54) کلمه «باری» از ماده (ب- ر- ء) اشتقاق یافته است. وقتى مى ‏گویى: «برء یبرء براء» معنایش این است که فلانى فلان چیز را جدا کرد. خداى تعالى نیز از این رو بارئ است که خلقت یا خلق را از عدم جدا مى ‏کند و یا انسان را از زمین جدا مى ‏کند.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

54) معاصی صادره از بنی ‌اسرائیل به عموم نسبت داده شده است زیرا وحدت ملی آنان ایجاب می کرد که هر یک از آنان با کار دیگری موافق باشد. به همین خاطر حکم «وَاقتُلُوا اَنفُسَکُم» به عموم نسبت داده شده است.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

54) جمله «فَتَابَ عَلَیکُم» دلالت دارد بر اینکه بعد از آن کشتار توبه‌‏شان قبول شد. در روایات هم آمده است که توبه ایشان قبل از کشته شدن همه مجرمین نازل شد.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

51) امام ابى جعفر (علیه‌السلام) در ذیل این آیه فرمودند: در علم و تقدیر خداوند گذشته بود که موسى سى روز در میقات باشد ولکن از خدا بدایى حاصل شد و ده روز بر آن اضافه کرد و در نتیجه میقات اولى و دومى چهل روز تمام شد.

علامه طباطبایی: این روایت بیان قبلى ما را که گفتیم چهل روز مجموع دو میقات است تایید مى‏کند.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

54) امام على (علیه‌السلام) در ذیل این آیه فرمودند: بنى اسرائیل از حضرت موسى (علیه‌السلام) پرسیدند: توبه ما چیست؟. ایشان فرمودند: به جان هم بیفتید و یکدیگر را بکشید. پس بنى اسرائیل کاردها برداشته، برادر برادر خود را و پدر فرزند خود را بکشت و باکى نکرد از اینکه چه کسى در جلو کاردش مى ‏آید تا هفتاد هزار نفر کشته شد. پس خداى تعالى به حضرت موسى (علیه‌السلام) وحى کرد: به ایشان دستور ده دست از کشتار بردارند که خدا هم کشته ‏ها را آمرزید و هم از زنده ‏ها درگذشت.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

54) از معصوم نقل شده است که فرمودند: وقتى حضرت موسى (علیه‌السلام) از میانه قوم به سوى میقات بیرون شد و پس از انجام میقات به میانه قوم برگشت و دید که گوساله ‏پرست شده ‏اند، به ایشان گفت: «اى قوم شما به خود ظلم کردید که گوساله پرستیدید. اینک باید که توبه به درگاه آفریدگار خود برید. پس به کشتار یکدیگر بپردازید که این بهترین راه توبه شما نزد پروردگار شما است». پرسیدند: «چطور خود را بکشیم؟» حضرت فرمودند: «صبح همگى با کارد یا آهن در بیت المقدس حاضر شوید. همین که من به منبر بنى اسرائیل بالا رفتم، روى خود را بپوشانید که کسى کسى را نشناسد، آن گاه به جان هم بیفتید و یکدیگر را بکشید». فرداى آن روز هفتاد هزار نفر از آن ها که گوساله پرستیدند در بیت المقدس جمع شدند. همین که نماز حضرت موسى (علیه‌السلام) و ایشان تمام شد، حضرت موسى (علیه‌السلام) به منبر رفت و مردم به جان هم افتادند تا آنکه جبرئیل نازل شد و گفت: «به ایشان فرمان بده دست از کشتن بردارند که خداوند توبه ‏شان را پذیرفت». چون دست برداشتند دیدند ده هزار نفرشان کشته شده است و آیه «ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ عِنْدَ بارِئِکُمْ فَتابَ عَلَیْکُمْ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ»، راجع به این داستان نازل شده است.

