بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی عِزَّةٍ وَ شِقاقٍ «2»
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا: بلکه آنانکه کافر شدند به خدا، فِی عِزَّةٍ وَ شِقاقٍ: در نهایت تکبر و سرکشى از حق و غایت مخالفت خدا و رسولند و بدین جهت ایمان نیاورند و استنکاف دارند از متابعت.
نکته:
در تنکیر عزت و شقاق دال است بر فرط استکبار و سرکشى آنان
[ نظرات / امتیازها ] بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی عِزَّةٍ وَ شِقاقٍ «2»
بلکه کسانی که کافر شدند در سرکشی و خلاف‌ورزی هستند.
بَلِ اضراب است که ما قرآن را نازل کردیم برای تذکر و پندگیری و بیداری تو و قوم تو لکن.
الَّذِینَ کَفَرُوا اعم از مشرکین و یهود و نصاری و مجوس و صابئین و منافقین و مبدعین و منکرین ضروری دین و جاهدین و طبیعیّین و سائر فرق کفار.
فِی عِزَّةٍ گفتیم عزیز بمعنی غالب و قاهر و مقتدر و مسلط و امثال اینهاست. و در اینجا بمعنی سرکشی و سرپیچی و زیر بار نرفتن است که تو را به پیغمبری بپذیرند و از قرآن بهره‌برداری کنند و به خود بیایند و متذکر شوند به احوال گذشتگان که در مخالفت انبیاء به چه‌عقوبتها هلاک شدند و بیاد آورند عالم آخرت و عذابهای آن را کأنه پنبه غفلت گوش آنها را پر کرده و هوی و هوس چشم بصیرت آنها را کور کرده ظلمت جهل و عجب و کبر قلب آنها را تاریک کرده، معاصی دل آنها را سیاه کرده خود را غالب و قاهر میدانند و غافل از اینکه در جنب قدرت خدا همه ذلیل و خوار هستند که فردای قیامت بفرماید خُذُوه‌ُ فَاعتِلُوه‌ُ إِلی سَواءِ الجَحِیم‌ِ ثُم‌َّ صُبُّوا فَوق‌َ رَأسِه‌ِ مِن عَذاب‌ِ الحَمِیم‌ِ ذُق إِنَّک‌َ أَنت‌َ العَزِیزُ الکَرِیم‌ُ- دخان آیه 47 الی 49-.
وَ شِقاقٍ بزبان ما کافر ماجرایی معجزات را سحر پندارند قرآن مجید را مفتریات شمارند پیغمبر را مجنون و ساحر و کذاب بخوانند و در مقام لجاج و محاجّه و مخالفت برآیند با اینکه حق از هر جهت برای آنها مثل آفتاب تابان روشن و واضح است ولی عناد و هوای نفس و حب شهوات مانع است.
[ نظرات / امتیازها ]