1) رمضانی (داور) : قرآن ضلالت و بى‏ایمانى و کفر را موت میداند چنانکه فرموده: أَ وَ مَنْ کانَ مَیْتاً فَأَحْیَیْناهُ وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً یَمْشِی بِهِ فِی النَّاسِ انعام: 122 در این آیه آدم گمراه مرده و آدم هدایت یافته زنده بحساب آمده است و نیز خطاب برسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرموده: فَإِنَّکَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتى‏ ... روم: 52. تو مردگان را شنوا نتوانى کرد و نیز فرموده وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِی الْقُبُورِ فاطر: 22. پس مؤمن زنده و کافر مرده است.(قاموس)