جمله «قَدْ جاءَتْکُمْ بَیِّنَةٌ مِنْ رَبِّکُمْ» دلالت دارد بر اینکه شعیب (علیه السّلام) معجزاتى که دلیل بر رسالتش باشد داشته، و اما آن معجزات چه بوده، قرآن کریم اسمى از آن نبرده است.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]توضیح : مقصود از این آیات و معجزات، آن عذابى که در آخر داستان ذکر مىکند نیست، زیرا گر چه آن نیز در جاى خود آیتى بود، و لیکن آیتى بود که همه آنان را هلاک ساخت، و معلوم است که آیه عذاب آیه و معجزه رسالت نمىتواند باشد. علاوه بر اینکه پس از ذکر این آیه و بینه نتیجه گرفته و مىفرماید: پس به کیل و وزن وفا کنید، و این نتیجهگیرى وقتى صحیح است که عذاب نازل نشده باشد، و مردم هلاک نشده باشند.
[ بستن توضیحات ] [ نظرات / امتیازها ] این پنجمین داستان پیامبران در این سوره است. داستان شعیب علیه السلام در سورههاى متعدّدى از جمله در سوره هود، شعراء نیز بیان شده است.
مَدیَن یکى از شهرهاى شام بود که در جغرافیاى امروز، نزدیک اردن و نامش معان است، منطقهاى سرسبز، داراى مردمى بتپرست ومرفّه که در معامله و تجارت کمفروش بودند. حضرت شعیب علیه السلام بر آنان مبعوث شد، امّا آنها به خاطر لجاجت و نافرمانى او هلاک شدند. سپس آن حضرت بر مردم «اَیکه» مبعوث شد، و به ارشاد آنان پرداخت، امّا آنها نیز دستورهاى الهى را نپذیرفتند وسرانجام هلاک شدند. «کذّب اصحاب الایکة المرسلین اذ قال لهم شعیب...» [1]
البتّه احتمال دارد «مَدیَن» همان «اَیْکه» باشد، چون اَیکه به منطقهى پر درخت و بیشهزار و نخلستان مىگویند. یعنى شهر شعیب دو نام داشته است: مَدیَن و اَیکه.
انسان بىایمان همواره گرفتار انحراف و فساد است، امّا در هر زمانى به گونهاى. مثلاً در زمان حضرت لوط، لواط و فساد اخلاقى و در زمان حضرت شعیب، کم فروشى و فساد اقتصادى رواج داشته است.
[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ] [ نظرات / امتیازها ]