1- تقدیرهاى الهى، اراده را از انسان سلب نمى‏کند. «واذ یریکموهم اذ التقیتم» ترغیب دو سپاه در جنگ بدر به رویارویى، بیانگر آن است که تحقّق جنگ، از اختیار آنان خارج نبوده است.
2- امدادهاى الهى، هم پیش از جنگ شامل مسلمانان شد، «فى منامک» و هم هنگام جنگ. «یریکموهم اذِ التَقَیتُم...»
3- گاهى خداوند براى یارى مسلمانان، با اِعمال ولایت تکوینى، در دیده‏ ها تصرّف مى‏کند. «یریکموهم... فى أعینکم قلیلاً»
4- بهره‏ بردارى از حواسّ ظاهرى نیز به دست خداوند است. «فى اعینکم قلیلاً و یقلّلکم فى اعینهم»
5 - اگر اراده خدا بر تحقّق کارى باشد، همه‏ ى موانع را بر طرف مى‏سازد. «لیقضى اللّه امراً...» (این جمله یک بار در آیه 44 وبار دیگر در این آیه تکرار شده است.)
6- پیروزى تنها به جمعیّت و نفرات نیست، بلکه عواملى همچون ایمان و روحیّه‏ ى رزمندگان و لطف و تقدیر خداوند تعیین کننده است. (کلّ آیه)
[ نظرات / امتیازها ]

1 یکى از امدادهاى الهى در جنگ بدر کوچک نمایى بود؛ یعنى انبوه لشکر دشمنان در نظر مسلمان اندک جلوه مى کرد و دشمنان نیز مسلمانان را اندک مى دیدند

2 این که مسلمانان انبوه لشکر دشمن را کوچک مى دیدند، به خاطر آن بود که هراس به خود راه ندهند و شجاعانه بر دشمن بتازند

اما این که دشمنان مسلمانان را اندک مى دیدند، به خاطر آن بود که بر آمادگى خود نیفزایند و از اقدام به جنگى که سرانجامش شکست آنان بود، منصرف نشوند این دو مسئله اثر عمیقى در پیروزى مسلمانان داشت

3 در آیه ى 13 سوره ى آل عمران آمده است که کافران، مسلمانان را دو برابر مى دیدند و در آیه ى فوق آمده است که کافران مؤمنان را اندک مى دیدند

این دو مطلب شاید اشاره به دو مرحله از جنگ بدر است که مشرکان در مرحله ى نخست جنگ، مؤمنان را اندک مى دیدند و ازاین رو برنامه ریزى جدّى براى مبارزه نمى کردند و از قدرت مسلمانان غافل شدند، ولى پس از شروع جنگ که ضربات کوبندۀ سپاه اسلام بر آنان وارد شد، تصور مى کردند که مسلمانان دو برابر شده اند و هر دو از امدادهاى الهى بود [ نظرات / امتیازها ]