«وَ قالَتِ النَّصارى‏ الْمَسِیحُ ابْنُ اللَّهِ ذلِکَ قَوْلُهُمْ بِأَفْواهِهِمْ: معناى این آیه آن است که اینان این گفتار را از پیش خود بزبان اختراع کردند و گرنه در کتابى ذکر نشده و پیامبرى نگفته بود، و دلیل و برهانى بر آن نداشتند و سخن نادرستى بود، و برخى گفته‏اند: در جایى که لفظ «قول» با لفظ «افواه» (زبانها) با هم ذکر شد معنایش آن است که این سخن دروغ و نادرست است. [ نظرات / امتیازها ]

1- عزیر کیست ؟

عزیر در لغت عرب همان عزرا در لغت یهود است ، و از آنجا که عرب به هنگامى که نام بیگانه‏اى را به کار مى‏برد معمولا در آن تغییرى ایجاد مى‏کند ، مخصوصا گاه براى اظهار محبت آن را به صیغه تصغیر در مى‏آورد ، عزرا را نیز تبدیل به عزیر کرده است ، همانگونه که نام اصلى عیسى که یسوع است و یحیى که یوحنا است پس از نقل به زبان عربى دگرگون شده و به شکل عیسى و یحیى در آمده است .

به هر حال عزیر یا عزرا در تاریخ یهود موقعیت خاصى دارد تا آنجا که بعضى اساس ملیت و درخشش تاریخ این جمعیت را به او نسبت مى‏دهند و در واقع او خدمت بزرگى به این آئین کرد ، زیرا به هنگامى که در واقعه بخت‏النصر پادشاه بابل وضع یهود به وسیله او به کلى درهم ریخته شد ، شهرهاى آنها به دست سربازان بخت‏النصر افتاد و معبدشان ویران و کتاب آنها تورات سوزانده شد ، مردانشان به قتل رسیدند و زنان و کودکانشان اسیر و به بابل انتقال یافتند ، و حدود یک قرن در آنجا بودند .


تفسیر نمونه ج : 7ص :362

سپس هنگامى که کورش پادشاه ایران بابل را فتح کرد ، عزرا که یکى از بزرگان یهود در آن روز بود نزد وى آمد و براى آنها شفاعت کرد ، او موافقت کرد که یهود به شهرهایشان باز گردند و از نو تورات نوشته شود .

در این هنگام او طبق آنچه در خاطرش از گفته‏هاى پیشینیان یهود باقى مانده بود تورات را از نو نوشت .

به همین دلیل یهود او را یکى از نجات دهندگان و زنده کنندگان آئین خویش مى‏دانند و به همین جهت براى او فوق العاده احترام قائلند .

این موضوع سبب شد که گروهى از یهود لقب ابن الله ( فرزند خدا ) را براى او انتخاب کنند ، هر چند از بعضى از روایات مانند روایت احتجاج طبرسى استفاده مى‏شود که آنها این لقب را به عنوان احترام به عزیر اطلاق مى‏کردند ، ولى در همان روایت مى‏خوانیم : هنگامى که پیامبر (صلى‏الله‏علیه‏وآله‏وسلّم‏) از آنها پرسید : شما اگر عزیر را به خاطر خدمات بزرگش احترام مى‏کنید و به این نام مى‏خوانید پس چرا این نام را بر موسى (علیه‏السلام‏) که بسیار بیش از عزیر به شما خدمت کرده است نمى‏گذارید ؟ آنها از پاسخ فرو ماندند و جوابى براى این سؤال نداشتند .

ولى هر چه بود این نامگذارى در اذهان گروهى از صورت احترام بالاتر رفته بود و آنچنانکه روش عوام است آن را طبعا بر مفهوم حقیقى حمل مى‏کردند و او را به راستى فرزند خدا مى‏پنداشتند ، زیرا هم آنها را از در بدرى و آوارگى نجات داده بود ، و هم به وسیله بازنویسى تورات به آئینشان سر و سامانى بخشید .

البته همه آنها چنین عقیده‏اى را نداشته‏اند ، ولى از قرآن استفاده مى‏شود که این طرز فکر در میان گروهى از آنها که مخصوصا در عصر پیامبر (صلى‏الله‏علیه‏وآله‏وسلّم‏)

تفسیر نمونه ج : 7ص :363

مى‏زیسته‏اند وجود داشت به دلیل اینکه در هیچ تاریخى نقل نشده که آنها با شنیدن آیه فوق این نسبت را انکار و یا سر و صدا به راه انداخته باشند و اگر چنین بود حتما واکنش از خود نشان مى‏دادند .

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

2- مسیح فرزند خدا نبود

در مورد مسیحیان جاى تردید نیست که آنها مسیح را فرزند حقیقى خدا مى‏دانند و این نام را به عنوان احترام و تشریفات بلکه به معنى واقعى بر او اطلاق مى‏کنند و صریحا در کتب خود مى‏گویند که اطلاق این نام بر غیر مسیح به معنى واقعى جائز نیست ، و شک نیست که این یکى از بدعتهاى نصارى است و همانگونه که در جلد 4 صفحه 220 - 233 گفتیم : مسیح هرگز چنین ادعائى نداشت و او تنها خود را بنده و پیامبر خدا معرفى مى‏کرد ، و اصولا معنى ندارد که رابطه پدر و فرزندى که مخصوص جهان ماده و عالم ممکنات است میان

تفسیر نمونه ج : 7ص :364

خداوند و کسى بر قرار گردد .

