آنچه در آخرت به آدمى مىرسد و با آن زندگى مىکند، نظیر همان اعمالى است که در زندگى دنیا مىکند، دنیایى که در آخرت متاعى است، آرى دنیا جاى عمل است و آخرت محل جزا. کسى که در دنیا عمل زشت انجام دهد، عملى که داراى صفتى زشت باشد، در آخرت جزا داده نمىشود، مگر مثل آن عمل، یعنى جزایى که او را بد حال و گرفتار کند. و کسى که عمل صالحى انجام دهد، چه مرد باشد و چه زن، بدون هیچ فرقى بین آن دو، البته به شرطى که ایمان هم داشته باشد، چنین کسانى در آخرت داخل بهشت گشته و در آن رزقى بىحساب خواهند داشت.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : در این آیه اشارهاى هم به یکسان بودن زن و مرد در قبولى عمل کرده.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ] سوالی پیش آمد که آیا این آیه ی چهلم، گفته ی مومن آل فرعون در ادامه صحبت او است یا این آیه ، جداگانه است و خطاب خداوند به مردم است و دیگر از زبان مومن آل فرعون نیست؟ که از سایت پاسخگو مورد پرسش قرار گرفت و اینگونه انها جواب دادند که:
«بر اساس منابع تفسیری(۱) و با توجه به سیاق آیات، آیه ۴۰ سوره غافر همچنان ادامه سخنان مؤمن آل فرعون است و از زبان او بیان میشود. مؤمن آل فرعون در چند مرحله قوم خود را نصیحت کرد و آیه ۴۰ بخشی از هشدار او درباره عدالت الهی و پاداش و جزاست.
پی نوشت:
۱. ر.ک: علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه محمدباقر موسوی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص ۵۰۵؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۱ش، ج۲۰، ص ۱۰۷.»
خب، حالا به ترجمه آیه دقت کنید:
«هر که کار بد کند جز به مقدار آن مجازات نمی شود ، و هر که عمل شایسته کند ، مرد باشد یا زن ، در حالی که مؤمن باشد ، چنین کسانی به بهشت درآمده ، در آنجا بی حساب روزی داده شوند.»
از آنجا که پیام این آیه به گونه ای است که نمی توان گفت تنها از زبان مومن آل فرعون صادر شده بلکه خاطر نشان می کند که این فرد، موضوع را از شخص دیگری دریافت کرده و پر واضح است که مومن آل فرعون تحت صحبت های حضرت موسی به او ایمان آورده و مومن گردیده و به احتمال قوی به توصیه ی ایشان هم ایمان خود را در برهه ای کتمان کرده است و اینکه در ابتدا، حضرت موسی(علیه السلام) برنامه تبلیغی مخفیانهای هم در دستور کار خود قرار داده بودند.خلاصه اینکه مومن و ایمان با معرفت بدست می آید و لازمه افزایش معرفت و شناخت، تبلیغ است.
[ نظرات / امتیازها ]