آیات قبل، خداوند ویژگىهاى دوزخ و دود و آتش سه شعبهاى که آن را احاطه کرده بیان فرمود و در این آیه در مقابل آن، سه نعمت براى اهل تقوا بیان فرموده است: «ظِلالٍ وَ عُیُونٍ وَ فَواکِهَ»
پاداش متقین: کیفر مجرمین:
«فِی ظِلالٍ وَ عُیُونٍ» «ظِلٍّ ذِی ثَلاثِ شُعَبٍ لا ظَلِیلٍ»
«کُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِیئاً» «کُلُوا وَ تَمَتَّعُوا قَلِیلًا إِنَّکُمْ مُجْرِمُونَ»
«إِنَّا کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ» «کَذلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ»
«هَنِیئاً بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ» «انْطَلِقُوا إِلى ما کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ»
سؤال: چرا بعد از آیات مربوط به بهشت نیز آیه «وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ» آمده است؟
پاسخ: شاید به خاطر آن که حسرت محرومیّت از نعمتهاى بهشت، خود بالاترین عذابهاست.
[ نظرات / امتیازها ]