در آیه بعد به آفرینش زمین توجه مى دهد و مى فرماید:
وَ إِلَى الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ
آیا به زمین نگاه نمى کنند که چگونه گسترده شده است؟
اگر زمین این گونه که هست گسترده و پهناور نبود، چگونه مى شد روى آن زندگى کرد و از انواع نعمت هاى آن بهره مند بود؟ این از نعمت گران خدا بر انسان است که نعمت هیچ نعمت بخش دیگرى نمى تواند با آن برابرى کند، و در آفرینش و ویژگى هاى آن دلیل هاى روشن و روشنگرى است که اگر خردمندان در آنها بیندیشند، در خواهند یافت که این نعمت شگفت را آفریدگارى دانا و توانا پدید آورده است.
پس از توجه دادن به این نعمت هاى گوناگون و این نشانه هاى قدرت و علم و یکتایى و حکمت پدید آورنده هستى
[ نظرات / امتیازها ]