در الدر المنثور (ج 3 ص 67-68 ط بیروت) در ذیل آیه «فَلَنَسْئَلَنَّ الَّذِینَ أُرْسِلَ إِلَیْهِمْ ...» مىگوید: احمد از معاویة بن حیده روایت کرده که گفت: رسول خدا فرمود: پروردگار من مرا به سوى خود خواهد خواند و از من خواهد پرسید: «آیا رسالت مرا به بندگان من تبلیغ کردى؟» و من عرض خواهم کرد: پروردگارا من دین تو را به آنان تبلیغ نمودم. بنا بر این براى اینکه در این جوابم راست گفته باشم باید شما هر چه از من مىشنوید به غائبین برسانید، و به زودى شما نیز خواهید مرد، و مورد بازخواست قرار خواهید گرفت، در حالى که دهنهایتان لگام بسته باشد، و بدانید که اولین عضوى که از شما جدا مىشود ران و کف دست شما خواهد بود.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : مؤلف: در خصوص این مضمون و همچنین در باره اینکه در روز قیامت از چه چیزهایى سؤال مىشود روایات بسیارى از طریق شیعه و سنى وارد شده که- ان شاء اللَّه- در جاى مناسبى همه آنها را نقل خواهیم کرد.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
در الدر المنثور (ج 3 ص 69 ط بیروت) است که بخارى، مسلم، ترمذى و ابن مردویه از ابن عمر روایت کردهاند که گفته است: رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) فرمود: همه شما شبانهایى هستید، و هر کدامتان از رعیت خود پرسش خواهید شد، اگر زمامدار است از ملت و رعیتش و اگر مرد است از زن و فرزندش و اگر زن است از خانه شوهرش و اگر غلام است از مال آقایش بازخواست خواهد شد.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : مؤلف: در خصوص این مضمون و همچنین در باره اینکه در روز قیامت از چه چیزهایى سؤال مىشود روایات بسیارى از طریق شیعه و سنى وارد شده که- ان شاء اللَّه- در جاى مناسبى همه آنها را نقل خواهیم کرد.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
بیان سابق دلالت بر این داشت که مشرکین مکلف به توحید خداى تعالى و ترک شرک بودهاند، و چنان نبوده که نسبت به این معنا آزاد باشند و هر چه مىخواهند بکنند و هر چیزى را که بخواهند شریک خداوند بدانند، پس معلوم مىشود که آنان نیز نسبت به ایمان و عمل صالح و گفتار حق مسئولند، و معلوم است که این امر و این تکلیف قائم به دو طرف بوده، یک طرف پیغمبرى که مبعوث بر آنان شده، و یک طرف خود آنان، و چون چنین بوده در آیه مورد بحث سؤال از رسول و مؤاخذه از مردم را متفرع بر مساله هلاکت مردم کرده است.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : از اینجا معلوم مىشود که مراد از «الَّذِینَ أُرْسِلَ إِلَیْهِمْ» مردم و مراد از «المرسلین» انبیا و پیغمبران است. این را بدان خاطر گفتیم که معلوم شود اینکه بعضىها گفتهاند: مراد از «الَّذِینَ أُرْسِلَ إِلَیْهِمْ» انبیا و مراد از «المرسلین» ملائکه مىباشد با سیاق آیه نمىسازد، زیرا سیاق آیه سیاق گفتگوى از مشرکین است و معنا ندارد که در چنین زمینهاى اسمى از مؤاخذه آنان برده نشود و در عوض پاى ملائکه به میان آید. علاوه بر اینکه آیه بعدى هم با این احتمال سازگار نیست. از این هم که بگذریم بیان قبلى اسمى از ملائکه نبرده بود تا در اینجا هم مراد از مرسلین ملائکه بوده باشد.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ]
1 در حدیثى از امام على علیه السلام حکایت شده که
در قیامت از رسولان الهى پرسیده مى شود که آیا رسالت و پیام خویش را به مردم رساندید؟ و آنان در جواب مى گویند که این وظیفه را انجام داده اند
2 خداى متعال آگاه و ناظر به همه چیز است؛ پس نیازى به پرسش از بندگان ندارد؛ پرسش هاى الهى براى درک مطلب و دانستن نیست، بلکه براى اتمام حجت بر فرد و توجه دادن او به اعمال خویش است
3 چرا در برخى از آیات قرآن کریم گفته شده که از مردم پرسش مى شود و در برخى دیگر گفته شده که از گناه انسان ها پرسش نمى شود؟
مردم در قیامت مراحلى را طى مى کنند که در برخى از آنها هیچ گونه پرسشى از آنان نمى شود و حتى بر دهان ها مهر زده مى شود و اعضاى پیکرشان گواهى مى دهند، اما در برخى دیگر از آنان پرسش مى شود و آنان اعتراف مى کنند
به عبارت دیگر، آیاتى که مى گویند پرسش نمى شود، اشاره به سؤال و جواب زبانى دارند و آیاتى که مى گویند پرسش مى شود، اشاره به سؤالاتى دارند که از اعضاى بدن مى شود
4 طبق آیات متعددى از قرآن کریم، در قیامت از این موارد پرسش مى شود :
الف) از نعمت ها
ب) از اعمال انسان
ج) از اعضاى بدن
و طبق روایات، از عمر و جوانى و درآمد مالى و مصرف آن نیز پرسش مى شود
[ نظرات / امتیازها ]