این آیه بنایش بر این است که بفرماید: مردم در شیفتگى به مشتهیات دنیا یک جور نیستند، بلکه چند گروهند:

1-بعضى از شهوت ‏پرستان هیچ همّ و هدفى ندارند مگر عشق ورزیدن به زنان، و دل دادن به آنان، و تقرب و انس و همنشینى با آنان، و همین دلدادگى وجوهى از فساد و نافرمانى خداى سبحان را به دنبال دارد، نظیر آوازه‏ خوانى، و موزیک ‏نوازى، و میگسارى، و امور دیگرى مثل این ها، معمولا این حرکات زشت مختص به مردان است، و در زنان چنین وضعى پیش نمی آید، مگر بسیار نادر.

2-بعضى دیگر دوستدار فرزند پسرند، چون تکاثر را دوست می دارند، و می خواهند با داشتن پسران زیاد نیرومندتر از دیگران باشند، و غالبا اینگونه افراد در میان بادیه ‏نشینان زیاد یافت می شوند، و نیز اینگونه علاقه ها نوعا مختص به پسران است، نه دختران.

3-بعضى دیگر از مردم دلباخته مالند، و بیشتر همّتشان این است که کیسه ها را از پول پر کنند، و انبارها را از کالا انباشته نمایند. ظهور و پیدایش این قسم جنون هم بیشتر در جمع نقدینه یعنى طلا و نقره است، و یا چیزى که بعدها به صورت نقدینه در آید، مانند اثاث و کالاهاى تجارتى و غیره، و نیز اینگونه علاقه ها غالبا در بین اهل شهر زیاد است، نه در صحرانشینان.

4-در نظر بعضى دیگر، خیل مسومه و اسبان تیزتک محبوب ‏تر از سایر امور مادى است، نظیر سوارکاران که با اسب عشق می ورزند.

5-بعضى هم علاقه شدیدى به گاو و گوسفند، و بعضى به کشت و زرع دارند.

البته ممکن است که بعضى از افراد به دو تا و یا بیشتر از آنچه که شمرده شد علاقمند باشند. از اینجا این نظریه تایید می شود همانطور که قبلا هم اشاره به آن شد که مراد از حب شهوات، علاقه معمولى نیست، پس دلدادگى و مرحله شدید حب است، (که خود نوعى جنون است و به همین جهت به شیطان نسبت داده شده است) اگر مراد، اصل علاقمندى که امرى است فطرى، می بود به شیطان نسبتش نمی داد، چون علاقه معمولى و فطرى را خداوند در دل همه نهاده است.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

این شهواتى که در آیه شمردیم امورى است که در زندگى دنیا (یعنى نزدیک ترین زندگى براى انسان نسبت به جهان آخرت) وسیله اقامه حیات است، و زندگى دنیا (نزدیک تر) و همچنین متاع و وسیله اقامه آن امرى است فانى، و از بین رفتنى، نه خود دنیا می ماند، و نه متاع آن، نه آن عاقبتى باقى و صالح دارد و نه این، آن زندگى که بقا دارد و شایسته است که آن را زندگى بنامیم، زندگى آخرت است که نزد خدا است. {ذلِکَ مَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ اللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ} [ نظرات / امتیازها ]

1- علاقه ى طبیعى به مادّیات ، در نهاد هر انسانى وجود دارد، آنچه خطرناک است فریب خوردن از زینت ها وجلوه هاى آن ، وعدم کنترل دلبستگى هاست . (زُیّن للنّاس ...)
2- جلوه ى دنیا براى مردمِ عادّى است ، نه افراد فرزانه .(23) (زُیّن للناس )
3- علاقه ى بیش از حدّ به زن وفرزند، بیش از هر چیز مایه ى دلبستگى انسان به دنیا مى گردد. (حبّ الشهوات من النساء والبنین )
4- مراقب باشیم که زینت ها وجلوه هاى دنیا، مقدّمه ى غفلت از آخرت است . (زُیّن للناس ... واللّه عنده حسن المآب )
5- یکى از عوامل بد عاقبت شدن ، شیفتگى و دلبستگى به دنیاست . زیرا عاقبت نیکو تنها نزد خداست . (زُیّن للناس ... واللّه عنده حسن المآب )
6- یکى از شیوه هاى تربیتى ، تحقیر مادّیات و بیان عظمت معنویات است . (ذلک متاع الحیوة الدنیا واللّه عنده حسن المآب )
7- بهترین راه براى کنترل علائق مخرّب ، مقایسه آن با الطاف جاودانه ى الهى است . (واللّه عنده حسن المآب )

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

1 در آیه ى فوق به شش مورد از جلوه ها و سرمایه هاى مهم زندگى اشاره شده که عبارتند از: زن، فرزند، پول هاى نقد فراوان، مرکب هاى ممتاز، چهارپایان و زراعت؛ که ارکان زندگى مادى را تشکیل مى دهند و مورد علاقه ى انسان هستند البته روشن است که ذکر این شش مورد از باب مثال و مصداق است

2 محبت امور دنیوى براى انسان آراسته شده است حال پرسش این است که زینت دهندۀ این امور کیست ؟

زینت دهنده همان خدایى است که از طریق دستگاه آفرینش، عشق به فرزندان و ثروت را در نهاد آدمى قرار داده است تا او را بیازماید و در مسیر تکامل و تربیت به پیش ببرد؛ همان طور که در برخى آیات بدان اشاره شده است

3 در آیه ى فوق نخستین موضوعى که ذکر شده، محبت زنان است؛ و جالب این است که در عصر حاضر روان کاوان مى گویند: غریزه ى جنسى از نیرومندترین غرایز انسان است

4 آیه ى مورد بحث و آیات مشابه آن، هیچ گاه علاقه ى معتدل نسبت به زن و فرزند و ثروت را نکوهش نمى کند؛ زیرا پیشبرد اهداف معنوى بدون وسایل مادى ناممکن است و قانون قرآن برخلاف قانون آفرینش نیست؛ پس آنچه نکوهش شده عشق و علاقه ى افراطى و به عبارت دیگر، پرستش این امور است

5 علاقه ى طبیعى به امور مادى در نهاد هر انسانى وجود دارد، اما آنچه خطرناک است فریب خوردن از جلوه هاى آن و عدم کنترل دل بستگى ها و فراموش کردن زندگى عالى تر معنوى است اگر کسى به امور شش گانه ى ذکر شده در آیه به عنوان هدف نهایى عشق بورزد و از آنها به صورت وسیله اى در مسیر زندگى انسانى بهره نگیرد، تن به زندگى پستى داده است؛ پس در حقیقت، تعبیر «زندگى پایین و پست» (حیات دنیا) اشاره به سیر تکاملى زندگى است [ نظرات / امتیازها ]