● مرضيه اسدي -
تفسیرنمونه
تعبیر به ((من شر ما خلق )) مفهومش این نیست که آفرینش الهى در ذات خود شرى دارد، چرا که آفرینش همان ایجاد است ، و ایجاد و وجود خیر محض است ، قرآن مى گوید: الذى احسن کل شى ء خلقه ((همان خدائى که هر چه را آفرید نیکو آفرید)) (الم سجده - 7).
بلکه شر هنگامى پیدا مى شود که مخلوقات از قوانین آفرینش منحرف شوند و از مسیر تعیین شده جدا گردند، فى المثل نیش و دندان برنده حیوانات یک حربه دفاعى براى آنها است که در برابر دشمنانشان به کار مى برند همانند سلاحى که ما در مقابل دشمن از آن استفاده مى کنیم ، اگر این سلاح به مورد به کار رود خیر است ، اما اگر نابجا و در برابر دوست مصرف گردد شر است .
وانگهى بسیارى از امور است که ما در ظاهر آنها را شر حساب مى کنیم ولى در باطن خیر است مانند حوادث و بلاهاى بیدارگر و هشدار دهنده که انسان را از خواب غفلت بیدار ساخته و متوجه خدا مى کند اینها مسلما شر نیست .
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● حاجيه تقي زاده فانيد -
تفسیر راهنما
1 - خداوند، آفریننده موجودات
ما خلق
2 - انسان، همواره در خطر آسیب دیدن از بعضى مخلوقات
من شرّ ما خلق
3 - خداوند، توانا بر دفع ضرر و جلوگیرى از آسیب دیدن انسان از دیگر موجودات
قل أعوذ ... من شرّ ما خلق
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر مجمع البیان
مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ
از شرّ هر آنچه ذات بى همتاى او از پریان و آدمیان و دیگر جنبندگان و حیوانات آفریده است،
از دیدگاه گروهى از مفسران پیشین از جمله «ابن عباس»، بدان جهت به سپیده دم، «فلق» گفته شده است که به هنگام دمیده شدن سپیده، پرده سیاه شب به وسیله آن شکافته مى شود. واژه «فجر» نیز دراین مورد به کار رفته است، چرا که با آمدن روشنایى سپیده دم، سیاهى شب شکاف بر مى دارد و مى رود.
امّا از دیدگاه پاره اى منظور از واژه «فلق»، نوزاد است که از پدر و مادر ولادت مى یابد. برخى نیز برآنند که منظور شکافتن دانه و تخم و همانند آن است که گل و گیاه باشرایط و نظامى شگفت انگیز از آنها ولادت مى یابد.
به باور «سدى» واژه «فلق» به معنى چاهى است بسیار عمیق در دوزخ که گرفتاران در آن جا، از شدت سوزانندگى آتشِ آن به خدا پناه مى برند.
این دیدگاه را «ابوحمزه ثمالى» و «على بن ابراهیم» هم روایت کرده اند.
گفتنى است که مفهوم آیه مورد بحث عام است و در تقدیر مى تواند این گونه باشد: هان اى پیامبر! بگو: از شرّ درندگان، گزندگان، پریان، شیطان ها، آدمیان بداندیش و هر آنچه پروردگار سپیده دم آفریده است، به ذات بى همتاى او پناه مى برم.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر کشاف
من شر ماخلق ) من شر خلقه . وشرهم : ما یفعله المکلفون من الحیوان من المعاصی والمَثم ، ومضارة بعضهم بعضا من ظلم وبغی وقتل وضرب وشتم وغیر ذلک ، وما یفعله غیر المکلفین منه من الأکل والنهس واللدغ والعض کالسباع والحشرات ، وما وضعه الله فی الموات من أنواع الضرر کالإحراق فی النار والقتل فی السم .
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● نيره تقي زاده فايند -
تفسیرهدایت
[2] آیا آنچه خدا آفریده، خیر مطلق است یا شر مطلق، یا در هر چیزی مقداری از اینکه است و مقداری از آن!
بعضی گفتهاند: چگونه خدا که خیر گسترده است شر میآفریند!
و دیگران گفتهاند: هستی حالت غضب الاهی و بنا بر اینکه شر مطلق است؟و هر دو گفته نادرست است و با و جدان و فطرت ما موافق نیست.
درست آن است که خدا کاینات را به رحمت خود آفریده و بشر را برای آن آفریده است که از رحمت خودش او را بهرهمند سازد، ولی ذات مخلوق نیستی و ناتوانی و نقصان باقی میماند، و از همین عجز بزرگداشت چیزهای سلبی و منفی پدید میآید، ولی در او ناحیهای از خیر باقی میماند که به تجلیات پروردگارش تعلق دارد، و بخشش او غالبا بر جانب شر میچربد، بدان سبب که رحمت او گستردهتر از غضب او، و فضل او بزرگتر از عدل او سبحانه و تعالی است.
خدا هر زندهای را چنان آفریده است که جانب خیر را بر میگزیند و از جانب شر در نفس خود و در آفریدگان محیط بر خود پرهیز میکند، و انسان به نوبه خود مجهز به وحی و عقل و غریزه است تا به وسیله آنها از شر دوری جوید، و پناه بردن به خدا شکلی از اشکال پرهیز کردن از شرور است.
«مِن شَرِّ ما خَلَقَ- از شر آنچه آفریده شده است.»
