لاإکراه ؛ : ناپسند داشتن، امتناع
توضيح : کَره:ناپسند داشتن، امتناع (ر.ک:مقاییس اللغه، قاموس قرآن، التحقیق فی کلمات القرآن)چنان که در قرآن مجید میخوانیم: « لیحق الحقَّ و یُبطِلَ الباطِلَ ولو کَرِهالمجرمونَ » ؛ «اکراه» به معنی اجبار و بدون رضایت میباشد. (انفال ، 8)
عبارت لااکراه فی الدین میتواند، جمله خبری باشد و بیانگر حقیقت تکوینی باشد، که «در پذیرش دین و باورهای قلبی، اجبار وجود ندارد» و حتی محال است. و میتواند، لااکراه فی الدین یک جمله انشائی و حکم تشریعی باشد:که از اجبار و تحمیل در دین، نهی کرده باشد.
[ نظرات / امتیازها ]
الدین : «جزا» و «طاعت»
توضيح : دین:در لغت به معنای «جزا» و «طاعت» ، و برخی «دین» را به معنای عادت و روش معنا کردهاند. (ر.ک:التهذیب،14/181)
راغب اصفهانی گفته است؛ «دین برای انقیاد و اطاعت از شریعت، اعتبار شده است» (ر.ک:مفردات راغب)
در قرآن مجید، «دین» در هر سه معنا استعمال شده است:
1ـ به معنای شریعت و مجموعه احکام و دستورات (حج :78) و (آلعمران:83)
2ـ به معنای جزاء و محاسبه: (ذاریات :5 و 6)
3ـ به معنای اطاعت و انقیاد: وَ مَن احسنُ دینا ممّنْ اَسلَمَ وَجهَهُ لله و هو محسن (نساء:125)
ولی آنچه مناسب با آیه شریفه مورد بحث است، معنای اول و سوم میباشد؛ به این معنا که «دین» مجموعهای از اعتقادات و دستورالعملها میباشد؛ و شخص دیندار کسی است که با اطاعت و انقیاد، از باورهای باطنی و سلوک ویژهای در ظاهر بهرهمند باشد. که بهترین آن درشریعت اسلام و اسلام بندگان تجلی میکند.
[ نظرات / امتیازها ]