● معنای کلمه «حافظوا»
حفظ هر چیز به معناى ضبط آن است ولى بیشتر در مورد حفظ معانى در نفس استعمال مى شود.
[ نظرات / امتیازها ]
منبع : ترجمه المیزان، ج2، ص: 369 |
قالب : لغوی |
موضوع اصلی : بدون موضوع |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● معنای کلمه «وسطی»
منبع : ترجمه المیزان، ج2، ص: 369 |
قالب : لغوی |
موضوع اصلی : بدون موضوع |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● معنای کلمه «قیام»
منبع : ترجمه المیزان، ج2، ص: 369 |
قالب : لغوی |
موضوع اصلی : بدون موضوع |
گوینده : علامه طباطبایی |
1)
: kodum namaz?az vosta manzur namaze zohr hast?
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● نوع «لام» در «قُومُوا لِلَّه»
منبع : ترجمه المیزان، ج2، ص: 369 |
قالب : قواعد عربی |
موضوع اصلی : بدون موضوع |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● معنای کلمه «قانت»
منبع : ترجمه المیزان، ج2، ص: 369 |
قالب : لغوی |
موضوع اصلی : بدون موضوع |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● مصداق صلاه وسطی
امام باقر و امام صادق (علیهما سلام) فرمودند: منظور از صلاة وسطی نماز ظهر است.
علامه طباطبایی: این معنا از ائمه اهل بیت (علیه السلام) در روایاتی که از ایشان نقل شده است به کلمه واحد آمده است و بین روایات ائمه (علیه السلام) هیچ اختلافی دیده نمی شود. بله، در بعضی از آن ها آمده است که منظور از آن نماز جمعه است ولی چیزی که هست اینکه از همان ها نیز استفاده می شود که ظهر و جمعه را یک نوع گرفته اند و عبارت از نماز نیمه روز که در جمعه به صورتی و در غیر جمعه به صورتی دیگر خوانده می شود دانسته اند؛ نه اینکه مانند نماز صبح و ظهر دو نوع نماز و مربوط به دو وقت باشد همچنانکه این معنا در کافی و تفسیر عیاشی از زراره از امام باقر (علیه السلام) آمده است. عبارت روایت کافی چنین است: «خدای تعالی فرمود: «حافِظُوا عَلَی الصَّلَواتِ وَ الصَّلاةِ الْوُسْطی» و منظور از نماز وسطی نماز ظهر است؛ یعنی اولین نمازی که رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) خواند که از دو جهت وسطی نامیده شده است: یکی از این جهت که درست در وسط روز خوانده می شود و دوم اینکه بین نماز صبح که اول روز است و نماز عصر که اواخر روز است قرار دارد». آن گاه فرمودند: «این آیه وقتی نازل شد که رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) در سفر بود و در سفر در رکعت دوم قنوت خواند و آن دو رکعت را در سفر و حضر (غیر سفر) به همان حال باقی گذاشت و برای شخص مقیم و غیر مسافر دو رکعت دیگر اضافه کرد و همین دو رکعت اضافی ظهر را در روز جمعه به خاطر دو خطبه ای که در نماز جمعه واجب است و نیز برای اینکه باید آن دو خطبه را امام بخواند از نماز ظهر روز جمعه برداشت؛ از این جهت کسی که ظهر جمعه نماز را بدون جماعت بخواند باید مانند روزهای دیگر چهار رکعت بخواند ... ».
