منظور از آتش در آیه، آتش دوزخ است که جاودانى است.
اگر کلمه «نار» را نکره و بدون الف و لام آورد براى این بود که عظمت و هولناکى آن را برساند. [ نظرات / امتیازها ]

1 - ابولهب در آخرت، به آتش گرفتار شده و در آن باقى خواهد ماند.

سیصلى نارًا

«صلى النار»; یعنى، به سختى گرفتار حرارت آتش شد (قاموس). «صلاة» (ریشه «یصلى» در نظر زجّاج) در اصل بر ملازمت دلالت دارد (لسان العرب). بنابراین «یصلى النار»، بیانگر خلود است.

2 - آتش دوزخ، داراى شعله اى عظیم و زبانه اى هولناک است.

نارًا ذات لهب

«لهب»; یعنى، زبانه آتش و یا شعله ور شدن آن هر گاه از دود خالى باشد (قاموس). نکره بودن «لهب»، بر عظمت و هولناکى آن دلالت دارد.

3 - قیامت، نزدیک و گرفتارى ثروتمندان مخالف دین به آتش دوزخ، حتمى است.

سیصلى

حرف «سین» در «سیصلى» در تهدید به کار رفته و بر حتمى بودن دلالت دارد (کشاف). در تفاوت «سین» و «سوف» گفته شده است: «سین» بر استقبال نزدیک دلالت دارد.

4 - ثروت و مقام، مانع گرفتارى به شعله هاى آتش جهنم نیست.

ما أغنى عنه ماله و ما کسب . سیصلى نارًا ذات لهب

5 - گرایش نیافتن ابولهب به اسلام تا آخر عمر، از پیشگویى هاى قرآن

سیصلى نارًا ذات لهب
[ نظرات / امتیازها ]

در پاسخ به اینکه آیا ابولهب بعد از نزول سوره می توانست با تغییر روش بهشتی شود و یا محکوم به جهنمی شدن بود باید گفت :تعلق قضاى حتمى الهى به فعلى از افعال اختیارى انسان، باعث بطلان اختیار انسان نمى‏شود، چون فرض این است که اراده الهى- و همچنین فعل خداى تعالى- تعلق گرفته به فعل اختیارى انسان، بدان جهت که فعل انسان است، یعنى اختیارى است، و اگر فعل انسان و به عبارتى فعل ابو لهب به اختیار خود او صادر نشود، باعث مى‏شود که اراده خدا از مرادش تخلف کند و این محال است، و وقتى فعلى که متعلق قضاء موجب است، اختیارى شد، ترکش هم اختیارى خواهدبود، هر چند که آن ترک واقع نمى‏شود، (دقت بفرمایید) و ما در چند مورد از مباحث گذشته این کتاب در این باره بحث کردیم.پس روشن شد که ابو لهب مى‏توانسته ایمان بیاورد و از آتش نجات پیدا کند، آتشى که در صورت کافر مردن وى حتمى بوده، و قضایش رانده شده بود. [ نظرات / امتیازها ]