این سوره هشت آیه دارد و در مکّه نازل شده است.
نام سوره برگرفته از آیه اول است و به معناى انجیر مى‏باشد.
محور سوره، کیفر و پاداش انسانها در قیامت است، امّا مطلب را از راه آفرینش انسان‏ها در بهترین صورت و دو گروه شدن آنان بر مبناى ماندن بر فطرت پاک الهى و یا خروج از آن و سقوط به پایین‏ترین درجات انسانیّت، بیان مى‏کند که این اختلاف در انتخاب، موجب اختلاف در کیفر و پاداش الهى مى‏شود. و طبیعتاً حکمت اقتضا مى‏کند که دو گروه یکسان دیده نشوند. [ نظرات / امتیازها ]

امام رضا (علیه‌السلام) فرمود: انجیر بوى دهان را مى‏برد، لثه‏ها و استخوان‏ها را محکم مى‏کند، مو را مى‏رویاند، درد را برطرف مى‏سازد و مثل دارو مؤثر است. زیتون، بلغم را برطرف مى‏سازد، رنگ صورت را صفا داده اعصاب را تقویت نموده، بیمارى و درد و ضعف را از بین مى‏برد و آتش خشم را فرو مى‏نشاند.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

در برخى روایات، به قرینه «طور سینین» (تین/2) و «البلد الامین» (تین/3) که اشاره به دو مکان مقدس است، آمده است که مراد از «التین و الزیتون» نیز محلّ رویش این دو میوه مى‏باشد و آیه را اشاره به شهرهاى مدینه و بیت المقدس دانسته‏اند.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

در میان خوردنى‏ها، میوه‏ها و در میان آنها میوه‏هاى قنددار و چربى‏دار براى سوخت و ساز بدن بیشتر مورد نیاز است. {التین و الزیتون} [ نظرات / امتیازها ]

نام انجیر یکبار و زیتون، شش بار در قرآن آمده است و هر دو داراى خواص غذایى و درمانى فراوانى هستند. انجیر براى هر سن و سالى به خاطر قندى که دارد مفید است. ورزشکاران و کسانى که دچار ضعف و پیرى هستند به خوردن آن سفارش شده‏اند. بر اساس برخى روایات، انجیر میوه‏اى بهشتى است و در طبّ قدیم، معجون انجیر و عسل براى زخم معده و انجیر خشک براى تقویت فکر سفارش شده است. [ نظرات / امتیازها ]

انتخاب انجیر و زیتون برای سوگند دادن بخاطر این است که سرشار از مواد مغذی می باشند و انجیر در تمامی فصول با شکلهای مختلف تازه وخشک قابل مصرف است [ نظرات / امتیازها ]

سوره تین در مکه نازل شده و دارای ۸ آیه است. کلمه تین به معنی انجیر است.


[ نظرات / امتیازها ]

در سال سوم بعثت بعد از سوره بروج در مکه نازل شده‌است. [ نظرات / امتیازها ]

این سوره به آفرینش، مراحل تکامل، و انحطاط انسان می‌پردازد. بعد از شمردن عوامل نجات انسان، با تاکید بر مساله معاد و حاکمیت مطلقه خداوند پایان می‌گیرد. [ نظرات / امتیازها ]

در حدیثی از پیامبر اسلام(ص) آمده‌است:
« هرکس این سوره را بخواند خداوند دو نعمت را مادامی که در دنیاست به او می‌بخشد: سلامت و یقین؛ و هنگامی که از دنیا برود به تعداد تمام کسانی که این سوره را خوانده‌اند ثواب یک روز روزه به عنوان پاداش به او می‌بخشد. [ نظرات / امتیازها ]