علامه طباطبایی: این روایت به طورى که ملاحظه مى‌‏فرمائید دلالت دارد بر اینکه جمله «ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ، عِنْدَ بارِئِکُمْ» هم سخن حضرت موسى (علیه‌السلام) بود و هم وحى خداوند. معلوم می شود اول حضرت موسى (علیه‌السلام) آن فرمان را داد و بعد خداوند هم آن را امضا کرد. در حقیقت کشف کرده است از اینکه این فرمان فرمانى تمام بود نه ناقص. چون از ظاهر امر بر مى ‏آید که ناقص بوده باشد زیرا مى ‏فهماند حضرت موسى (علیه‌السلام) کشته شدن همه را خیر آنان دانسته است در حالیکه همه کشته نشدند. لذا خداى سبحان آن مقدار قتلى را که واقع شده است همان خیرى معرفى کرده است که حضرت موسى (علیه‌السلام) گفته بود و این مطلب در سابق هم گذشت.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

52) چه خدای مهربانی داریم . مشرک را هم عفو می کند.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

51) تسمّر سامرى هاى سقیفه و تعجّل عجل مداران ولایت گریز و امامت ستیز، نه مغفول است و نه مغفور، چنان که تصریح و تنصیص نبوى (ص ) به خلافت علوى (ع ) نه مستور است و نه منسىّ و تنزیل على بن ابى طالب (ع ) به منزله هارون در حدیث منزلت، نه مبهم است و نه مجهول. [ نظرات / امتیازها ]

51) در چند عامل نقش داشت:
الف: حضور نداشتن رهبرى چون حضرت موسى.
ب: حضور منحرفین هنرمندى مانند سامرى.
ج: استفاده از طلا و زیور آلاتى که جاذبه داشت.
د: بوق‏هاى پر سر وصداى تبلیغاتى. زیرا گوساله سامرى صدا مى‏کرد.
ه : مردم ساده و زود باور و نبود ایمان عمیق.
و: زمینه‏ى مساعد و سابقه‏ى گاو پرستى. [ نظرات / امتیازها ]

51) از آیات قرآن استفاده مى‏شود که در این وعده، سه مسئله مورد نظر بوده است: گرفتن تورات، اثبات مقام خلافت براى هارون، آزمایش بنى‏اسرائیل. [ نظرات / امتیازها ]

52) توبه از شرک، ایمان آوردن و اظهار شهادتین است. زیرا بعثت انبیا، براى نجات انسان از شرک و کفر است. بنابراین آیه‏ى «انّ اللّه لا یغفر أن یشرک به» [340] که مى‏فرماید: خداوند شرک را نمى‏بخشد. مربوط به کسانى است که در حال شرک از دنیا بروند و به توحید و یگانه پرستى باز نگردند. [ نظرات / امتیازها ]

54) کانه خدا در این آیه کریمه فرموده: (این توبه شما که یکدیگر کشى باشد، هر چند سخت‏ترین اوامر خدا است، اما خدایى که شما را باین نابود کردن امر کرده، همان کسى است که شما را هستى داده، از عدم در آورده، آن روز خیر شما را در هستى دادن بشما دید، و لذا ایجادتان کرد، امروز خیرتان را در این مى‏بیند، که یکدگر را بکشید، و چگونه خیرخواه شما نیست؟ با اینکه شما را آفرید؟ پس انتخاب کلمه (بارئ)، و اضافه کردن آن بضمیر (کم- شما)، در جمله (بارئکم)، براى اشعار بخصوصیت است، تا محبت خود را در دلهاشان برانگیزد [ نظرات / امتیازها ]

51) این چهل شبی که موسای کلیم (سلام‌الله‌علیه) با خدا مواعده بست و خدا به او وعده دیدار داد سی شب ذی القعده و ده شب ذی الحجّه بود [ نظرات / امتیازها ]

54) ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَنْتُمْ ظَالِمُونَ» یعنی به خود ستم کرده‌اید چون «انّ الشّرک لظلم عظیم» ظلم به خود انسان است نه به خدای سبحان خدای سبحان نه ظالم است و نه مظلوم امّا ظالم نیست چون «و لا یظلم ربّک احداً» و امّا مظلوم نیست چون «هو القاهر فوق عبادة» قهر ندارد کسی که بتواند بر خدا ستم کند سراسر عالم ستاد و سپاه منظّم حقند. «لله جنود السّموات و الأرض» انسان چگونه بر خدا ستم می‌کند اگر گفته شد «انّ الشرک لظلم عظیم» یعنی ظلم به حال خود مشترک است وگرنه نسبت به خدای سبحان ظلم فرض ندارد که کسی بتواند بر خدا تعدّی کند. «هو القاهر عباده» و «هو الغالب» «کتب الله لاغلبنّ أنا و رسلی» بنابراین این که فرمود: «و أنتم ظالمون» یعنی بر خود ستم کرده‌اید به شهادت همین آیهٔ محل بحث که فرمود: «یا قومانّکم ظلمتم علی أنفسکم» به خود ستم کرده‌اید چون هیچ ممکن نیست که انسان معصیت کار به دیگری ستم کند به خود ستم می‌کند و اثر ضعیف این معصیت ممکن است به دیگران سرایت کند [ نظرات / امتیازها ]

54) ظاهراً آنچه که در این کریمه مطرح است و «ثمّ عفونا عنکم» حل کند آن است که یک حکم کلامی و یک حکم فقهی مرتد یک حکم فقهی دارد یک حکم کلامی حکم فقهی آن است که باید او را کشت و مهدور الدم است و آن کسی که بعد از روشن شدن حق و قبول کردن این اله، از دین اله برگردد حکمش قتل است این حکم فقهی امّا آیهٔ توبه او مقبول است یا نه؟ و اگر کشته شد به همین کشتن اکتفا می‌شود یا نه بحث کلامی است اگر توبه نکرد و کشته شد خوب یقیناً در قیامت گرفتار جهنّم خواهد شد این نظیر حدود عادی در معاصی جزئی نیست که نظیر قصاص باشد. خوب اگر کسی مسلمانی وقتی گناه کبیره‌ای مرتکب شد خوب یا بد قصاص بشود و قصاص شده است. ارتدادی در کار نبود تا از ارتداد توبه کنند. ولی اگر کسی معاذ الله مرتد شد او را حد زدند این حد او یک حکم فقهی است این که مشکل کلامی را حل نمی‌کند البته در جهنم هم می‌سوزد اگر توبه کرد آنگاه وارد آن مسئله کلامی می‌شود که توبه‌اش مقبول است یا نه عند التحقیق توبه‌اش قبول است ولی حکم فقهی باید بار باشد در سائل عدیده نظیر طهارت قتل، نظیر عده طلاق گرفتن و مانند آن این حکم فقهی بار است. ولی آن مسأله کلامی جداست خدای سبحان فرمود: شما یک حکم کلامی دارید یک حکم فقهی. حکم کلامی شما با توبه حل می‌شود ما شما را از عذاب الیم نجات می‌دهیم. این عفو است مگر نه آن است که انسان مرتد کافر است و باید برای ابد در جهنّم مخلّد باشد اگر کسی توبه کرد و توبه او مقبول شد مشمول عفو خداست. برای این که از عذاب ابد رهایی پیدا کرد. می‌ماند یک حکم فقهی این حکم فقهی نسبت به آن عذاب ابد قابل قیاس نیست. آنهم گفته‌اند به این که دستور رسیده است همین که مقداری کشتن محقق شد عده‌ای رعد ای را کشتند و بالاخره اکثریت متنبّه شدند دیگر لازم نیست کشتار ادامه پیدا کند. پس پذیرش توبه که یک حکم کلامی است این سنّت خداست. وگرنه کسی که مشرک و کافر و بت‌پرست شد باید به عذاب ابد گرفتار بشود اگر با توبه خود را بتواند از آن عذاب ابد برهاند این در اثر عفو الهی است و این شکر لازم دارد خدا را شکر که این در را به روی انسان باز گذاشت اینکه می‌گوید «انت الّذی فتحت لعبادک باباً الی التوبه» و «باباً علی عفوک و سمیته التّوبة» دردعاهای خمسه عشر است از بیانات مأثور از امام سجّاد (سلام‌الله‌علیه) است به این است که توبه در رحمت است خدای سبحان این در را به روی انسان‌های تبهکار باز کرد فرمود: ما شما را از آن عذاب ابد که تاریخ‌بردار نیست رهایی دادیم سخن یک میلیون سال و دومیلیون سال نیست. اگر یک کسی مرتد مُرد خوب گرفتار عذاب ابد است. عذاب ابد که قابل شمارش نیست که چندین سال است فرمود: ما از شما از آن عذاب ابد با توبه گذشتیم این مسئله کلامی می‌ماند مسئله فقهی که باید انجام بگیرد الآن اگر کسی مرتد شد بالاخره باید او را کشت این حکم فقهی است و امّا حکم کلامی را خدای سبحان منّت نهاد و توبه اینها را قبول کرد الآن خیلی‌ها برانند که توبه مرتد فطری پذیرفته نمی‌شود البته نسبت به بحث‌های فقهی حق با اینهاست که آن احکام چهارگانه باید با ربا باشد امّا بحثهای کلامی محققین از فقها هم فرمودند: که آن توبه اینها بینه و بین الله مقبول است بنابراین اگر این ناظر به آن مسئله کلامی باشد جا برای عفو هست مضافاً به این که کشتار را ادامه پیدا نکرد و خدای سبحان فرمود: که همین مقدار بس است. [ نظرات / امتیازها ]

