مراد از کلمه «اشقى» مطلق هر کافرى است که با تکذیب آیات خدا و اعراض از آن کافر شود، چون چنین کسى از هر شقى‏اى شقى‏تر است، براى اینکه سایر بدبخت‏ها در زندگى دنیاى خود بدبختند، یا در بدن خود مبتلا به بیمارى و یا نقص عضوند، و یا مالشان از بین مى‏رود، و یا به داغ فرزند خود مبتلا مى‏شوند، و این بدبختى‏ها تمام شدنى است، ولى آن کسى که کفر مى‏ورزد، در زندگى آخرتى بدبخت است، یعنى بدبختى است که بدبختیش پایان ندارد، و منتهى به خلاصى و نجات نمى‏شود، و امید رهایى در آن نیست.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

مراد از «صلى نار» پیروى آن و ملازم آن بودن است، پس این کلمه معناى خلود را افاده مى‏کند، و این خلود در آتش قضایى است که خداى تعالى در حق کافر رانده و فرموده: «وَ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا أُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِیها خالِدُونَ» (بقره/39).

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

خلود و جاودانگى در دوزخ مخصوص افراد شقى است. {لایصلاها الاّ الاشقى}
در کلمه «صَلى» ملازمت و همراهى نهفته است.
شاید «نارًا تلظّى‏» (لیل/14) که نوع خاصى از آتش است مخصوص افراد شقى باشد و سایر مجرمان به انواع دیگرى از آتش گرفتار شوند. [ نظرات / امتیازها ]