این روایت به طوری که ملاحظه می کنید ظهر و جمعه را یک نماز دانسته است و حکم می کند به اینکه هر دو نماز وسطی هستند؛ ولی بیشتر این روایات سندهایشان از وسط بریده است و بعضی هم که سندش تمام است متن آن خالی از تشویش و اضطراب نیست مانند همین روایت کافی که از یک طرف می گوید در نماز ظهر قنوت خواند و آن دو رکعت را در سفر و حضر به همان حال گذاشت و از طرف دیگر می گوید که برای شخص مقیم دو رکعت دیگر اضافه کرد به اینکه حضری هم مقیم است و باید چهار رکعت نماز بخواند. از همه این ها گذشته اصلا انطباق روایات بر آیه شریفه واضح نیست و خدا می داند.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : این روایت را کافی (ج 3، ص 271) و فقیه (ج 1، حدیث 600) و تفسیر عیاشی (ج 1، ص 127) روایت کرده اند.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
منبع : ترجمه المیزان، ج2، ص: 389 و 390 |
قالب : روایی |
موضوع اصلی : نماز |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● مصداق صلاة وسطی
جمعی از قریش نشسته بودند که زید بن ثابت از کنارشان رد شد. دو جوان را نزدش فرستادند تا از وی معنای صلات وسطی را بپرسند. زید گفت: «نماز ظهر است». دو جوان برگشتند و نزد اسامة بن زید شده و از او پرسیدند. او هم گفت: «نماز ظهر است چون رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) در هجیر مشغول نماز بود و به جز یک صف و دو صف با او نبودند؛ مردم مشغول گفتگو و معامله یشان بودند و به همین جهت این آیه نازل شد که (حافِظُوا عَلَی الصَّلَواتِ وَ الصَّلاةِ الْوُسْطی وَ قُومُوا لِلَّهِ قانِتِینَ). به دنبال نزول آیه رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) فرمودند: «مردمی که در هنگام نماز مشغول گفتگو و معامله بودند، یا اینکه از این عمل خود دست برمی دارند و یا آنکه خانه هایشان را آتش می زنم».».
علامه طباطبایی: این شان نزول از زید بن ثابت و غیر از او به طرق دیگری روایت شده است. خواننده باید توجه داشته باشد که اقوال مفسرین در تفسیر صلات وسطی مختلف است و بیشتر اختلافشان ناشی از اختلافی است که در روایات قوم است؛ در نتیجه یکی گفته است نماز صبح است و آن را از امام علی (علیه السلام) و از بعضی صحابه نقل کرده اند. بعضی گفته اند که نماز ظهر است و آن را از رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) و از عده ای از صحابه نقل کرده اند. جمعی گفته اند که نماز عصر است و آن را باز به رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) و جمعی از صحابه نسبت داده اند. سیوطی در الدر المنثور نزدیک به پنجاه و چند روایت بر طبق این نسبت آورده است. بعضی دیگر گفته اند که نماز مغرب است. بعضی گفته اند که صلات وسطی در بین همه نمازها نامعلوم است همچنانکه شب قدر در بین شب ها نامعلوم است و بر طبق گفته خود روایاتی از صحابه آورده اند. بعضی هم گفته اند که نماز عشا است و بعضی آن را نماز جمعه دانسته اند.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : این روایت را الدر المنثور (ص 301) از احمد و ابن منیع و نسایی و ابن جریر و شاشی و ضیا که همگی از طریق زیرقان روایت کرده اند، روایت کرده است.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
منبع : ترجمه المیزان، ج2، ص: 391 |
قالب : شأن نزول |
موضوع اصلی : نماز |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● معنای کلمه «قانتین»
مجمع البیان در تفسیر جمله «وَ قُومُوا لِلَّهِ قانِتِینَ» می گوید: «قنوت به معنای دعا کردن در نماز و به حال ایستاده است و همین معنا از امام باقر و امام صادق (علیه السلام) روایت شده است.
علامه طباطبایی: این مطلب از بعضی صحابه نیز نقل شده است.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ] [ نظرات / امتیازها ]
منبع : ترجمه المیزان، ج2، ص: 391 |
قالب : روایی |
موضوع اصلی : دعا |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● توجه و اهتمام نمازگذار به نماز
منبع : ترجمه المیزان، ج2، ص: 391 و 392 |
قالب : روایی |
موضوع اصلی : نماز |
گوینده : علامه طباطبایی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● الصَّلَواتِ وَ الصَّلاةِ الْوُسْطى -
سيد علي بهبهاني
مراد از ﴿الصَّلَوت﴾ دو احتمال هست:
1. حرف «الف» و «لام» در ﴿الصَّلَوت﴾ برای عهد باشد، در نتیجه مراد از ﴿حفِظوا عَلَی الصَّلَوت﴾، وجوب حفظ نمازهای پنجگانه شبانهروز است.
