1 - خداوند، فرو ریزنده باران به گونه اى شگفت آور
أنّا صببنا الماء صبًّا
«صبّ»; یعنى، ریختن و «صبّاً» مفعول مطلقى است که مضمون جمله را تأکید مى کند. تأکید در این موارد، گویاى شگفت آور بودن محتواى جمله است.
2 - وابستگى ریزش باران به خداوند، حقیقتى شایسته و بایسته تأمل
فلینظر ... أنّا صببنا الماء صبًّا
آیه شریفه بدل براى «طعامه» در آیه قبل است و در حقیقت فرمان تأمّل و نظر (فلینظر) به آن ارتباط مى یابد.
3 - نقش اساسى آب و باران در تغذیه انسان
إلى طعامه . أنّا صببنا الماء صبًّا
عبارت «أنّا صببنا...»، بدل اشتمال براى «طعامه» و گویاى ارتباط تنگاتنگ آب و طعام است.
4 - باران و آب از نعمت هاى خداوند و مقتضى شکرگزارى انسان به درگاه او است.
ما أکفره ... إنّا صببنا الماء صبًّا
کفر در «ما أکفره» ـ به قرینه آیات پیشین ـ ممکن است به معناى کفران نعمت باشد. بنابراین آیه، در صدد برشمردن نعمت هاى خداوند به انسان است.
[ نظرات / امتیازها ]