3- اقتباس این خرافات از دیگران

قرآن مجید در آیه فوق مى‏گوید آنها در این انحرافات شبیه بت پرستان پیشین هستند .

اشاره به اینکه از آنها تقلید کرده‏اند که بعضى از خدایان را خداى پدر و بعضى را خداى پسر و حتى بعضى را خداى مادر و یا همسر مى‏دانستند .

در ریشه عقائد بت پرستان هند و چین و مصر قدیم اینگونه افکار دیده مى‏شود که بعدها به میان یهود و نصارى رخنه کرده است .

در عصر حاضر گروهى از محققان به فکر افتاده‏اند که مندرجات عهدین ( تورات و انجیل و کتب وابسته به آنها ) را با عقائد بودائیان و برهمائیان مقایسه کرده ، ریشه‏هاى محتویات این کتب را در میان عقائد آنان جستجو کنند ، و قابل ملاحظه این است که بسیارى از معارف انجیل و تورات با خرافات بودائیان و برهمائیان تطبیق مى‏کند حتى بسیارى از داستانها و حکایاتى که در انجیل موجود است عین همان است که در آن دو کیش دیده مى‏شود .

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

«عُزیر»، عربى شده‏ى «عَزراء» است، مثل «عیسى» که عربىِ «یَسوع» و «یحیى» که معرّبِ «یوحَنّا» است.
عُزیر یکى از علماى بزرگ یهود بود که لقب «مُنجىِ یهود» یافت. زیرا پس از واقعه‏ى قتل عام مردم به دست بخت‏النصر و خرابى معبدها و سوزاندن تورات و اسارت زنان و فتح بابل توسّط کورش، عُزیر نزد کورش آمد و از او خواست که به یهودیان سروسامانى بخشد.
این آیه، به گونه‏اى توضیح و دلیل آیه‏ى قبل است که فرمود: اهل کتاب به خدا و قیامت ایمان ندارند.
محقّقان معتقدند بسیارى از معارف تورات و انجیل، با خرافات بودائیان و برهمائیان و یونانیان آمیخته شده است، حتّى بسیارى از داستان‏هاى انجیل، عیناً در مذهب بودا و برهمایى دیده مى‏شود. البتّه یهودیان امروز، عُزیر را فرزند خدا نمى‏دانند، ولى در زمان پیامبر اسلام‏صلى الله علیه وآله، چنین عقیده‏اى داشته و در مقابل سؤال پیامبر که «با اینکه مقام موسى بالاتر است، چرا او را فرزند خدا نمى‏دانید؟» جوابى نداشتند. [1]
1) تفسیر نمونه.
[ نظرات / امتیازها ]

یکی از ترکیبات زیبایی که در زبان عربی بسیار استفاده می شود؛ تعبیر قاتلهم الله است.
عربهای امروزی به تاثیر از قرآن برای تعبیر از دشمن از این عبارت استفاده می کنند. [ نظرات / امتیازها ]

1 واژه «عُزَیر» در اصل همان «عَزرا» مى باشد که در تاریخ یهودیان مطرح شده است؛ به این ترتیب که پس از حمله «بخت النَّصّر» پادشاه بابل و ویرانى شهرها و معبدهاى یهودیان و سوخته شدن تورات و کشتار، اسارت و انتقال آنان به بابل که حدود یک قرن به طول انجامید، و هنگامى که «کورش» پادشاه ایران بر حکومت بابل پیروز شد، عَزرا که یکى از بزرگان یهود بود، نزد کورش رفت و شفاعت کرد که یهودیان به شهرهایشان بازگردند و تورات را براساس ذهنیات خود بازنویسى کرد

یهودیان چون «عزرا» را نجات بخش آیین خویش مى دانند و براى او احترام فوق العاده اى قائل اند، به او لقب «اِبنُ اللّه» ( فرزند خدا) دادند این لقب در اصل تشریفى بوده است ولى رفته رفته برخى از مردم عوام پنداشتند که به راستى عُزَیر پسر خداست این تفکر در برخى از مردم زمان پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله نیز وجود داشت و ازاین رو، در برابر آیات قرآن که این مطلب را بازگو کرد، اعتراض نکردند

امروزه این تفکر انحرافى رفته رفته از میان یهودیان برچیده شده که در حقیقت، حاصل تلاش قرآن کریم در مبارزه با شرک و انحرافات است

2 در حدیثى آمده است: پیامبر صلى الله علیه و آله از یهودیان پرسید:

شما اگر عُزَیر را به خاطر خدمات بزرگش احترام مى کنید و او را با نام پسر خدا مى خوانید، پس چرا این نام را بر موسى که از عزیر بیشتر خدمت کرد، نمى گذارید؟

یهودیان از پاسخ فروماندند

3 درباره ى عقاید مسیحیان در مورد عیسى علیه السلام و پاسخ هاى قرآن کریم دراین باره، ذیل آیه ى 172 سوره ى نساء و آیات 17، 72 و 116 سوره ى مائده سخن گفتیم و بیان کردیم که مسیح علیه السلام هرگز ادعاى خدایى یا پسر خدا بودن نداشت و تنها خود را بنده و پیامبر خدا معرفى مى کرد، و اصولاً معقول نیست که خداى نامتناهى و غیر مادى با یکى از مخلوقات مادى خود رابطه پدر و فرزندى داشته باشد [ نظرات / امتیازها ]