2. حرف «الف و لام» برای جمع و جنس باشد، بنابراین مراد از آن، وجوب حفظ همه نمازهایی است که در اسلام تشریع شده است، جز نمازهایی که با دلیل خاص از وجوب یاد شده بیرون روند؛ مانند نمازهای مستحبی، مگر آنکه گفته شود وجوب حفظ هر نماز، مناسب با حکم همان نماز محفوظ است و بر این اساس، وجوب حفظ نماز مستحب همانا حفظ استحباب آن است.
نمازهای پنجگانه یومیّه از منطوق یا مفهوم آیات قرآن کریم که از اوقات نماز حکایت دارند فهمیده میشود که به بعضی از موارد آن اشاره میکنیم:
1. ﴿اَقِمِ الصَّلوةَ لِدُلوکِ الشَّمسِ اِلی غَسَقِ الَّیلِ وقُرءانَ الفَجرِ اِنَّ قُرءانَ الفَجرِ کانَ مَشهودا) «لام» در کلمه ﴿لِدُلوک﴾ به معنای «عند» است، پس در این آیه، به وقت چهار نماز (ظهر، عصر، مغرب، عشاء) که از هنگام گذشتن آفتاب از دایره نصفالنهار تا تاریکی شب است (از نیمه روز تا نیمه شب)، اشاره شده و از نماز صبح نیز به ﴿قُرءانَ الفَجر﴾ یاد شده است.
2. ﴿فَاصبِر عَلی ما یَقولونَ وسَبِّح بِحَمدِ رَبِّکَ قَبلَ طُلوعِ الشَّمسِ وقَبلَ غُروبِها ومِن ءانایء الَّیلِ فَسَبِّح واَطرافَ النَّهارِ لَعَلَّکَ تَرضی) عبارت ﴿قَبلَ طُلوعِ الشَّمس﴾ با نماز صبح و ﴿قَبلَ غُروبِها﴾ با نماز عصر و ﴿من ءانایء الَّیل﴾ با نماز مغرب و عشا و ﴿اَطرافَ النَّهارِ﴾ با نماز ظهر انطباقپذیر است.
3. ﴿ فَسُبحنَ اللهِ حینَ تُمسونَ وحینَ تُصبِحون ٭ ولَهُ الحَمدُ فِی السَّموتِ والاَرضِ وعَشیًّا وحینَ تُظهِرون) 3 عبارت ﴿حینَ تُمسون﴾ ناظر به شامگاه است و به نماز مغرب و عشا اِشعار دارد که در شب خوانده میشود و ﴿حینَ تُصبِحون﴾ به بامداد و نماز صبح نظر دارد و ﴿وعَشیًّا﴾ که در برابر بامداد و شامگاه آمده است، نزدیک غروب یعنی هنگام نماز عصر است و ﴿حینَ تُظهِرون﴾ ناظر به زمان زوال آفتاب و نماز ظهر است.
4. ﴿واذکُر رَبَّکَ فی نَفسِکَ تَضَرُّعًا وخیفَةً ودونَ الجَهرِ مِنَ القَولِ بِالغُدُوِّ والاءاصال) و ﴿فی بُیوتٍ اَذِنَ اللهُ اَن تُرفَعَ ویُذکَرَ فیهَا اسمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فیها بِالغُدُوِّ والاءصال) کلمه ﴿بِالغُدُوّ﴾ یعنی «بامداد»، بر نماز صبح و واژه ﴿الاصال﴾ یعنی «شامگاه و نزدیک غروب»، بر نماز عصر تطبیق میشود. البته تعیین حدود دقیق اوقات یاد شده به برکت رهنمود اهل بیت وحی و عصمت(علیهمالسلام) خواهد بود.
