1)
احمدی فقیه : بسم الله الرحمن الرحیم
﴿إِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهُ وَ قُرْآنَهُ﴾؛ همانا جمعکردن و بازخوانی قرآن عظیم، بر عهدهی ما است. سورهی قیامت (75) آیهی 17.
آیهی فوق دلیل محکم و قوی است که جمعآوری و ترتیب سورهها و آیات در مصحف به ارادهی پروردگار عالم است.
کلمهی قرآن: در اصل مصدر است و به معنی خواندن است. بعضیها «قرآن» را «جمع» معنی کردهاند، به جهت این که سورهها را در خود جمع نموده است. «قرآن» اسم خاصّ کتابی است که به رسول گرامی اسلام، صلّیالله علیه و آله و سلّم، نازل شدهاست. در منابع علوم قرآنی بیشاز 100 اسم برای «قرآن» ذکر شدهاست.