نباید حواس و درک خود را صرفا معطوف به زندگی مادی دنیا کنیم چه اینکه اگر چنین کنیم نمی توانیم بین بقا با آن زندگی در برزخ و فنا فرق بگذاریم در نتیجه مومن هم مانند کافر دچار اشتباه شده و زندگی پس از مرگ را فنا می پندارد. [ نظرات / امتیازها ]

امام علی(ع) : << علیک بالصدق فی اقواله جل قدره = برتو باد راستگوئی ، زیرا کسی که در گفتارش صادق باشد ، مقام و منزلتش بزرگ میشود .>>

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

1- نگرشهاى محدود مادّى را باید با ایمان به خدا و گفته‏هاى او تکمیل و تصحیح کرد. «لاتقولوا»
2- تکالیف سخت، نیاز به پشتوانه اعتقادى و جبران خسارت‏ها دارد. آرى، کسى که بداند زنده است، به شهادت رو مى‏کند. «لاتقولوا... اموات بل احیاء»
3- شهادت، زمانى ارزش دارد که در راه خدا باشد. «فى سبیل اللَّه»
4- پیکار در راه دین، از ارزشهاى والا در پیشگاه خداوند است. «یقتل فى‏سبیل‏اللَّه»
5 - روح، بعد از مرگ باقى است، هرچند جسم و بدن متلاشى شود. «احیاء»
6- سرچشمه بسیارى از تحلیل‏ها، ناآگاهى از واقعیّات است.«لاتقولوا، لاتشعرون» [ نظرات / امتیازها ]

این خاطره به روایت سردار حاج قاسم سلیمانی؛ فرمانده لشکر ۴۱ ثارالله (ع) در دوران دفاع مقدس و فرمانده فعلی سپاه قدس نقل شده است؛ وقتی که آن شهید والامقام را پس از شهادتش در خواب می‌بیند و چنین روایت می‌کند:

«هیجان زده پرسیدم: آقامهدی مگه شما همین چند وقت پیش شهید نشدی؟ حرفم را نیمه تمام گذاشت. مکثی کرد و بعد با خنده گفت: من در جمع شما خواهم بود و در جلسه‌ها شرکت می‌کنم. مثل اینکه هنوز باور نکرده‌ای شهدا زنده هستند!
عجله داشت و می‌خواست برود. یک بار دیگر چهره درخشانش را کاویدم.
کلامی با بُغض و شاید گریه از گلویم بیرون پرید:
پس حالا که می‌خواهی بروی، لااقل یک پیغامی بده تا به بچه‌ها برسانم.
گفت: قاسم، من خیلی کار دارم، باید بروم. هر چه می‌گویم زود بنویس.
سریع دنبال یک کاغذ گشتم و برگه کوچکی پیدا کردم. خودکارم را هم از جیبم در آوردم و گفتم: بفرما برادر؛ بگو تا بنویسم.
گفت: بنویس سلام، من در جمع شما هستم.

همین چند کلمه را بیشتر نگفت. موقع خداحافظی، با لحنی که چاشنیِ التماس داشت، گفتم: بی زحمت زیر نوشته ر. ا. هم امضا کن.

برگه را گرفت و امضا کرد. کنارش نوشت: سید مهدی زین الدین.

نگاهی بهت زده به امضا و نوشته زیرش انداختم و با تعجب پرسیدم: چی نوشتی آقا مهدی؟ تو که سید نبودی.

گفت: اینجا مقام سیادت هم به من داده‌اند.

از خواب پریدم. موج صدای آقا مهدی هنوز توی گوشم هست:

سلام، من در جمع شما هستم.»

ناگفته پیداست که این اتفاق، بیش و پیش از آن که یک رؤیا باشد؛ یک واقعیت است. این واقعیت به وضوح در آیاتی مانند آیه ۱۵۴ سوره مبارکه بقره و آیه ۱۶۹ سوره مبارکه آل عمران مورد اشاره قرار گرفته که خداوند از ما می‌خواهد تا شهیدان را نه در ذهن و نه در گفتار، مُرده نپنداریم؛ چراکه آنان رزق و روزی دارند و البته این حقیقت ممکن است در درک و فهم ما نگنجد.

بر این اساس می‌توان چنین گفت که گرچه حیات برزخی برای همه انسان‌ها است، ولی کسانی که در راه خدا به شهادت می‌رسند مرحله بالاتری از این نوع زندگی را تجربه می‌کنند و می‌توانند از احوال اهل دنیا و حتی دیگر عوالم کسب خبر کنند و بر آن‌ها اشراف داشته باشند.

ما بر همین مبناى قرآن که شهیدان را زنده مى داند، به شهداى راه اسلام و به ویژه شهداى کربلا سلام می‌کنیم، با آنان حرف مى زنیم و توسل مى جوییم و در حقیقت، شهادت را باختن و از دست دادن نمی‌دانیم؛ بلکه آن را نوعی از یافتن و به دست آوردن می‌شماریم.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]