همانگونه که ﴿الصَّلوة﴾ دو احتمال داشت، در تعیین ﴿الصَّلوةِ الوُسطی﴾ هم اقوال و احتمالاتی هست که طبری چهار قول، قرطبی ده قول و صاحب نیلالاوطار هجده قول را نقل کردهاند
در روح المعانی بعد از نقل برخی از آرا چنین آمده است: «و قیل و قیل» یعنی آرای فراوانی ارائه شده است که شمارش دقیق آنها دشوار است. عمده معنای «وُسطی» است که در این باره نیز دو نظر وجود دارد:
کانَ عَدُوًّا لِلّهِ و ملئکَتِهِ ورُسُلِهِ وجِبریلَ ومیکل﴾. گاهی صرف اهمیّت باعث مطرح شدن یک امر خاص است که خصوصیت آن فقط در اهتمام به آن است نه در اصل حکم؛ مانند ﴿مِنها اَربَعَةٌ حُرُمٌ ذلِکَ الدّینُ القَیِّمُ فَلاتَظلِموا فیهِنَّ اَنفُسَکُم) زیرا ظلم به نفس همواره قبیح است و به ماههای چهارگانه حرام اختصاصی ندارد؛ لیکن برای اهمیّت آن به آن تصریح شده است.
2. «اوسط» به معنای «فُضْلی» است. براساس این معنا و با حفظ معنای نخستِ کلمه ﴿الصّلوت﴾، صلوةوسطی یکی از نمازهای پنجگانه است که از دیگر نمازهای روزانه افضل است. احتمال دیگر براساس همین معنا آن است که «صلوة وسطی» به معنای نماز با فضیلتتر یعنی نماز با خشوع و حضور قلب باشد، بنابراین ﴿والصَّلوةِ الوُسطی﴾ که به جمله ﴿حفظُوا علی الصّلوت﴾ عطف شده است، برای تشویق به حفظ نماز با خشوع و حضور قلب است؛ ولی روشن است که این احتمال با معنای نخست برای کلمه ﴿الصَّلوة﴾ چندان هماهنگی ندارد، مگر با تأمّلی که در بحث مفردات آیه گذشت.
براساس احادیثی که در بحث روایی میآید، مشهور میان امامیّه آن است که «صلوة وسطی» همان نماز ظهر است. آلوسی در روح المعانی همین مصداق را ترجیح داده و ادله اقوال دیگر را مرجوح دانسته است ؛ ولی بعضی آن را مانند اسم اعظم الهی، ولی خدا، شب قدر و زمان استجابت دعا در روز جمعه مخفی دانسته و سرّ اختفای آن را هم ترغیب به اهتمام مسلمانان به نمازهای روزانه و محافظت خاص از تمام آنها برشمردهاند .
وجوه اعتباری دیگری نیز گفته شده که از نظر اعتبار عدد و وقت یا به لحاظ شب و روز با هم تفاوت میکنند. به برخی از آنها اشاره میکنیم:
1. نماز ظهر است، زیرا در طول روز تنها نماز ظهر میان نماز صبح و عصر قرار دارد.
2. نماز عصر است، زیرا نماز عصر میان نمازهایی است که در شبانهروز خوانده میشوند و نماز عصر، از دیگر نمازها افضل است، چون خداوند به آن قسم یاد کرده است: ﴿وَالعَصر﴾ و منظور از ﴿بَعدِ الصَّلوة﴾ در آیه ﴿تَحبِسونَهُما مِن بَعدِ الصَّلوة) نیز نماز عصر است.
3. نماز مغرب است، زیرا سه رکعت است و میان دو نماز چهار رکعتی عصر و عشا قرار دارد.
4. نماز عشاء است، چون در نیمهشب قرار گرفته است.
هیچ یک از وجوه یاد شده دلیل فقهی ندارد و تنها وجهی که پشتوانه روایی دارد، نظریه مشهور امامیّه است که «صلوة وسطی» همان نماز ظهر است
گفتنی است که خدای سبحان درباره نماز جمعه همکه برکات فراوانی دارد، دستور ویژه داده است: ﴿یاَیُّهَا الَّذینَ ءامَنوا اِذا نودی لِلصَّلوةِ مِن یَومِ الجُمُعَةِ فَاسعَوا اِلی ذِکرِ اللهِ وذَرُوا البَیع) هرچند نماز جمعه نیز همان نماز ظهر در روز جمعه است.
