2) سؤال: چرا در این آیه دوباره کلمه « اللَّه» ذکر شد، با اینکه ممکن بود بفرماید: «قل هو اللَّه احد و صمد»؟
جواب: ظاهرا این تکرار براى اشاره به این معنا بوده که هر یک از دو جمله «هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» و «اللَّهُ الصَّمَدُ» مستقلا کافى در تعریف خداى تعالى است، چون مقام، مقام معرفى خدا به وسیله صفتى است که خاص خود او باشد، پس معنا چنین است که معرفت به خداى تعالى حاصل مىگردد چه از شنیدن جمله «هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» و چه از شنیدن «اللَّهُ الصَّمَدُ» چه آن جور توصیف و تعریف شود و چه اینجور.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : این دو آیه شریفه در عین حال هم به وسیله صفات ذات، خداى تعالى را معرفى کرده، و هم به وسیله صفات فعل. جمله «اللَّهُ أَحَدٌ» خدا را به صفت احدیت توصیف کرده، که احدیت عین ذات است. و جمله «اللَّهُ الصَّمَدُ» او را به صفت صمدیت توصیف کرده که صفت فعل است، چون گفتیم صمدیت عبارت از این است که هر چیزى به سوى او منتهى مىشود.
[ بستن توضیحات ]
[ پاسخ ها / امتیازها ]