● حاجيه تقي زاده فانيد -
تفسیر اثنا عشری
وَ صَدَّقَ بِالحُسنی (6)
وَ صَدَّقَ بِالحُسنی: و تصدیق کرد به کلمه نیکو، که آن شهادتین است (لا اله الا اللّه محمّد رسول اللّه)، یا تصدیق نمود وعده عوض را که اینکه است:
«وَ ما أَنفَقتُم مِن شَیءٍ فَهُوَ یُخلِفُهُ»[اینکهما «2» و «مَن جاءَ بِالحَسَنَةِ فَلَهُ عَشرُ أَمثالِها»[اینکهما «3» و «مَثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَموالَهُم فِی سَبِیلِ اللّهِ»[اینکهما «4» یا غیر آن از هر کلمه که دلالت بر
حق کند، یا باور داشت حسنی را که ایمان است، یا ملت حسنی را که ملت اسلام است، یا مثوبت حسنی را که بهشت است
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر راهنما
1 - دسته اى از مردم، پاداش هاى موعود الهى را تصدیق کرده، براى رسیدن به آن تلاش مى کنند.
و صدّق بالحسنى
مراد از «الحسنى» ـ به قرینه فعل هاى «صدّق» و «کذّب» ـ پاداش هاى نیکو و وعده به آنها است; بنابراین مراد از آن، «المثوبة الحسنى» یا «العِدَة الحسنى» و نظایر آن است. جمله «صدّق بالحسنى» بیان یکى از مصداق هاى «سعى» در آیات پیشین است; از این رو شامل تصدیق عملى نیز مى شود.
2 - پاداش هاى موعود خداوند، نیکو و تصدیق آن بر همگان لازم است.
و صدّق بالحسنى
کلمه «حسنى» یا مصدر است (مانند «رجعى») و یا مؤنث «أحسن» است. در صورت اول معناى تفضیلى نخواهد داشت; بلکه با تأویل به مشتق، معناى «حَسَن» دارد. وصف «الحسنى» خود نشانگر مطلوب بودن تصدیق آن است و وعده به فرجام راحت (در آیه بعد) نیز بر سزاوار بودن تصدیق، تأکید کرده است.
3 - سخاوت مندى، انفاق و تقواپیشگى، نشانه پذیرش وعده هاى خداوند و باور داشتن پاداش هاى الهى است.
فأمّا من أعطى و اتّقى . و صدّق بالحسنى
عطف این آیه بر آیه قبل، عطف سبب بر مسبب و یا عکس آن است و در هر صورت، برداشت بالا استفاده مى شود.
4 - وجود زمینه بهره مندى از پاداش هاى نیکوى الهى، براى سخاوتمندان و تقواپیشگان
من أعطى و اتّقى . و صدّق بالحسنى
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر منهج الصادقین
(6)- وَ صَدَّقَ بِالحُسنی و تصدیق کرد بکلمه نیکوتر که آن لا اله الا اللّه محمّد رسول اللّه است یا وعده عوض را که اینست که وَ ما أَنفَقتُم مِن شَیءٍ فَهُوَ یُخلِفُهُ و مَن جاءَ بِالحَسَنَةِ فَلَهُ عَشرُ أَمثالِها و مَثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَموالَهُم فِی سَبِیلِ اللّهِ- الایة یا غیر آن از هر کلمه که دلالت بر حق کند، یا باور داشت خصلت حسنی را که ایمانست یا ملت حسنی را که ملت اسلام است یا مثوبت حسنی را که جنت است.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیر نمونه
تصدیق کردن ((حسنى )) ( ((حسنى )) مؤ نث ((احسن )) به معنى نیکوتر است )
اشاره به ایمان به پاداشهاى نیکوى الهى است ، همانگونه که در شاءن نزول آمده بود که ابو الدحداح با ایمان به پاداشهاى خداوند اموالش را انفاق کرد، در آیه 95 نساء نیز مى خوانیم : و کلا وعد الله الحسنى : خداوند هر یک از آنها را وعده پاداش نیک داده است (حسنى در این آیه نیز به معنى پاداش نیک است ).
بعضى نیز گفته اند: منظور ((شریعت حسنى )) یعنى ایمان به آئین اسلام است که بهترین آئینهاست .
و بعضى آن را به کلمه لا اله الا الله یا شهادتین تفسیر کرده اند.
اما با توجه به سیاق آیات و شاءن نزول ، و ذکر حسنى به معنى پاداش نیک در بسیارى از آیات قرآن تفسیر اول مناسب تر به نظر مى رسد.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیرآسان
6- وَ صَدَّقَ بِالحُسنی- و نیز مژده آن ثوابهائی را که در عالم آخرت به نیکرفتاران داده تصدیق نماید
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیرهدایت
[6] چه چیز است که تلاش آدمی و بخشش او را مورد پسند خدا قرار میدهد! ایمان به خدا و تصدیق به رسالتها و رسولهای او.
