قوله تعـــالی: {مَنْ عَمِلَ سَیِّئَةً فَلا یُجْزی إِلاَّ مِثْلَها وَ مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ یُرْزَقُونَ فیها بِغَیْرِ حِسابٍ}
در این آیه پــــروردگار هشدار میدهد و میفرماید: "هر کس کار بدی کند به کیفری در خور آن مجازات شود اما هر مرد و زنی که کار شایسته و عمل صالح کند مشروط بر آنکه مؤمن باشد به پاداش آن اعمال صالحه وارد بهشت شده و در آنجا به روزی بی حساب و رزق نیکو میرسد".
ابن بابویه ذیل آیه (مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ) از محمد بن ابی عمیر روایت کرده گفت بعضی از اصحاب حضور حضرت صادق ع عرض کردند که اباالخطاب از قول شما حدیث میکنند که شما فرموده اید هر وقت حق را شناختید هر عملی که بخواهید انجام دهید!
حضرت فرمود: خــــدا اباالخطاب را لعنت کند به خــــدا قسم چنین بیانی از من صادر نشده بلکه گفته ام هر گاه شما حق را شناختید آنوقت هر عمل خیری از شما سر بزند خــــداوند آن عمل را از شما قبول فرموده و بهشت را پاداش آن قرار می دهد و در تأیید فرمایش خود آیه فوق را تلاوت فرمود.
[ نظرات / امتیازها ]