نکته: در تطبیق نماز اوسط بر یکی از نمازهای معروف و معهود یومیه و نماز جمعه و جماعت، روایات متهافت فراوانی هست که آلوسی بسیاری از آنها را به جهت مرفوع یا موقوف بودن مردود دانسته و فقط به برخی که ظهور در ظهر دارند بسنده کرده است ؛ بر خلاف طبری که مستفاد از اخبار را نماز عصر دانسته ؛ لیکن برخی از متأخّران متتبّع در قبال انبوهی از اخبار متهافت، چنین گفته: و ما آفة الأخبار إلاّ رواتها
شیخ طوسی تطبیق آن را بر نماز جماعت ملیح دانسته ولی گفته: هیچیک از مفسّران آن را رأی خود ندانستهاند. البته در بین مفسران اهل سنت کسانی هستند که آن را اختیار کردهاند
[ نظرات / امتیازها ]
منبع : تفسیر تسنیم |
قالب : تفسیری |
موضوع اصلی : نماز |
گوینده : آیت الله جوادی آملی |
1)
: ممنون اون چیزی که میخواستم رو به دست آوردم
2)
: عالی است
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● نماز و دلیل اوقات پنجگانه -
داريوش بيضايي
حقیقت نماز توجه و اقبال نمودن به ذکر خداست با خلوص نیت از هر گونه شائبه و آرزوهای دنیایی
در فقیه بسند خود از محمد سنان روایت کرده گفت نامه ای حضور حضرت رضا ع ارسال و سئوال نمودم از جهة واجب شدن نماز, ایشان پاسخ آن را مرقوم داشته بودند که: نماز از برای آن واجب شده تا مردم یاد خدا نمایند و هر شبانه روز بخاطر بسپارند که خالقی غیر او نیست و در مقام پرستش و خضوع و خشوع بر آیند و اقرار کنند به گناهان و طلب نمایند عفو و بخشش او را تا باز دارند نفس خود را از نافرمانی و انواع لهو لعب و فساد نکنند.
در کافی بسند خود از معویة بن وهب روایت کرده گفت سئوال نمودم از حضرت صادق ع بهترین چیزیکه نزدیک بگرداند انسان را به ساحت قدس ربوبی چیست؟ فرمود: بعد از شناسائی امام نماز است نمی بینی حضرت عیسی ع فرمود: (وَأَوْصَانِی بِالصَّلَاةِ وَالزَّکَاةِ مَا دُمْتُ حَیًّا).
در تهذیب بسند خود از حضرت صادق ع روایت کرده فرمود: پیغمبر اکرم ﷺ فرموده نماز مانند ستون خیمه میباشد چنانکه خیمه به ستون برپاست دین نیز به نماز قائم است و بسند دیگر از امیرالمؤمنین ع روایت نموده که فرمود: پیغمبر اکرم ﷺ فرمودند: نماز ستون دین است و نخست چیزیکه خداوند توجه به او مینماید نماز است در میان عبادتها اگر صحیح بود به اعمال دیگر هم نظر نمایند و اگر درست نبود التفاتی به اعمال دیگر نکنند.
در کافی بسند خود از حضرت صادق ع روایت کرده فرمود: پیوسته شیطان از انسان دور باشد تا زمانیکه حفظ کند نمازهای پنجگانه را در اوقاتشان و هرگاه ضایع کرد آنها را جرئت پیدا کند بر او و به تدریج انسان را در گناهان بزرگ داخل کند.
