اللَّهُ یَصْطَفِی مِنَ الْمَلائِکَةِ رُسُلاً وَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ (75)
چون مقدم فرمود آنچه متعلق به الهیات است، سپس ذکر فرماید آنچه متعلق به نبوت است. مشرکان گفتند: از میان ما همه، خداى تعالى پیغمبرى به حضرت محمد داد که یتیم ابو طالب مىباشد؛ آیه شریفه نازل شد:
اللَّهُ یَصْطَفِی مِنَ الْمَلائِکَةِ رُسُلًا: خداى تعالى برگزیند از ملائکه فرستادگان را که واسطه رسانیدن وحى باشند مانند جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و همچنین عزرائیل. وَ مِنَ النَّاسِ: و همچنین برگزیند از مردمان فرستادگانى که دعوت کنند سایرین را به حق و تبلیغ نمایند به آنها آنچه را که نازل شده است بر ایشان.
على بن ابراهیم قمى فرماید: ایشان انبیاء و اوصیائند، پس از انبیاء حضرت نوح و ابراهیم و موسى و عیسى و حضرت محمد صلّى اللّه علیه و آله و علیهم السّلام، و از این پنج نفر، حضرت محمد صلّى اللّه علیه و آله و از اوصیاء حضرت امیر المؤمنین و ائمه علیهم السّلام را برگزید. «1» إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ: بدرستى که خداى تعالى شنوا است گفتار بندگان را، بینا است کردار آنان را.
[ نظرات / امتیازها ]
اللّهُ یَصطَفِی مِنَ المَلائِکَةِ رُسُلاً وَ مِنَ النّاسِ إِنَّ اللّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ (75)
خداوند متعال برگزید از ملائکه رسولانی و از افراد ناس محققا خداوند شنوا و بینا است.
(اللّهُ یَصطَفِی): اصطفاء برگزیده، البته خداوند حکیم عادل تا لیاقت رسالت نداشته باشند اختیار نمیفرماید و شرایط رسالت اموری است.
1- عصمت هم از کلیه معاصی در تمام عمر و هم از خطا و اشتباه و سهو و نسیان.
2- افضلیت از تمام امت در جمیع اخلاق و اعمال دینیه.
3- دارنده دلیل قطعی بر رسالت خود.
4- نقص خلقی نداشته باشد.
5- امراضی که موجب تنفر ناس شود در او نباشد.
6- عالم بجمیع ما یحتاج الیه الامة فی امر دینهم باشد.
7- نسبش تا آدم أبو البشر پاک باشد.
(مِنَ المَلائِکَةِ رُسُلًا): مثل جبرئیل امین وحی، و ملائکه که بر ابراهیم و لوط نازل شدند، ملک محمود که بر پیغمبر نازل شد، و ملائکه که بر صدیقه طاهره و ائمه هدی نازل میشدند و أمثال اینها.
(وَ مِنَ النّاسِ) از آدم ابو البشر تا خاتم الانبیاء صد و بیست و چهار هزار کم و بیش.
(إِنَّ اللّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ): دو وصف منتزع از علم که عالم بمسموعات و بمبصرات است نه اینکه احتیاج بآلات سمع و بصر باشد گوش و چشم داشته باشد گوشش بشنود و چشمش ببیند، و اینکه علم ازلی است و ابدی عین ذات، ازلا عالم بجمیع مسموعات و بجمیع مبصرات بوده و ابدا هست نه اینکه حین کلام علم پیدا کند یا زمان وجود ببیند.
تنبیه: افضلیت که ذکر شد نسبت به امت خود است منافی نیست که در امم دیگر أفضل از او باشند چنانچه ائمه و اوصیاء پیغمبر اسلام و صدیقه طاهره أفضل از جمیع انبیاء سلف بودند.
[ نظرات / امتیازها ]