در تفسیر لا اله الا الله فرمود : یعنى بوحدانیته لا یقبل الله الاعمال الا بها ، و هى کلمة التقوى یثقل الله بها الموازین یوم القیامة : لا اله الا الله اشاره به وحدانیت خداوند
است و هیچ عملى بدون آن پذیرفته نمى‏شود ، و این کلمه تقوى است که ترازوى سنجش اعمال را در قیامت سنگین مى‏کند.
در حدیث دیگرى از امیر مؤمنان على (علیه‏السلام‏) در باره شهادت به وحدانیت خداوند و نبوت پیغمبر اکرم (صلى‏الله‏علیه‏وآله‏وسلّم‏) آمده است : خف میزان ترفعان منه و ثقل میزان توضعان فیه : ترازوى سنجشى که شهادتین از آن برداشته شود سبک است ، و میزانى که شهادتین در آن گذارده شود سنگین است .
و در حدیث دیگرى از امام باقر (علیه‏السلام‏) یا امام صادق (علیه‏السلام‏) مى‏خوانیم : ما فى المیزان شى‏ء اثقل من الصلوة على محمد و آل محمد : در میزان عمل چیزى سنگینتر از درود فرستادن بر محمد و آل محمد نیست و در ذیل روایت مى‏فرماید : افرادى در قیامت در پاى میزان عمل قرار مى‏گیرند و کفه اعمالشان سبک است ، سپس درود بر محمد و آل محمد را در آن مى‏نهند و سنگین مى‏شود .
جالب اینکه در حدیثى از امام باقر (علیه‏السلام‏) مى‏خوانیم : من کان ظاهره ارجح من باطنه خف میزانه ! : هر کس ظاهرش از باطنش بهتر باشد میزان عملش در قیامت سبک خواهد بود!.
این بحث را با سخنى از سلمان فارسى که در حقیقت چکیده وحى و سنت است پایان مى‏دهیم ، در این حدیث مى‏خوانیم : کسى از طریق تحقیر به سلمان گفت : تو کیستى ؟ و چیستى ؟ ارزشى ندارى سلمان در پاسخ گفت : اما اولى و اولک فنطفة قذرة و اما آخرى و آخرک فجیفة منتنة فاذا کان یوم القیامة و نصبت الموازین فمن ثقلت موازینه فهو الکریم و من خفت موازینه فهو اللئیم :
اما آغاز وجود من و تو نطفه آلوده‏اى بوده ، و پایان من و تو مردارى گندیده بیش نیست ، هنگامى که روز قیامت فرا رسد و ترازوهاى سنجش اعمال نصب گردد ، هر کس ترازوى عملش سنگین بود شریف و بزرگوار است ، و هر کس ترازوى عملش سبک بود پست و لئیم است.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

سوره القارعه در مکه نازل شده وشامل یازده آیه و سی و شش کلمه و صد و پنجاه و دو حرف است.

در خواص و ثواب تلاوت این سوره ابن بابویه از حضرت صادق(ع) روایت کرده فرمود: هر کس سوره قارعه را مکرر تلاوت کند خداوند او را از فتنه دجال ایمن بدارد و از آتش جهنم آزاد گرداند.
در خواص القرآن از پیغمبر اکرم(ص) روایت کرده فرمود: هر کس القارعه را قرائت کند میزان اعمال او سنگین گردد.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]