شک نیست که روان کردن واجبات شریعت یکی از مهمترین و برجستهترین اشکال فرار از شرّ است، بدان سبب که ما را به راههای سلامت و وسایل نجات رهبری میکند.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» مجمع البیان
مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ
از شرّ هر آنچه ذات بى همتاى او از پریان و آدمیان و دیگر جنبندگان و حیوانات آفریده است،
از دیدگاه گروهى از مفسران پیشین از جمله «ابن عباس»، بدان جهت به سپیده دم، «فلق» گفته شده است که به هنگام دمیده شدن سپیده، پرده سیاه شب به وسیله آن شکافته مى شود. واژه «فجر» نیز دراین مورد به کار رفته است، چرا که با آمدن روشنایى سپیده دم، سیاهى شب شکاف بر مى دارد و مى رود.
امّا از دیدگاه پاره اى منظور از واژه «فلق»، نوزاد است که از پدر و مادر ولادت مى یابد. برخى نیز برآنند که منظور شکافتن دانه و تخم و همانند آن است که گل و گیاه باشرایط و نظامى شگفت انگیز از آنها ولادت مى یابد.
به باور «سدى» واژه «فلق» به معنى چاهى است بسیار عمیق در دوزخ که گرفتاران در آن جا، از شدت سوزانندگى آتشِ آن به خدا پناه مى برند.
این دیدگاه را «ابوحمزه ثمالى» و «على بن ابراهیم» هم روایت کرده اند.
گفتنى است که مفهوم آیه مورد بحث عام است و در تقدیر مى تواند این گونه باشد: هان اى پیامبر! بگو: از شرّ درندگان، گزندگان، پریان، شیطان ها، آدمیان بداندیش و هر آنچه پروردگار سپیده دم آفریده است، به ذات بى همتاى او پناه مى برم.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» یوسفعلی
6303. See n. 6301 above. Our trust in Allah is the refuge from every kind of fear and superstition, every kind of danger and evil. Three special kinds of mischief are specified in the next three verses, against which our best guard is our trust in Allah, the Light of the heavens and the earth. They are: (1) physical dangers, typified by darkness, (2) psychical dangers within us, typified by Secret Arts, and (3) psychical dangers from without us, resulting from a perverted will, which seeks to destroy any good that we enjoy.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● صفدر فولادي
میتوان نتیجه گرفت که مخلوقات خداوند اعم از جن و انس و حیوان و... میتوانند منشاء شر یا شرورات باشند. لذا مصدر شرورات را خداوند به مخلوقات نسبت میدهد؛ اگر شری هست؛ این شر؛ العیاذ بالله از سوی حضرت حق نخواهد بود، بلکه از سوی مخلوقات است. حالا منظوردر اینجا قطعا، مطلق مخلوقات نیست که فی نفسه منشاء شرورات هستند؛ بلکه موجوداتی که دارای شرند؛ یا موجوداتی که در بعضی مواقع از آنها شر صادر میشود، در عین اینکه در غالب مواقع خیر از آنها صادر میشود.
اینطور نیست که مخلوقات حضرت خالق، دائما دارای شر یا دائما دارای خیر باشند. فرشتگانی هستند که مخلوق خدایند و خیر مطلق اند و بالعکس؛ اما مخلوقاتی هستند که مثل جن وانس میتوانند خیر و یا شر داشته باشند؛ یا در بعضی مواقع ( بویژه در زمان غفلت از پروردگار ) شروراتی از آنها صادر میشود. بویژه از ناحیه انسان که مختارهم آفریده شده است. بواسطه همین اختیار، میتواند شروراتی را صادر نماید و بالقوه امکان ایجاد شر را دارد.
اما آیا خداوند مخلوقاتی خلق کرده است که بطور مطلق مصدر هیچ کاری ، جز شر نباشند؟! قطعا باید گفت: خیر !
اگردر این موضع ، شیطان را بذهن آوردید؛ بایستی گفت که، گرچه شیطان منشاء شرورات و فی الواقع عدو مبین بنی آدم است ، اما این حالت برای شیطان از سر عملکرد خود اوست. شیطان بواسطه نافرمانی از فرمان حق و از سر تکبر و غرور و خودخواهی براهی افتاد که منشاء تمامی شرورات بخصوص برای آدمیزاده میباشد.
شَرِّ » : بلا و بدی . « شَرِّ مَا . . . » : در اضافه ( شَرِّ ) به ( مَا ) این نکته است که پروردگار با این بیان به انسان فهمانده است که هر شرّی از هر مخلوقی صادر و ناشی شود ، منتسب و مرتبط به خود آن مخلوق است . شرّ محض هم وجود ندارد و بلکه شُرور نسبی است . آنچه نسبت به تو شرّ است ، نسبت به آفریده دیگری خیر است . مثلاً اگر گرگی گوسفند تو را بخورد ، این کار نسبت به تو و گوسفند شرّ است و نسبت به گرگ خیر . تفنگ یک حربه دفاعی است ؛ نشانه رفتن آن به سوی دشمن خونخواره خیر ، و به سوی دوست یا آدم بیگناهی شرّ است . و . . . خلاصه خدا هر چیزی را برای کاری و مصلحتی آفریده است و اغلب حکمت و فلسفه آنها از دید ما پنهان است .
[ نظرات / امتیازها ]
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.