در فقیه بسند خود از حضرت صادق ع به روایت نموده فرمود: شفاعت ما اهل بیت نمیرسد به کسی که در نماز سستی کند و او را سبک بشمارد, و سوگند به خدا چنین شخصی بر حوض ما وارد نخواهد شد. ابن بابویه بسند خود از امیرالمؤمنین ع روایت کرده فرمود: مرد یهودی از پیغمبر اکرم ﷺ سئوال نمود: ای محمد برای چه بر امتت نمازهای پنجگانه واجب شده؟!, رسول اکرم ﷺ فرمود: وقتیکه ظهر شد آفتاب وسط آسمان در خط استوا داخل میشود پس در آن وقت, هر موجودی که زیر عرش قرار دارد تسبیح میکند پروردگار را و لذا بر امت من در آنوقت نماز ظهر واجب شد و هر کس در آن هنگام مشغول رکوع و سجود باشد حرام میگرداند خداوند جسد او را به آتش دوزخ و زمانیکه آدم معصیت خدا نمود و از درخت ممنوعه تناول کرد خداوند هنگام عصر او را از بهشت خارج کرد از آن جهت امر نمود به ذریه او تا روز قیامت همان ساعت به نماز اشتغال داشته باشند و عصر بهترین اوقات است نزد پروردگار و خداوند سفارش نموده که حفظ بدارم آن نماز را در میان نمازهای دیگر و اما مغرب ساعتی باشد که توبه آدم قبول شد پس آدم به شکرانه آن سه رکعت نماز بجا آورد یک رکعت آن برای گناه خود و دیگری برای حوا و سوم برای قبولی توبه او خداوند و در آن ساعت دعاها را به اجابت برساند اما نماز عشا برای آن واجب شد که قبر و قیامت تاریکی هائی دارد و لذا خداوند امر نمود در وقت تاریکی نماز بجا آورند تا سبب نورانیت قبر و قیامت انسان گردد و کسی در آنوقت به پا نمی ایستد مگر آنکه بدن او را خداوند بر جهنم حرام گرداند, اما نماز صبح برای آن واجب شد تا امتم خدا را سجده کنند پیش از آنکه آفتاب طلوع کند و در مقابل کفار هم معبودان باطل خود را پرستش کنند.
(اینها خلاصه اخباری بود در بیان علل نماز اما احادیثی که دلالت میکند بر عذاب و عقاب تارک نماز و اینکه او کافر است ذیلا بیان میشود).
در فقیه بسند خود از مسعدة بن صدقه روایت کرده گفت سئوال نمودم از حضرت صادق ع چرا زنا کننده را کافر نمیدانید و تارک نماز را کافر میگوئید دلیل آن چیست؟ فرمود: زناکار مرتکب عمل قبیح میشود برای لذت و غلبه شهوت ولی در ترک نماز لذتی نیست و ترک نمیکند او را مگر به جهت سستی و سبک شمردن امر خداوند و به این سبب او را کافر گویند که استخفاف امر خدا نموده.
ابن بابویه بسند خود از رسول اکرم ﷺ روایت کرده فرمود: نماز ستون دین است هر کس عمداً او را ترک کند دین را خراب کرده و کسیکه ضایع کند اوقات نماز را خداوند او را در ویل جای دهد (مکانیست بسیار بد در جهنم) چنانچه میفرماید: (فَوَیۡلࣱ لِّلۡمُصَلِّینَ ٱلَّذِینَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ)
و نیز بسند خود از امیرالمؤمنین ع روایت کرده فرمود: هر کس تأخیر اندازد نماز را از وقتش تا قضا شود بدون عذری خداوند تمام اعمال او را ضایع و باطل گرداند و نیست میان کفر و ایمان واسطه ای به جز ترک نماز و هر آنکه او را ترک کند و اعتقاد به ثواب و پاداش او نداشته باشد و از کیفر عذاب نترسد مانند یهودی یا نصرانی و مجوسی میمیرد.
و نیز بسند خود از پیغمبر خاتم ﷺ روایت کرده فرمود: هر که احسانی به تارک نماز بکند و اگر چه به لقمه ای از طعام یا لباس پوشیدنی باشد مانند آنست که هفتاد پیغمبر را به قتل رسانیده باشد که یکی از آنها محمد ﷺ است و فرمود: بدترین دزدیها آنستکه در نماز دزدی کند, امیرالمؤمنین ع عرض کرد ای رسول خدا چگونه باشد دزدی در نماز؟ فرمود: رکوع و سجود او را با تمام نرساند و طمأنینه بجا نیاورد.
