خیر الزاد التقوی : بهترین توشه تقوا و پرهیز کاری می باشد. [ نظرات / امتیازها ]

رفث - فسوق :
 توضيح : (رَفَثَ) در اینجا به معنی ذکر جماع و بیان انگیزه‌های آن است خواه در پیش زنان باشد و خواه جز آن‌. (جِدَالَ) مناقشه و ستیزه ‌کردن است تا کسی دوستش را به خشم آورد. (فُسُوقَ) انجام دادن‌ گناهان صغیره یـا کبیره است‌... نهی‌ کردن از آنها منتهی می‌شود به ترک هر چیزی که منافی باشد با حالت‌: پرهیزگاری‌، خالصانه در این برهه از زمان به خدا پرداخـتن‌، از انگیزه‌های زمینی فراتر رفتن‌، ریاضت روحانی نمودن این به خدا پیوستن و از دیگران ‌گسستن‌، و مراعات ادب لازم‌، در بیت الله الحرام از سوی‌ کسی‌ که قصد آن‌ کرده است و از همۀ تعلّقات بریده است و از همه چیز حـتّی از لباسهای دوخته بدر آمده است‌.
[ نظرات / امتیازها ]

الْحَجُّ- أَشْهُرٌ- مَعْلُوماتٌ - فَمَنْ فَرَضَ فِیهِنَّ الْحَجَّ - فَلا رَفَثَ : ساختن حج را و بر خود فریضه کردن را -ماههایست - شناخته و دانسته - هر که در آن ماهها باحرام گرفتن بر خویشتن حج فریضه کرد - مباشرت نکرد
 توضيح : الْحَجُّ- ساختن حج را و بر خود فریضه کردن را أَشْهُرٌ ماههایست مَعْلُوماتٌ شناخته و دانسته، فَمَنْ فَرَضَ فِیهِنَّ الْحَجَّ هر که در آن ماهها باحرام گرفتن بر خویشتن حج فریضه کرد فَلا رَفَثَ نه مباشرت کرد [ نظرات / امتیازها ]

اولی الباب : صاحبان تفکر واندیشه ودرک
 توضيح : [بقره:179]. یکى از معانى لبّ چنانکه در مصباح و صحاح و غیره آمده مغز است مانند مغز بادام و گردو و آن در قرآن پیوسته جمع آمده و مقصود عقل است. در مجمع مى‏گوید: اَلْبابْ به معنى عقول و مفرد آن لبّ است راغب مى‏گوید: لُبّ یعنى عقل خالص و ناآلوده... به قولى آن عقل پاک شده است هر لُبّ عقل است ولى هر عقل لُبّ نیست. پس مراد از اُولِى الْاَلْباب در قرآن صاحبان تفکر و اندیشه و درک اند، الباب جمعاً 16 بار در کلام اللَّه به کار رفته و از آنجمله خداوند چهار بار انسانهاى متفکر را مورد خطاب قرار داده و «یا أُولِى الْاَلْباب» فرموده است چنانکه در آیه فوق یعنى اى انسانهاى متفکر در قصاص زندگى هست و اگر بیاندیشید خواهید دانست. [بقره:197]. این خردمندان از عذاب من و عدالت من بترسید [مائده:100]. [طلاق:10]. و در بقیه آیات تذکر و عبرت را متوجه آنها فرموده است [یوسف:111]. [زمر:9]. [ نظرات / امتیازها ]