بسم الله الرحمان الرحیم .أُولئِکَ عَلى هُدىً مِنْ رَبِّهِمْ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ5
آنانکه از صفات متقین بر طبق آیات شریفه 3و4سوره مبارکه بقره برخوردارند بر هدایتی که از سوی پروردگارشان به آنان عطا شده قرار دارند .در اینجا میتوان به هدایتی که خداوند در عالم ذر به انسان عطا نموده اشاره کرد که بر هدایت اولیه خود استوار است و(زنگار گناه آنرا کدر نکرده )
و سپس با شرایطی که خداوند در آیات 3و4 ذکر نموده آنان به هدایت ثانوی میرسند و مُفْلِحُونَ اسم فاعل جمع است بمعنی کشت کننده گانیکه محصول برداشت میکنند .لذا تاکید دارد که قطعا نزول قرآن مانند نزول بارانی است که بر زمین حاصلخیز میبارد و از کشت امروز خود در فردای قیامت بهره مند میشوند و در دنیا و آخرت رستگارند .انشاءالله
[ نظرات / امتیازها ] ایمان به رستاخیز آخرین صفتى است که در این سلسله از صفات براى پرهیزگاران بیان شده است آنها به آخرت قطعا ایمان دارند ( و بالاخرة هم یوقنون
آنها یقین دارند که انسان ، مهمل و عبث و بىهدف آفریده نشده ، آفرینش براى او خط سیرى تعیین کرده است که با مرگ هرگز پایان نمىگیرد ، چرا که اگر در همینجا همه چیز ختم مىشد مسلما این همه غوغا براى این چند روز زندگى ، عبث و بیهوده بود.
او اعتراف دارد که عدالت مطلق پروردگار در انتظار همگان است و چنان نیست که اعمال ما در این جهان ، بىحساب و پاداش باشد.
این اعتقاد به او آرامش مىبخشد ، از فشارهائى که در طریق انجام مسئولیتها بر او واردمىشود نه تنها رنج نمىبرد بلکه از آن استقبال مىکند ، همچون کوه در برابر حوادث مىایستد ، در برابر بىعدالتیها تسلیم نمىشود ، و مطمئن است کوچکترین عمل نیک و بد پاداش و کیفر دارد ، بعد از مرگ به جهانى وسیعتر که خالى از هر گونه ظلم و ستم است انتقال مىیابد و از رحمت وسیع و الطاف پروردگار بزرگ بهرهمند مىشود.
ایمان به آخرت ، یعنى شکافتن دیوار عالم ماده ، و ورود در محیطى عالیتر
و والاتر که این جهان ، مزرعهاى براى آن ، و آموزشگاهى براى آمادگى هر چه بیشتر در برابر آن ، محسوب مىشود ، حیات و زندگى این جهان هدف نهائى نیست بلکه جنبه مقدماتى دارد ، و دوران سازندگى براى جهان دیگر است .
زندگى در این جهان همچون زندگى دوران جنینى است که هرگز هدف آفرینش انسان آن نبوده ، بلکه یک دوران تکاملى است براى زندگى دیگرى ، ولى تا این چنین سالم و دور از هر گونه عیب متولد نشود در زندگى بعد از آن خوشبخت و سعادتمند نخواهد بود.
ایمان به رستاخیز اثر عمیقى در تربیت انسانها دارد ، به آنها شهامت و شجاعت مىبخشد ، زیرا بر اساس آن ، اوج افتخار در زندگى این جهان ، شهادت در راه یک هدف مقدس الهى است که آن محبوبترین اشیاء براى فرد با ایمان و آغازى است براى یک زندگى ابدى و جاودانى .
ایمان به قیامت انسانرا در برابر گناه کنترل مىکند ، و به تعبیر دیگر گناهان ما با ایمان به خدا و آخرت نسبت معکوس دارند ، به هر نسبت که ایمان قویتر باشد گناه کمتر است ، در سوره ص آیه 26 مىخوانیم خداوند به داود مىفرماید : و لا تتبع الهوى فیضلک عن سبیل الله ان الذین یضلون عن سبیل الله لهم عذاب شدید بما نسوا یوم الحساب : از هواى نفس پیروى مکن که تو را از مسیر الهى گمراه مىسازد ، کسانى که از طریق الهى گمراه شوند عذاب دردناکى دارند ، چرا که روز قیامت را فراموش کردند آرى این فراموشى روز جزا ، سرچشمه انواع طغیانها و ستمها و گناهان است و آنها هم سرچشمه عذاب شدید .
اینها رستگارانند ( و اولئک هم المفلحون).
، اشارهاى است به نتیجه و پایان کار مؤمنانى که صفات پنجگانه فوق را در خود جمع کردهاند ، مىگوید : اینها بر مسیر هدایت پروردگارشان هستند ( اولئک على هدى من ربهم).
در حقیقت هدایت آنها و همچنین رستگاریشان از سوى خدا تضمین شده است و تعبیر به من ربهم اشاره به همین حقیقت است.
جالب اینکه مىگوید : على هدى من ربهم اشاره به اینکه هدایت الهى همچون مرکب راهوارى است که آنها بر آن سوارند ، و به کمک این مرکب به سوى رستگارى و سعادت پیش مىروند ( زیرا مىدانیم کلمه على معمولا در جائى به کار مىرود که مفهوم تسلط و علو و استیلاء را مىرساند).
ضمنا تعبیر به هدى ( به صورت نکره ) اشاره به عظمت هدایتى است که از ناحیه خداوند شامل حال آنها مىشود ، یعنى آنها هدایتى بس عظیم دارند.
و نیز تعبیر به هم المفلحون با توجه به آنچه در علم معانى و بیان گفته شده دلیل بر انحصار است
صفت ویژه مشمول هدایت الهى گشتهاند .
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : آنها یقین دارند که انسان ، مهمل و عبث و بىهدف آفریده نشده ، آفرینش براى او خط سیرى تعیین کرده است که با مرگ هرگز پایان نمىگیرد
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]