1) نظام حاکم بر آسمان و زمین به دست خداست و هرگاه او بخواهد تغییر مى‏کند. {اذا السماء انفطرت} [ نظرات / امتیازها ]

4) معاد جسمانى است و مردگان از قبر برمى‏خیزند. {اذا القبور بعثرت} [ نظرات / امتیازها ]

5) به هم ریختن نظام هستى، مقدّمه رستاخیز و رستاخیز، براى حساب و کتاب و جزاى اعمال انسان‏هاست. {علمت نفس ما قدّمت...} [ نظرات / امتیازها ]

5) در قیامت ظرفیّت انسان توسعه مى‏یابد و همه کارهاى گذشته را به یاد مى‏آورد. {علمت نفس ما قدّمت} [ نظرات / امتیازها ]

5) انسان، هم باید به فکر گذشته خود باشد، تا اگر خلافى کرده توبه کند و هم به فکر پس از مرگ خود باشد تا یادگار خوبى از خود بجاى گذارد. {ما قدّمت و اخّرت} [ نظرات / امتیازها ]

5) در قیامت، انسان هم به آنچه عمل کرده آگاه مى‏شود و هم به آثار خوب یا بد اعمال خود. {ما قدّمت و اخّرت} [ نظرات / امتیازها ]

5) در قیامت، انسان به کارهایى که مى‏توانسته بکند و به تأخیر انداخته و انجام نداده پى مى‏برد. {علمت... ما اخّرت} و شاید مراد از «اخّرت» کارهایى است که بازدهى آن پس از مرگ به ایشان مى‏رسد. مانند تألیف کتاب یا بناى فساد. [ نظرات / امتیازها ]

1) هشتاد و دومین سوره قرآن کریم است که مکی و 19 آیه دارد.
محتوای سوره :
محتوای سوره انفطار بر محور مسائل مربوط به قیامت دور می زند،ودر آیات نوزده گانه آن به پنج موضوع در این رابطه اشاره شده:
1- گوشه ای از سختیهای آن روز بزرگ.
2- سرنوشت نیکان وبدان در قیامت.
3- توجه انسان به نعمتهای خداوند که سراسر وجود او را فراگرفته است.
4- اشاره به فرشتگانی که مأمور ثبت اعمال انسانها هستند.
5- حوادث عظیمی که در پایان جهان ودر آستانة قیامت رخ می دهد.
فضیلت سوره :
امام صادق(ع)فرموده:«هر کس این دو سوره انفطار وانشقاق را تلاوت کندوآن دو را در نماز فریضه ونافله برابر چشم خود قرار دهد هیچ حجابی او را از خدا محجوب نمی داردوچیزی میان او وخداوند حائل نمی شود».
مسلماً نعمت بزرگ حضور در پیشگاه خدا واز میان رفتن حجابها میان او وپروردگار برای کسی است که این دو سوره را در عمق جانش جای دهد وخود را بر اساس آن بسازد نه اینکه به لقلقة زبان اکتفا کند.
در آن زمان که آسمان از هم شکافته وستارگان پراکنده وفرو ریزند ،نظام جهان بالا در هم می ریزدوانفجار های عظیمی سراسر کرات آسمانی را فرا می گیرد،منظومه ها نظام خویش را از دست می دهند وستارگان از مدار خود بیرون می روند وبر اثر تصادم شدید به یکدیگر متلاشی می شوندودر یاها به هم پیوسته می شود وآب سراسر خشکیها را فرا می گیردوکل دریاها به صورت یک اقیانوس گسترده وفراگیر در می آیند وعمر این جهان به پایان می رسدوهمه چیز ویران می شود،وتکلیف انسان ضعیف در این میان معلوم است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم می فرماید: کسی که سوره انفطار را قرائت کند خداوند به تداد همه قبرها به او حسنه می دهد و ده برابر قطرات برف و باران که از آسمان فرود می آید به او حسنه داده می شود.(1)
امام جعفر صادق علیه السلام فرموده اند: هر کس که سوره انفطار را در نمازهای واجب یا مستحب خود قرائت نماید خداوند حاجت ها و خواسته هایش را روا می داردو بین او و خداوند حجابی نخواهد بود و همواره خداوند با نظر عنایت به او می نگرد تا از حسابرسی مردم فارغ گردد.(2)
دیدار با رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در روز قیامت از ارزش های معنوی این سوره مبارکه می باشد . رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرموده است: هر کس خوش دارد که روز قیامت به من بنگرد چنانکه با چشم سر می بیند سوره های«تکویر »؛ «انفطار»؛ «انشقاق» را قرائت نماید. (3)
آثار و برکات سوره :
1) جهت خلاصی از زندان
قرائت این سوره موجب خلاصی از زندان و رهایی از بند اسارت و ایمنی بیم دار و رفع ترس می گرددد. (4)
از وجود نورانی نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله وسلم روایت شده است: هر زندانی یا انسان در بندی آن را بخواند یا نوشته آن را با خود همراه داشته باشد خداوند خروجش را آسان می کند و او را از بند و زندان و خوف و ترس نجات می دهد و حالش به زودی بهبود می یابد.(5)
از امام صادق علیه السلام نیز منقولست: هر کس این سوره را در هر کاری که در ماند 70 مرتبه بخواند خلاصی یابد و اگر زندانی نیز این سوره را 70 بار بخواند خلاصی یابد.(6)
2) جهت ایمنی از رسوایی روز قیامت
رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم می فرماید: هر کس بر قرائت سوره مبارکه انفطار مداومت ورزد خداوند او را از رسوایی روز قیامت در امان می دارد و عیب هایش را می پوشاند.(7)
3) قوی شدن دید چشم
از امام صادق علیه السلام نقل شده است: ... و قرائت سوره انفطار برای چشم، دید آن را قوی می کند و دردهای چشمی را برطرف می کند.(8)

