این جمله نزدیکى قیامت را در قالب یک تمثیل و تشبیه بیان نموده، مى‏فرماید: نزدیکى قیامت به زندگى دنیایشان طورى است که مثل آنان در هنگام دیدن قیامت مثل خود آنان است در آن فرض که بعد از گذشتن یک شب و یا یک نصف روز از مردنشان دوباره زنده شوند، در آن صورت چه مى‏گویند؟ مى‏گویند: بعد از مردن بیش از یک شب نگذشت که دوباره زنده شدیم، و خلاصه فاصله بین مردن و قیامت را مدت زمانى احساس مى‏کنند، که نسبتش با روز و شب‏هاى گذشته عمرشان نسبت یک شب و یا یک ظهر را دارد. [ نظرات / امتیازها ]

مراد از کلمه «لبث» درنگ در مدت زمانى است که بین زندگى دنیا و روز بعث فاصله شده، و در این مدت در قبرها آرمیده بودند چون حساب بر مجموع زندگى دنیا واقع مى‏شود.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

گروهی با شدائد و سختیهائى که در دنیا از سلاطین و حکام مشاهده مى‏کنند و یا بیمارى‏هائى که در بدن آنها پدید مى‏آید گناهان آنها پاک مى‏شود و بدون گناه وارد قبر مى‏گردند. گروهى از آنها گناهانشان در هنگام مرگ با شدت جان کندن پاک مى‏شود، و گروهى گناهکار در وقت احتضار حالتى بر آنها پیش مى‏آید که موجب خوارى و ذلت او مى‏شود خداوند به این سبب گناهان او را مورد آمرزش قرار مى‏دهد

تامل در زمان طولانی روز قیامت، تحمل سختی ها و شدائد دنیا را برای ما آسان می کند. بزرگترین سختی ها و مصائب دنیا نزد آخرت کوچک و حقیر است. کوتاه بودن زمان دنیا و حقیر بودن مشکلات آن روز قیامت بسیار نمود می کند.

کَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَها لَمْ یَلْبَثُوا إِلاَّ عَشِیَّةً أَوْ ضُحاها (نازعات،46) در آن روز که قیامت را مى‏بینند چنین احساس مى‏کنند که گویى توقّف آنها (در دنیا و برزخ) جز عصر گاهى یا صبحگاهى بیشتر نبوده است.

کسانی که در هنگام شدائد زندگی به عدالت خداوند شک می کنند و به خدا اعتراض می کنند، باید به کوتاه بودن حیات دنیوی و طولانی بودن قیامت بیندیشند تا از شدائد دنیا توشه ای برگیرند برای سختی های قیامت. خداوند دنیا و آخرت ما را با هم یک جا می بیند حال آنکه ما جز مصلحت دنیا چیز دیگری نمی بینیم. [ نظرات / امتیازها ]