54) پذیرفتن این نحو توبه‏ى سخت، براى یهودیان فضلیت است. زیرا خداوند در انتقاد از مسلمانان منافق مى‏فرماید: «وَ لَوْ أَنَّا کَتَبْنا عَلَیْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ أَوِ اخْرُجُوا مِنْ دِیارِکُمْ ما فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِیلٌ مِنْهُمْ» «3» یعنى:
اگر بر آنان فرمان کشتن همدیگر را واجب
مى‏نمودیم و یا فرمان خروج از سرزمین خودشان را صادر مى‏کردیم، آن را جز افراد اندکى انجام نمى‏دادند [ نظرات / امتیازها ]

54) دیروز به این نکته فکر می کردم که این مثل معروف که توبه گرگ مرگه، واقعا غلطه، چون خدا خیلی مهربونه و عفو می کنه، ولی با خوندن این آیه متوجه شدم که بعضی مواقع توبه گرگ مرگه و خدا نمی گذره، ان الله لا یغفر ان یشرک به [ نظرات / امتیازها ]

53) فرقان، وسیله‏اى است که حقّ را از باطل جدا مى‏سازد. و چون در کتاب آسمانى حقّ از باطل جدا مى‏شود، به آن فرقان گفته مى‏شود. شاید هم مراد از فرقان، با توجّه به اینکه در کنار کتاب آمده است، همان معجزات نُه‏گانه یا حقایق دیگرى باشد که غیر از تورات به حضرت موسى عطا شده است.
[ نظرات / امتیازها ]

51) کسی که مسیر بت پرستی را برای بنی اسرائیل هموار کرد سامری بود. او از یکی اقوام بنی اسراییل بود و نام اصلی اش موسی پسر ظفر بود. زمانیکه موسی به میقات اربعین رفته بود و بیست روز از میقات گذشته بود رو به مردم کرد و گفت:وعده ی موسی بسر آمده شاید در کوه محو شده و دیگر دیدار او میسر نباش.(فضا سازی اولیه مبنی بر نبودن پیامبر و موجود بودن خلا پیشرو)بنی اسرائیل گفتند چه باید کرد/ سامری گفت باید معبودی پیدا کرد و پرستش نمود( ارائه راه حل مورد نظر بعد از القای تفکر فقدان پیامبر و پیشرو)بنی اسرایل گفتند:خدایی که قابل پرستیدن باشد را به ما نشان بده.سامری گفت: آن طلاها که از قبطیان گرفته اید و آنچه از غرق شدگان شپاه به یغما برده اید راحاضر کنید تادر چاهی بریزیم و در جستجود خدائئ باشیم.سپس سامری که خود آشنا با صنعت زرگری بود، طلاها را ذوب کرد ویک گوساله ساخت.مردم به پرستش گوساله پرداختند و به نصایح هارون توجهی نکردند.هارون به آنان می گفت که ای مردم این فتنه آزمایش است بدانید که خدای آفریننده ی شما خدایی است که آسمانها و زمین را خلق کرد این گوساله پرستی به زیان شماست. بنی اسراییل گفتندتا موسی برگردد ما گوساله را می پرستیم.و زمانی که مخالفت هارون را دیدند او را تهدید کردند. [ نظرات / امتیازها ]