و احادیث در کیفر و عذاب تارک نماز بسیار است و ما به این مقدار کفایت مینمائیم.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : و واجبات نماز بر دو قسم است بعضی از آنها شرایط نماز است و بعضی اجزاء نماز میباشد اما شرایط او از این قرار است که در تهذیب بسند خود از زراره روایت کرده گفت سئوال نمودم واجبات نماز را از حضرت باقر ع فرمود: وقت و طهارت و قبله و توجه نمودن به خدا و رکوع و سجود و قرائت و تشهد و سلام است.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
منبع : تفسیر هفت جلدی جامع قرآن بقلم و جمع آوری مرحوم علامه حاج سید ابراهیم بروجردی |
قالب : روایی |
موضوع اصلی : نماز |
گوینده : بیضائی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● خلل و شَکیات واقعه در نمازها -
داريوش بيضايي
در کافی بسند خود از زراره روایت کرده گفت از حضرت باقر ع سئوال نمودم شخصی شک کرد و نمیداند یک رکعت نماز بجا آورده یا دو رکعت چه کند؟ فرمود: باید آن نماز را اعاده کند.
و نیز از یونس روایت کرده گفت حضرت صادق ع فرموده: در دو رکعت اول از هر نمازی سهو نیست.
و همچنین نیز روایت کرده گفت حضرت رضا ع می فرمود: اعاده نماز در رکعت اول و دوم است و شک و سهو در دو رکعت آخر است.
و در فقیه بسند خود از حضرت باقر ع روایت کرده فرمود: آنچه را خداوند واجب نموده بود بر بندگان از نماز در ابتداء ده رکعت بود و در آن ده رکعت قرائت است و شک و سهو نیست و بعداً پیغمبر اکرم ﷺ به دستور خداوند هفت رکعت دیگر زیاد نمود و در آن شک و سهو واقع میشود و قرائت نیست و هر که در دو رکعت اول شک کند باید نماز را اعاده نماید تا حفظ نماید آن دو رکعت را از سهو و در آن با یقین باشد و اگر در دو رکعت آخر شک کند عمل شکیات را انجام میدهد و نیز از حضرت صادق ع روایت کرده فرمود: وقتی که دو رکعت اول سالم بماند نماز صحیح میشود.
در کافی از حضرت صادق ع روایت کرده فرمود: زمانیکه شک کردید در نماز مغرب و صبح باید آن دو نماز را اعاده کنید.
و نیز از حضرت باقر ع روایت کرده فرمود: در مغرب و صبح شکی نیست و باید اعاده کند.
(ادامه مطلب در نوضیحات آمده است)
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : در فقیه بسند خود از اسحق بن عمار روایت کرده گفت حضرت موسی بن جعفر ع فرمود: وقتى شک کردید در عدد رکعات بنا را بر کمتر گذارید, اسحق گفت عرض کردم حضورش این فرمایشات اصل و قاعده است یعنی در هر شکی باید بنا بر اقل گذاشت؟ فرمود: بلی.
و در تهذیب بسند خود از عبدالرحمن روایت کرده گفت از حضرت موسی بن جعفر ع در مورد مشکیات در نماز سئوال نمودم؟ فرمود: بنا را بر یقین میگذاری. (یعنی بر کمتر).
و در فقیه بسند خود از عمار روایت کرده گفت حضرت صادق ع فرمود: ای عمار میخواهی جمع نمایم برای تو حکم تمام شکها را در دو کلمه؟ عرض کردم منت بر من گذارید لطفا بیان بفرمائید!, فرمود: هر وقت شک کردید در عدد رکعات بنا را در طرف زیادی بگذارید و زمانی که سلام دادید تمام کنید آنچه را کم نمودی.
در تهذیب بسند خود از عمار روایت کرده گفت از حضرت صادق ع حکم شکیات را سئوال نمودم؟ فرمود: میخواهی تو را چیزی یاد بدهم که وقتی عمل به آن نمودی سپس بخاطرت آمد که نمازت تمام بوده یا ناقص دیگر چیزی بر تو نباشد؟ عرض کردم بیان فرمائید!, فرمود: هنگامیکه شک کردی بنا را بطرف اکثر میگذاری و بعد از فراغ برخیز و آنچه احتمال میدادی که ناقص است بجا آور اگر نمازت تمام بوده این نماز احتیاط نافله و مستحب میشود و اگر کم بوده نماز اصل را احتیاط تمام میکند.