پی نوشت:
(1) مجمع البیان ج10،ص283
(2) ثواب الاعمال،ص121
(3) کنزالعمال، ج6، ص3834
(4) مصباح کفعمی، ص459
(5) تفسیرالبرهان، ج5، ص599
(6) درمان با قرآن، ص139
(7) تفسیرالبرهان، همان
(8) همان [ نظرات / امتیازها ]

1) آسمان در آستانه قیامت، از هم گسیخته خواهد شد.

إذا السماء انفطرت

«انفطار»; یعنى، انشقاق (تاج العروس). به قرینه «و إذا القبور بعثرت» در آیات بعد، انفصال اجزاى آسمان از یکدیگر، پیش از حادثه قیامت و در آستانه آن خواهد بود.
[ نظرات / امتیازها ]

2) فروپاشى ساختار آسمان، زمینه به هم ریختن نظم ستارگان *

إذا السماء انفطرت . و إذا الکواکب انتثرت

ترتیب ذکرى دو حادثه، ممکن است ناظر به ترتیب حقیقى آنها باشد. [ نظرات / امتیازها ]

3) پیدایش شکاف هاى وسیع و فراوان در دریاها و راه یافتن آب آنها به نقاط دیگر زمین، در آستانه قیامت

و إذا البحار فجّرت

«فجر» به معناى ایجاد شکاف وسیع (مفردات راغب) و باز شدن راه (مقاییس اللغة) است. باب تفعیل این کلمه، دلالت بر کثرت دارد. (تاج العروس) [ نظرات / امتیازها ]

3) ساختار زمین نیز مانند آسمان و ستارگان، در آستانه قیامت به هم خورده و رخنه هاى فراوانى در پیکره آن پدیدار خواهد شد.

إذا السماء ... و إذا الکواکب ... و إذا البحار فجّرت [ نظرات / امتیازها ]

4) قبرها هنگام برپایى قیامت، زیر و رو شده و هر چه در آن است بیرون ریخته خواهد شد.

و إذا القبور بعثرت

معناى «بعثرت»، این است که خاک قبرها زیر و رو شود و هر آنچه در آن است، پراکنده گردد. از آن جا که فعل «بعثر» متضمن معناى «بُعِثَ» و «اُثیرَ» است، بعید نیست این فعل مرکب از آن دو فعل باشد. (مفردات راغب)
[ نظرات / امتیازها ]

4) دفن آخرین نسل انسان در زمین با به هم ریختن آسمان و ستارگان و زمین، فاصله چندانى نخواهد داشت. *

و إذا القبور بعثرت

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

5) قیامت روز آگاهى هر انسان، به کردار دنیایى و آثار به جاى مانده از خویش

علمت نفس ما قدّمت و أخّرت

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

5) انسان در دنیا، پیش فرستنده دستاورد خویش و ذخیره سازنده آن براى صحنه حسابرسى اعمال

علمت نفس ما قدّمت [ نظرات / امتیازها ]

5) حاضران صحنه قیامت، داراى قدرت درک و شناخت

علمت نفس [ نظرات / امتیازها ]

5) کردارهاى دنیایى انسان، در قیامت کارساز و تعیین کننده فرجام اخروى او است.

