توضیح : بعضى گفته‏اند: به معناى استماع با سکوت است، و معناى «أنصت الحدیث و انصت للحدیث» این است که به حدیث گوش مى‏داد در حالى که سکوت کرده بود، و «انصته غیرهم یعنى دیگرى به سخن او گوش داد و «انصت الرجل» یعنى ساکت شد. [ بستن توضیحات ]

توضیح : علامه طباطبایی: در این باره روایات دیگرى از طرف اهل سنت وارد شده که در بعضى از آنها دارد آن عده بدنبال آن حضرت در نماز حرف مى‏زدند لذا آیه مذکور نازل شد. و در بعضى دیگر دارد که تنها جوانى از انصار و در بعضى دیگر مردى بود که چنین مى‏کرد.
و در مجمع البیان (ج 4 ص 515) بعد از نقل این قول که آیه در باره نماز جماعت دنبال امام نازل شده مى‏گوید: این قول از حضرت ابى جعفر روایت شده است.
و نیز در مجمع البیان (ج 4 ص 515) از امام صادق (علیه السّلام) روایت شده که فرمود: واجب است سکوت براى قرآن چه در نماز و چه در غیر نماز.
علامه طباطبایی: این روایت را عیاشى (تفسیر عیاشى ج 2 ص 44 ح 132 و 133) از زراره از امام صادق (علیه السّلام) روایت کرده، و در آخر آن دارد: وقتى نزد تو قرآن خوانده شود واجب است بر تو که سکوت نموده و گوش فرا دهى. [ بستن توضیحات ]

توضیح : علامه طباطبایی: البته این روایات حمل مى‏شود به آن صورتى که خود امام مشغول خواندن حمد و سوره و یا قرآن نباشد، و گر نه در آن صورت باید حمل بر استحباب شود و بحث کامل این معنا مربوط به فقه است. [ بستن توضیحات ]