لاَیَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْاَکْبَرُ
عذاب مرگبار و سهمگین روز رستاخیز که ترس آن از همه چیز بزرگ تر است، آنان را اندوهگین نمى سازد.
به باور پاره اى منظور دمیده شدن به صور در مرتبه دوم است که در آیه دیگرى مى فرماید:
یوم ینفخ فى الصّور ففزع من فى السّموات و من فى الأرض الاّ ما شاء اللّه...(46) و روزى که در صور دمیده مى شود، پس هر که در آسمان ها و هرکه در زمین است. - جز آن کسى که خدا بخواهد - به هراس مى افتد.
اما به باور پاره اى دیگر منظور آن هنگامى است که انسان گناه پیشه را به سوى آتش شعله ور دوزخ مى برند.
برخى مى گویند: منظور آن زمانى است که پس از حسابرسى و روشن شدن سرنوشت بهشتیان و دوزخیان، قانون مرگ که در این سرا دور کننده و پایان بخش زندگى انسان هاست، خود از میان برداشته و از میان مى رود و آن گاه ندایى طنین افکن مى شود که: هان اى بهشتیان! دیگر هرچه هست نعمت و زندگى جاودانه است و مرگى در کار نخواهد بود، و هان اى دوزخیان! شما نیز در آتش ماندگار هستید و مرگ و نجات از آتش برایتان نیست.
از پیامبر گرامى صلى الله علیه وآله آورده اند که فرمود: ثلاثة على کثبان من مسک لا یحزنهم الفزع الأکبر و لا یکترثون للحساب، رجل قرأ القرآن محتسباً، ثم امّ به قوماً محتسباً؛ و رجل اذن محتسباً؛ و مملوک ادّى حقّ اللّه عزّ و جلّ و حق موالیه.(47) سه کس هستند که در روز رستاخیز با آرامش خاطر بر توده اى از مشک و عنبر قرار دارند واز دلهره و اندوه سهمگین آن روز در امان بوده و در حسابرسى بر آنان سخت گرفته نمى شود:
1 - قرآن پژوهى که قرآن شریف را به خاطر خشنودى خدا فراگیرد و تلاوت نماید و به وسیله مفاهیم انسانساز آن مردمى را به راه حق و عدالت رهبرى نماید و پیام قرآن را برایشان باز گوید.
2 - دیگر اذان گویى که نداى عظمت خدا را به هنگامه فرا رسیدن اوقات نماز سر دهد و این کار را براى خشنودى خدا به حساب آورد.
3 - و دیگر کارگزار و کارگر و بنده اى که حقوق خدا و خلق خدا را رعایت کند.
وَ تَتَلَقّاهُمُ الْمَلائِکَةُ هذا یَومُکُمُ الَّذى کُنْتُمْ تُوْعَدُونَ
و مهر و عنایت دیگر خدا به آنان این است که در آن شرایط سخت و دلهره آور فرشتگان رحمت به پیشواز آنان آمده و ضمن شادباش به آنان مى گویند: این است همان روز جاودانه اى که در زندگى دنیا به شما وعده داده مى شد، اینک شما را به رستگارى و امن و امان و نعمت هاى جاودانه خدا بشارت و مژده باد!
[ نظرات / امتیازها ]