علمت نفس ما قدّمت و أخّرت

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

5) قیامت، روز توجّه انسان به توانمندى ها و فرصت هاى از دست رفته خویش

علمت نفس ما ... أخّرت

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

1) شکوایئه قرآن کریم

مسلمین قران زما دارد گله چون زفرمانش گرفتیم فاصله

کارمادرحق قران هست خطا از تامل از تفکرهست جدا

گرکه میخواهی بدانی شرح ان اینچنین گویم حقیقت را عیان

درسفرخواهیم پناه ماشود درخطرها تکیه گاه ماشود

چون صلیب برگردن اویزان کنیم غفلت خودرا دوصدچندان کنیم

وقت حاجت یاد قران میکنیم ختم یاسین نذر انعام میکنیم

ازکلام حق به صوتش قانعیم با بشارتهای ان بیگانه ایم

در زمان کسب وکارو معامله در میان عهد و پیمان وگله

یاد قران می کنیم ما دم به دم نام او گوییم اما در قسم

تاکه غفلتهای حود پنهان کنیم مردمان راگیج وسرگردان کنیم

راستی را با دروغ امیختیم انکه نادانست به کامش ریختیم

وقت بیماری ازو خواهیم شفا خواندنش باشد برای ما دوا

چون رها گردیم از رنج و تعب روبه باطل میکنیم این است عجب

بر مناری گنبدی یا مقبره خط نستعلیق زده بر ان گره

می نویسیم تا شود تزیین ان این تبرک هم شده ایینمان

حرمتش داریم دروقت نکاح نام اورا میبریم چون یک صلاح

سفره را تزیین کنیم باجلد ان فکر نا محرم نباشیم ان زمان

عکسهای یادگاریت ببین حکم قران گفته باشی اینچنین

هدیه مهمان شودازدستمان راه قران نیست راه و رسممان

مسکنی را چون خریداری کنیم ایینه و قران به انجا می بریم

تا که ایمن گردد انجا از خطر هم مبارک باشد و هم بر ثمر

حفظ جان ما کند از چشم بد در کنارش هم گناهست هم حسد

با صدای ناله خوانیم بر مزار تاکنیم شاد مرده را با این شعار

مرگ هشداری است برای گفتگو عاقلان باشند بی اش در جستجو

چون به تردیدی رسیم در هرزمان استخاره میکنیم در رفع ان

تابگوید خوب وبد را او به ما چون بیاید مشکلی کرده جفا

راه را خواهیم کند هموار او نی تلاشی میکنیم نی جستجو

تا به کی قران بخوانیم اینچنین راه قران راه قانون است و دین

این مسلمانی زجهل است مسلمین با نفاق الوده است نی با یقین

علم قران عزت این ادم است غفلت از ان درد و رنج وماتم است

خود ندانیم و شکایت می کنیم جهل خود را ما حکایت میکنیم

وقت ان است به خود اییم دگر عیب خود جویا شویم در این گذر

هم بیاموزیم قران را به جان هم دهد کردار ما ان را نشان

چون شود دل خانه ی صدق و صفا شکر حق گوید نه کفران خدا

دل فقط با عشق حق هست اشنا این ستیز بیگانه است با جان ما


[ نظرات / امتیازها ]

1) این سوره در مکه نازل شده و داراى 19 آیه است
محتواى سوره ((انفطار))
این سوره مانند بسیارى از سوره هاى دیگر جزء آخر قرآن بر محور مسائل مربوط به قیامت دور مى زند، و رویهمرفته در آیات نوزدهگانه آن به پنج موضوع در این رابطه اشاره شده :
1 - اشراط الساعة : یعنى حوادث عظیمى که در پایان جهان و در آستانه قیامت رخ مى دهد.
2 - توجه انسان به نعمتهاى خداوند که سراسر وجود او را فرا گرفته ، و شکستن غرور او، تا خود را براى معاد آماده سازد.
3 - اشاره به فرشتگانى که ماءمور ثبت اعمال انسانها هستند.
4 - سر نوشت نیکان و بدان در قیامت .
5 - گوشه اى از سختیهاى آن روز بزرگ .
فضیلت تلاوت این سوره
در حدیثى از امام صادق (علیه السلام ) مى خوانیم : من قراء هاتین السورتین ((اذا السماء انفطرت )) و اذا السماء انشقت و جعلهما نصب عینه فى صلاة الفریضة و النافلة لم یحجبه من الله حجاب ، و لم یحجزه من الله حاجز، و لم یزل ینظر الى الله و ینظر الله الیه حتى یفرغ من حساب الناس : ((هر کس این دو سوره : سوره انفطار و سوره انشقاق را تلاوت کند، و آن دو را در نماز فریضه و نافله برابر چشم خود قرار دهد هیچ حجابى او را از خدا محجوب نمى دارد، و چیزى میان او و خداوند حائل نمى شود، پیوسته (با چشم دل ) به خدا مى نگرد و خدا (با لطفش ) به او نگاه مى کند، تا از حساب مردم فارغ شود)).
مسلما نعمت بزرگ حضور در پیشگاه خدا، و از میان رفتن حجابها او و پروردگار، براى کسى است که این دو سوره را در عمق جانش جاى دهد و خود را بر اساس آن بسازد، نه اینکه به لقلقه زبان اکتفا کند. [ نظرات / امتیازها ]