(قالت الاعراب امنا قل لم تؤمنوا ولکن قولوا اسلمنا و لما یدخل الایمان فی قلوبکم وان تطیعوا الله و رسوله لا یلتکم من اعمالکم شیئا ان الله غفور رحیم ):(عربهای بیابان نشین به تو گفتند: ایمان آوردیم ، بگو: هنوز ایمان نیاورده اید، بلکه اسلام آورده اید، چون هنوز ایمان در قلبهای شما وارد نشده و اگر خدا و رسول را اطاعت کنید، خدا از اعمالتان چیزی نمی کاهد همانا او آمرزنده و مهربان است )در این آیه فرق بین اسلام و ایمان بیان شده ، اسلام معنایی قائم به زبان و اعضاء است ،به معنای تسلیم شدن و گردن نهادن یعنی اینکه انسان به زبان شهادتین بگوید و هر چه خدا دستور می دهد ظاهرا انجام دهد، حال چه قلبا اعتقاد به حقانیت آن داشته باشد وچه نداشته باشد و آثار اسلام ، محترم بودن جان و مال و حلال بودن نکاح و ارث فردمسلمان می باشد، اما ایمان معنایی قائم به قلب و از قبیل اعتقاد است به معنای اینکه انسان قلبا به حقانیت معنایی معترف باشد و زبان و اعضاء جوارحش نیز به آن مطلب اقرارداشته باشند و در عمل نیز به لوازم آن ایمان پایبند باشد.پس این آیه در جواب اعراب بادیه نشینی که بابت اسلام آوردن خود بر پیامبر ص منت گذاشته و ادعای ایمان می کنند، می فرماید به آنها بگو: شما ایمان نیاورده اید، بلکه مسلمان شده اید، ولی هنوز ایمان در قلبهایتان وارد نشده ، اما اگر با اخلاص دعوت خداو رسول را اجابت کنید و در اعتقاد و عمل مطیع خدا و رسول باشید و از اوامر ولایی رسول اطاعت نمائید، خداوند از جزای اعمالتان چیزی نمی کاهد چون او آمرزنده ومهربان است و رحمت خود را به شما افاضه می کند و نقائص شما را می پوشاند و جزای شما را نیکو می گرداند. در این آیه نیز اشارتی وجود دارد که عدم اطاعت از خدا ورسول موجب نقص عمل و کاستن از اجر می شود همچنانکه فرمود (اطیعوالله واطیعوالرسول ولا تبطلوا اعمالکم (49) از خدا و رسول اطاعت کنید و اعمال خود را باطل مکنید). [ نظرات / امتیازها ]