از ظاهر سیاق برمىآید که جمله دومى، یعنى جمله «لا یَنْقُضُونَ الْمِیثاقَ» عطف تفسیرى جمله اولى است، و بنابراین، منظور از (میثاقى که آن را نقض نمىکنند، همان عهدى است که به آن وفا مىکنند، و منظور از این عهد و میثاق هم به قرینه آیه قبلى که تذکر ایشان را ذکر مىکرد، آن عهدى است که به زبان فطرت خود با پروردگار خود بستند که او را یگانه بدانند، و بر اساس توحید و یکتایى او عمل نموده آثار توحید را از خود نشان دهند. آرى، آدمى بر فطرت توحید خداى تعالى و نیز بر فطرت لوازم توحید خلق شده، این عهدى است که انسان در فطرت خود با خداى تعالى بسته است.
و عهد و میثاقى هم که به وسیله انبیاء و رسل و به دستور خداى سبحان از بشر گرفته شده، و خلاصه آن احکام و شرایعى هم که انبیاء آوردهاند همه از فروع این میثاق فطرى است، چون ادیان همه فطریند.
[ نظرات / امتیازها ]
قتاده فرمود: بر شما باد وفاى به عهد و اینکه میثاق را نشکنید، زیرا خداوند از آن نهى کرده، و در باره آن به شدیدترین وجه اعلام خطر کرده و آن را در حدود بیست و چند جاى قرآن به عنوان خیرخواهى شما آورده، و حجت بر شما قرار داده، و اهل فهم و عقلا و دانشمندان مىدانند که عظمت هر چیزى به مقدارى است که خدا عظمتش داده باشد، و از رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) براى ما نقل کردهاند که در خطبه خود فرموده: «ایمان ندارد کسى که امانتدار نیست و دین ندارد آن کس که به عهد خود پاىبند نیست».
علامه طباطبایی: از ظاهر این روایت به خوبى برمىآید که قتاده عهد و میثاق را حمل کرده بر عهد و میثاقهاى دائر میان مردم، و حال آنکه خواننده گرامى بیاد دارد که گفتیم ظاهر سیاق آیه مخالف این معنا است.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : این روایت را الدر المنثور (ج 4، ص 56) به سند خود از ابن جریر و ابن ابى حاتم و ابو الشیخ از قتاده در تفسیر «الَّذِینَ یُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ لا یَنْقُضُونَ الْمِیثاقَ» آورده است.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
«عهداللَّه» هم شامل پیمانهاى فطرى از قبیل عشق به حقّ و عدالت مىشود، هم پیمانهاى عقلى مثل درک حقایق عالم هستى و مبدأ و معاد را در برمىگیرد، هم بر پیمانهاى شرعى همچون عمل به واجبات و ترک محرّمات اطلاق مىگردد و هم بر پیمانهایى که انسانها با یکدیگر مىبندند و متعهّد مىشوند و خداوند مراعات آنها را واجب فرموده، صادق است.(85)
یکى از مهمترین پیمانهاى الهى، امامت رهبران آسمانى است. بعد از آنکه حضرت ابراهیمعلیه السلام با پشت سرگذاشتن آزمایشهاى متعدّد به مقام امامت رسید، از خداوند خواست تا فرزندان او نیز داراى این مقام شوند. خداوند براى روشن شدن جایگاه امامت، به جاى آنکه بفرماید مقام امامت به افراد ظالم نمىرسد فرمود: «لاینال عهدى الظالمین» عهد من به ستمگران نمىرسد.
«میثاق» به چیزى گفته مىشود که دل انسان با آن وثوق و اطمینان پیدا مىکند و از آنجا که وجود یک رهبر الهى، دل و جان انسانها را آرام و مطمئن مىسازد. لذا از مصادیق میثاق شمرده شده است.
وفاى به عهد مانند احترام به والدین و ردّ امانت، تنها از حقوق اسلامى نیست، بلکه از حقوق انسانى است. لذا هر خردمند و عاقلى باید آن را مراعات کند.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ] [ نظرات / امتیازها ]