در کافی بسند خود از جمیل روایت کرده گفت از حضرت صادق ع سئوال نمودم اگر شخصی شک کرد میان رکعت سه و چهار تکلیف او چیست؟ فرمود: بنا را بر چهار میگذارد و مخیر است در نماز احتیاط بین آنکه یک رکعت ایستاده یا دو رکعت نشسته بجا آورد و نیز از آنحضرت روایت کرده فرمود: هرگاه کسی شک نماید میان رکعت دو یا سه یا چهار بنا را بر چهار میگذارد سپس دو رکعت ایستاده و دو رکعت نشسته بجا میآورد و اگر شک او میان چهار و پنج بود بنا را بر چهار میگذارد بعد از سلام دو سجده سهو بجا آورد.
در تهذیب بسند خود از زید شحام روایت کرده گفت سئوال نمودم از حضرت صادق ع شخصی نماز عصر را پنج یا شش رکعت بجا آورده چه کند؟ فرمود اگر یقین دارد باید اعاده کند.
و در فقیه بسند خود از حضرت صادق ع روایت کرده فرمود: هرگاه انسان در سه نماز پی در پی شک نمود آن شخص را کثیر الشک گویند و چنین شخصی باید به شک خود اعتنا نکند, و نیز از آنحضرت روایت کرده فرمود: هر که نداند چند رکعت نماز بجا آورده آن نماز را اعاده کند و زمانیکه شخصی شک او زیاد بشود به آن شک اعتنا نکند (مراد آنستکه شک کثیر الشک اعتباری ندارد).
در تهدیب بسند خود از زراره روایت کرده گفت حضرت صادق ع فرمود: ای زراره هر گاه از جزئی خارج شدی و بجز بعد از آن داخل شدی اگر شک در جزء سابق کردی به این شک اعتنائی نکن.
(در واقع این گونه شک تجاوز از محل است که شرعاً اعتباری ندارد).
و نیز از محمد بن مسلم روایت کرده گفت فرمود: حضرت باقر ع بعد از نماز هر گاه در چیزی شک نمودى التفاتی به آن ننما و چیزی بر تو نمی باشد.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
منبع : تفسیر هفت جلدی جامع قرآن بقلم و جمع آوری مرحوم علامه حاج سید ابراهیم بروجردی |
قالب : احکام |
موضوع اصلی : احکام |
گوینده : بیضائی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● نماز ظهر ومداومت برآن -
عبدالله عبداللهي
از زید بن ثابت نقل نمایند که رسول خدا صلى الله علیه و آله نماز ظهر را در اوقات گرماى شدید روز نیز در مسجد میخواند و این امر از براى اصحاب خیلى سخت و گران مى بود سپس این آیه نازل گردید.
و نیز از زید بن ثابت روایت کنند که پیامبر نماز ظهر را در منتهاى شدت گرما در مسجد میخواند و شدت گرما به حدى بود که بر مردم گران مى آمد که به نماز جماعت در مسجد حاضر شوند. لذا در اوقات نماز ظهر هنگام گرماى شدید یک صف یا دو صف بیشتر تشکیل نمى گردید و مردم سرگرم تجارت و کارهاى خویش مى بودند تا بدانجا که پیامبر فرمود: در صدد هستم خانه کسانى که به جماعت حاضر نمى شوند، بسوزانم سپس این آیه نازل شده.
و درباره این قسمت از آیه از مجاهدو نیز از زید بن ارقم روایت نمایند که در اوائل کار، مردم در وسط نماز به سخن گفتن مى پرداختند سپس این آیه نازل گردید و سخن گفتن در حین نماز حرام شد.
[ نظرات / امتیازها ]
منبع : بخارى در تاریخ خود و احمد و ابوداود و بیهقى و طبرى از عامه و صاحب مجمع البیان از خاصه |
قالب : شأن نزول |
موضوع اصلی : احکام |
گوینده : عبدالله عبداللهی |
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.