در این آیه خداوند می فرماید برگرد به سوی من . این فراخواندن انسان از طرف خداوند به آیه ی 38 سوره ی بقره بر می گردد . در آیه ی ۳۸ بقره خداوند انسان ها را که در صلب آدم هستند از درگاه خود می راند . زیرا اگر رانده شدن فقط به آدم و حوا خلاصه می شد فعل جمع آورده نمی شد همچنین فرمود جمیعاً ) بعد می فرماید نگران نباشید از اینکه شما را از درگاه خود دور می کنم. زیرا از طرف من به سوی شما هدی (هدایت گر) خواهد آمد هر کس از این هدی های (هدایتگر های) من تبعیت کند هیچ اندوه و نگرانی نداشته باشد . ( دقت شود ائمه هدی )
قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِیعًا فَإِمَّا یَأْتِیَنَّکُمْ مِنِّی هُدًى فَمَنْ تَبِعَ هُدَایَ فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ( 38 بقره)
در این آیه خداوند در قبال دور کردن انسان از خود با تأکید می فرماید : هادی هایی را از جانب خودم به سوی شما خواهم فرستاد . اگر امامت و رهبری آنها را بپزیرید هیچ نگرانی برای شما نیست و با قلبی آرام به سوی من برخواهید گشت . و در این آیه خطاب خداوند به برگشتن با آرامش دل به همین انسان هاست که از فرستادگان و هادیان او تبعیت کنند .
[ نظرات / امتیازها ]