راغـب مـى گـویـد: (غـىّ) بـه مـعـنـاى جـهلى است که ناشى از اعتقاد فاسد باشد، چون گاهى اوقات جهل آدمى ناشى از نداشتن عقیده است ، چه عقیده صحیح و چه فاسد، و گاهى هـم نـاشى مى شود از اعتقاد به چیزى که فاسد است ، و کلمه (غىّ) به معناى آن جهلى اسـت کـه نـاشـى از داشـتـن عقیده فاسد باشد، نه از بى اعتقادى ، و در قرآن کریم آمده : (ما ضلّ صاحبکم و ما غوى ).
و مراد از کلمه (صاحبکم رفیقتان ) رسول خدا (صلى اللّه علیه و آله وسلم ) است .
و مـعـنـاى آیـه ایـن اسـت کـه : هـمـنـشین شما از آن طریقى که او را به غایت و هدف مطلوبش برساند بیرون نشده ، و در اعتقاد و راءیش از آن طریقه خطا نرفته . و خلاصه کلام این که او نه در آن هدف مطلوب یعنى سعادت بشرى همان عبودیت خداى تعالى است خطا رفته ، و نه در طریقى که به آن هدف منتهى مى شود
[ نظرات / امتیازها ]