- جهنمیان، که در آرزوى هلاکت ناله سر مى دهند، روزگارى در کنار خویشاوندان خود، دنیایى شاد و زندگى خرّمى داشتند.
یدعوا ثبورًا ... إنّه کان فى أهله مسرورًا
2 - دوزخیان در آخرت، از حضور شادمانه نزد خویشاوندان خود محروم خواهند بود.
إنّه کان فى أهله مسرورًا
مقایسه دو تعبیر «ینقلب إلى أهله» (در آیات پیشین) و «کان فى أهله»، گویاى این است که گرفتاران دوزخ، از لذت همنشینى با خویشاوندان خود بهره اى نمى برند.
3 - شادى هاى دنیایى کافران، شایسته دل بستگى نبوده و پایدار نخواهد ماند.
إنّه کان فى أهله مسرورًا
4 - شادمانى از حضور بین خانواده و دودمان خویش در آخرت، غیر قابل قیاس با دل خوشى به حضور بین آنان در دنیا است.
و ینقلب إلى أهله مسرورًا ... إنّه کان فى أهله مسرورًا
آیه شریفه حضور فرح بخش بین خویشاوندان در آخرت را به عنوان پاداش یاد کرده و شادکامى بین خاندان در دنیا را ناپایدار و بى اثر در رفع مشکلات قیامت معرفى کرده است; تا تفاوت دو حالت نمودار گردد.
5 - خوش بختى هاى دنیایى و دل خوشى به پیوندهاى خانوادگى، در قیامت کارساز نبوده و انسان را از آتش دوزخ رهایى نمى بخشد.
و یصلى سعیرًا . إنّه کان فى أهله مسرورًا
[ نظرات / امتیازها ]
[13] اینکه سرنوشت برای چیست! زیرا اینکه فرد در دنیا شاد بوده و به هر چه خواسته پرداخته و دعوتگران الهی را به مسخره گرفته است.إِنَّهُ کانَ فِی أَهلِهِ مَسرُوراً- او در دنیا نزد کسانش شادمان زیسته بود.»
سرور یعنی احساس انسان در اینکه که به اهداف خود رسیده است.
[ نظرات / امتیازها ]
و روشنگرى مى کند که:
إِنَّهُ کانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُوراً
چرا که او در میان خاندان و هم اندیشان خود به انجام کارهاى زشت و ظالمانه شادمان بود. آرى، او در دنیا نه در اندیشه فرمانبردارى خدا و رعایت مقررات او بود، و نه در اندیشه روز رستاخیز و حساب و کتاب او، و بر جنایت ها و شرارت هاى خود شادى مى کرد. به همین دلیل در روز رستاخیز و سراى آخرت، خداى دادگر شادى بى خردانه و ظالمانه او را به عذاب و گرفتارى هماره کیفر خواهد ساخت.
و در برابر این گروه، پاداش مردم با ایمان و شایسته کردار را شادمانى و نیک بختى هماره و ماندگار خواهد بود.
از دیدگاه پاره اى منظور این است که: او در دنیا به گناه و بیدادگرى خویش شادمان مى گردید و بر انجام زشت کارها، از خود پشیمانى نشان نمى داد.
و از دیدگاه پاره اى دیگر منظور این است که: این گناهکاران و ظالمان از گناهان خویش شادمان شده و بر انجام جنایت پاى مى فشردند، چرا که به روز رستاخیز و حسابرسى، و پاداش و کیفر آن ایمان ندارند.
[ نظرات / امتیازها ]