توضیح : تقید جمله (کنتم تکتمون) به قید (کنتم) به این معنا اشعار دارد که در این میان در خصوص حضرت آدم (علیه السلام) و خلافت او، اسرارى مکتوم و پنهان بوده است. و ممکن است این معنا را از آیه بعدى هم که مى ‏فرماید: «فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِیسَ أَبى‏ وَ اسْتَکْبَرَ وَ کانَ مِنَ الْکافِرِینَ» (بقره/34) استفاده کرد. چون از این جمله برمى ‏آید که ابلیس قبل از به وجود آمدن صحنه خلقت آدم و سجده ملائکه، کافر بوده است (چون فرموده کانَ مِنَ الْکافِرِینَ) و سجده نکردنش و مخالفت ظاهریش، ناشى از مخالفتى بود که در باطن مکتوم داشته است. و از همین جا روشن می شود که سجده ملائکه و امتناع ابلیس از آن یک واقعه ‏اى بوده است که در فاصله فرمایش خداوند (إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ) و بین فرمایش دیگرش «أَعْلَمُ ما تُبْدُونَ وَ ما کُنْتُمْ تَکْتُمُونَ» الخ، واقع شده است و نیز از آن استفاده می شود که به خاطر چه سرى جمله (إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ) الخ، را بار دوم مبدل کرد به جمله (إِنِّی أَعْلَمُ غَیْبَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ). [ بستن توضیحات ]