53) فرقان وسیله ی تمیز حق از باطل است .هر چیزی که موجب تفکیک حق از باطل میشود .پس شامل تمامی معجزات حضرت موسی و کتاب تورات میباشد. [ نظرات / امتیازها ]

51) 🔹واژه اربعین 4 بارو در چهار آیه قرآن کریم بکاررفته است.
🔸 دو مورد از این کاربرد برای شب یعنی" اربعین لیلة" و دو مورد برای سال یعنی "اربعین سنه " بوده است.
💐و اذ واعدنا موسی‏ اربعین لیله ثم اتخذتم العجل من بعده و انتم ظالمون بقرة / 51
(چهل شب عبادت حضرت موسی(ع) در کوه طور)
💐قال فانها محرمه علیهم اربعین سنه یتیهون فی الارض فلا تاس علی القوم الفاسقین مائدة / 26
( چهل سال آوارگی تادیبی بنی اسرائیل در اثر نافرمانی )
💐 و واعدنا موسی‏ ثلاثین لیله و اتممناها بعشر فتم میقات ربه اربعین لیله و ... اعراف / 142
(چهل شب عبادت حضرت موسی(ع) در کوه طور)
💐و وصینا الانسان بوالدیه احسانا حملته امه کرها و وضعته کرها و حمله و فصاله ثلاثون شهرا حتی اذا بلغ اشده و بلغ اربعین سنه ... احقاف / 15
(بلوغ انسان در چهل سالگی)
🌱بیشتر مفسران، کمال رشد را در 33 سالگى مى‌دانند ولى برخى آن را در همان 40 سالگى دانسته‌اند. بنا به روایتى از امام صادق(ع) انسان در 33 سالگى به رشد کامل جسمانى خود مى‌رسد و این رشد تا 40 سالگى ثابت است و از آن پس، بدن رو به کاستى مى‌رود.
🔹بسیاری از اعدادی که در نقل های دینی آمده، می تواند بر اساس یک محاسبه الهی باشد، اما این که این عدد در موارد دیگری هم کاربرد داشته باشدبدون مستند دینی قابل قبول نیست.
🌱به عنوان نمونه، در ده ها مورد در کتاب های دعا، عدد صد بکار رفته که فلان ذکر را صد مرتبه بگویید، اما این دلیل بر تقدس عدد صد به عنوان صد نمی شود.
البته ناخواسته برای مردم عادی، برخی از این اعداد طی روزگاران، صورت تقدس به خود گرفته و گاه سوء استفاده هایی هم از آن ها می شود.
🌸 مصادیق ذکر شده بر اهمیت عدد40 در رخدادهای دینی و اجتماعی:
🌱 40 شبانه روز عبادت و سجده حضرت آدم در کوه صفا
🌱40 شبانه روز عبادت حضرت موسی در کوه طور و دریافت تورات
🌱40 سال سرگردانی قوم بنی اسراییل و منعشان از ورود به سرزمین موعود
🌱40 روز لازم برای علقه شدن نطفه انسان
🌱40 شبانه روز عبادت حضرت محمد(ص) در غار حرا
🌱رسالت حضرت محمد (ص) در 40 سالگی
🌸 حدیث از رسول اکرم(ص):
🌱هر کس 40 روز اعمال خود را برای خداوند متعال خالص کند، چشمه های حکمت از قلبش بر زبانش جاری می شود.
🌱اگر کسی 40 ساله شد و خیرش بر شرش غلبه نکرد، آماده رفتن به جهنم می شود.
🌱مردمان طالب دنیایند تا 40 سالشان شود.
🌱اگر از امت من کسی 40 حدیث حفظ کند که در امر دین به او یاری رساند، خداوند، او را در روز قیامت، فقیه و عالم محشور می کند.
🌱کسی که شراب خواری کند، نمازش تا 40 روز مقبول واقع نمی شود.
🌱کسی که 40 روز طعام حلال بخورد، قلبش نورانی می شود.
🌱کسی که لقمه حرام بخورد تا 40 روز دعایش مستجاب نمی شود.🌷

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]