در روایات، براى «شَفع» به معناى زوج و «وَتر» به معناى فرد، مصادیق زیادى گفته شده است، از جمله اینکه مراد از وتر، روز نهم ذى‏الحجه (روز عرفه) و مراد از شفع روز دهم ذى‏الحجه (عید قربان) است و یا مراد از شفع، دو کوه صفا و مروه است و مراد از وتر، کعبه که یکى است. و یا مراد از وتر، خداوند یکتا و مراد از شفع، مخلوقات‏اند که همه جفت و زوج هستند، یا مراد نماز مستحبّى شفع و وتر است که در سحر خوانده مى‏شود و یا مراد از شفع، روز نهم و دهم ذى الحجه و وتر، شب مشعر است.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

محمد بن العباس: عن الحسین بن أحمد، عن محمد بن عیسى، عن یونس بن یعقوب، عن أبی عبد الله (علیه السلام)، أنه قال: «الشفع هو رسول الله (صلى الله علیه و آله) و علی (علیه السلام)، و الوتر هو الله الواحد القهار عز و جل». [ نظرات / امتیازها ]