«وَ صَدَّقَ بِالحُسنی- و آنچه را که نیک است تصدیق میکند.»
چه ایمان به خدا وجهه نظر انسان را محدود میکند، پس آن که به مسجد میشتابد با آن که به محل لهو و لعب میشتابد یکسان نیست؟ و سپس کسانی هستند که قصد رفتن به مسجد دارند ولی راه آن را نمیدانند، و آن کس که راههای سالم را به ما معرفی میکند، تا بتوانیم خود را به آن جا که خیرات و نیکیها است برسانیم، پیامبر است، و هر کس پیامبران را تکذیب کند، راه را گم کرده است، و همچون کسی است که قصد مکه دارد، و با گم کردن راه سر از یمن بیرون میآورد.
به همین سبب «رسالت» با لفظ «حسنی» خوانده شده، که ما را به نیکوترین راه برای رسیدن به بهترین هدف هدایت میکند.
و در حدیث مأثور از رسول اللّه- صلی اللّه علیه و آله- آمده است که گفت: «هیچ روزی خورشید غروب نمیکند مگر آن که در دو کنار آن دو فرشته فریاد میکنند که ... خدایا به انفاق کننده خلف بده، و به ممسک تلف».«1» و بسیاری از اصحاب رسول اللّه به اینکه درس عمل میکردند و دیگران را بر خود ترجیح میدادند، و اموال خود را بی حساب برای رضای خدا انفاق میکردند. رسول اللّه- صلی اللّه علیه و آله- بدین گونه آنان را تربیت کرد تا بر بخل و حرص خود پیروز شدند. و در روایتی مأثور از امام باقر- علیه السلام- آمده است که گفت: «پیامبر بر مردی گذشت که در محوطهای مشغول کاشتن درخت بود، پس ایستاد و گفت:
آیا دوست داری تو را به کاشتن چیزی هدایت کنم که ریشه استوارتر دارد و زودتر رشد میکند و میوه پاکیزهتر و ماندنیتر دارد! گفت: آری، مرا به آن راهنمایی کن ای رسول خدا. پس پیامبر (ص) گفت: صبح و شام بگو: سبحان اللّه، و الحمد للّه، و لا اله إلّا اللّه، و اللّه اکبر، که اگر آن را بگویی، برای هر یک تسبیح ده درخت میوه برای تو در بهشت کاشته خواهد شد، و آن از باقیات صالحات است. پس آن مرد گفت: یا رسول اللّه؟ من تو را گواه میگیرم که اینکه زمین محصور من صدقه برای فقرای مسلمان اهل صدقه است».«2»
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» محمد حسینی همدانی
وَ صَدَّقَ بِالحُسنی:و نیز بوعدههای اجر و ثواب اعمال صالحه که پروردگار وعده فرموده تصدیق نموده و ایمان آورد بالاخره بتعالیم قیامت و جزاء معتقد باشد که لازم اعتقاد بتوحید و برسالت رسول صلّی اللّه علیه و آله باشد و لازم دیگر آن قیام باداء وظایف عبودیت و پیروی از برنامه مکتب قرآن است از جمله بذل مال بمنظور تأمین مصالح عمومی برای جلب رضایت پروردگار میباشد.
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
● مسعود ورزيده -
تدبرقران
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى (۶)تصدیق کرد نیکی کردن را. در این جا نیکی کردن به تناسب
«اعطی» معنا میشود: کسی که عطا کرد و نیکی این عطا کردن را تصدیق کرد. یعنی باور داشت که نیکی کردن عاقبت خوب و نیکی به دنبال خواهد داشت.
در ادامه میفرماید که کسی که عطا کرد و تقوا پیشه کرد و عاقبت نیک این نیکی کردن را باور داشت:
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.
» تفسیرالمیزان
و صدق بالحسنی - کلمه حسنی صفتی است که در جای موصوف خود نشسته ، و ظاهرا موصوفش وعده باشد ، و تقدیر کلام و صدق بالعدة الحسنی باشد ، و مراد از عده وعده ثوابی است که خدای تعالی در مقابل انفاق به انگیزه رضای او داده ، انفاقی که تصدیق قیامت و ایمان بدان باشد ، که لازمه چنین انفاق و چنین تصدیقی ، تصدیق به وحدانیت خدای تعالی در ربوبیت و الوهیت نیز هست ، و همچنین مستلزم ایمان به رسالت رسولان هم هست ، چون رسالت تنها راه رسیدن و ابلاغ وعده ثواب او است .
و حاصل دو آیه این است که : کسی که مؤمن به خدا و به رسول او و به روز جزا باشد ، و مال خود را به خاطر خدا و تحصیل ثواب او انفاق کند ، ثوابی که به زبان رسولش وعدهاش را داده ( ما چنین و چنانش میکنیم ) به او میدهیم .
[ نظرات / امتیازها ]
نظری ثبت نشده است.
نظر شما ثبت شد و بعد از تائید داوران بر روی سایت قرار می گیرد.