باید چند مرحله برای معنای این دو کلمه طی شود: اول دید که اجازه داریم که «تین» و «زیتون» را به معنایی غیر از معنای میوه یا درخت معنا کنیم. در صورتی اجازه داریم که چند گزینه‌ داشته باشیم و با قرینه‌ای مناسب آن را به یک معنا بگیریم.
این گزینه زمانی می‌‌تواند وجود داشته باشد که در بررسی به این برسیم به قرینه اینکه «تین» و «زیتون» در کنار «طور سینین» آمده، می‌تواند اسم یک سرزمین باشد و یا اینکه سرزمین یا کوهی هست بر فراز بلندی تین، و یا بر فراز بلندی زیتون، مانند خیلی از شهرهایی که به اسم میوه نامگذاری شده‌اند.
و در بررسی می‌بینیم که گزینه‌ای بنام سرزمین تین و زیتون داریم که اولی بلندیی هست در دمشق و دومی بلندی هست در بیت المقدس. و گزینه دیگر که میوه باشد را هم داریم. حال باید دید که کدام گزینه با این سوره تطابق بیشتری دارد؟ یکی از مواردی که در تعیین به ما کمک می‌کند، سیاق هست و در سیاق آورده «طور سینین» که همان «طور سینا» که محل نزول وحی به حضرت موسی (علیه السلام) هست و «هذا البلد الامین» هم «مکه» محل نزول وحی به پیامبر خاتم (صلی الله علیه وآله) هست. طبق این سیاق و قرینه گزینه‌ای که تین و زیتون را نام دو سرزمین که یکی بلندی دمشق و یکی بلندی بیت المقدس هست را بیان می‌کند تقویت می‌‌شود.
ممکن است کسی سوال کند که چرا نام این سرزمینها تین و زیتون هست؟ بی مناسبت نیست حتما در یکی تین زیاد کشت می‌شده و در دیگری زیتون. و باز می‌پرسد که خدا می‌توانست با یک اسم دیگر که مشترک نباشد با الفاظی دیگر از این سرزمینهای دمشق و بیت المقدس قسم بخورد و از نام تین و زیتون استفاده نکند؟
در جواب می‌گوییم بحث سرزمین بودن این دو سر جای خود ولی آن یک عبارت هست، ولی باید اشارت قرآن را به این دو میوه و این دو درخت و خاصیت این دو میوه بگیریم و شاید مقصود آیه باشد و الا این دو سرزمین نامهای دیگری هم داشت ولی چرا به این دو نام قسم خورده است. می‌تواند به این دلیل باشد که ذهن ما به طرف این دو میوه برود و به این دو درخت معطوف شود یا به خاطر خواص یا هر چیز دیگر منافاتی ندارد.
یعنی بعد از فهم بیان اول و معنای اول آیه وجه بکار بردن این دو کلمه به جای کلمات دیگر می‌تواند همانی باشد که در معنای تین و زیتون آمده که خاصیت دارند و مقدس هستند و . . [ نظرات / امتیازها ]

فضای سوره: بجا بودن آیات ششم و هفتم نشان می دهد که این سوره مبارکه در فضایی نازل شده است که برخی انسانها به پیامبر اسلام(صلی‏ الله‏ علیه‏ وآله) ایمان آورده و براساس ایمانشان عمل صالح انجام می دهند و برخی آن حضرت را به سبب دینی که آورده است، تکذیب می کنند. [ نظرات / امتیازها ]

أ‌. آیات اول تا ششم: این آیات در چارچوب قسم و جواب قسم است و جهت هدایتی آن در جواب قسم جست و جو می شود. جواب قسم، خود شامل دو جمله معطوف به هم و یک استثناست. هیچ یک از دو جمله معطوف نسبت به یکدیگر اصالت ندارد و مستثنی تابع مستثنی منه است. خدا انسان را در بهترین قوام آفرید و به پست ترین رتبه وجودی برگرداند، مگر مؤمنان اهل عمل صالح را.

ب‌. آیات هفتم و هشتم:

آیه هفتم، پرسشی است که پاسخ آن این گزاره است: «اگر کسی پیامبر(صلی‏ الله‏ علیه‏ وآله) را تکذیب کند، مشمول قاعده سقوط (مذکور در آیات پیشین) خواهد شد».
آیه هشتم، استفهامی انکاری و ناظر به تثبیت جواب پرسش آیه هفتم است. برای استثنا شدن از سنت سقوط، راهی جز ایمان به رسول خدا(صلی‏ الله‏ علیه‏ وآله) و عمل صالح براساس دین او وجود ندارد. این حکم خداست و او احکم الحاکمین است.

جمع دو آیه این مطلب: بی تردید، تکذیب رسول خدا(صلی‏ الله‏ علیه‏ وآله) به سبب دین، موجب سقوط به اسفل سافلین است.

اینک که جهات هدایتی هر دو مطلب این سیاق روشن شد، می توان با توجه به ارتباط این مطالب، جهت هدایتی سوره را به دست آورد:

أ‌. برای جمع این دو مطلب، می توان جهت هدایتی مطلب دوم را مکمل استثنای مطلب اول دانست، چون محتوای این دو مقابل یکدیگرند.

ب‌. جهت هدایتی از مطلب دوم اتخاذ می شود، چون نحوه بیانش انشایی و در مقام اثرگذاری مستقیم است و همین امر نشان می دهد که مطلب نخست به عنوان مقدمه ای برای هدایت مطلوب در مطلب دوم بیان شده است.

براین‌اساس، جهت هدایتی سوره چنین خواهد بود: «تکذیب پیامبر(صلی‏ الله‏ علیه‏ وآله) موجب سقوط: آنان که پیامبر(صلی‏ الله‏ علیه‏ وآله) را به سبب دین تکذیب می کنند، از نیکوترین قوام آفرینش الهی به پایین ترین درکات فرومایگان سقوط می کنند. این حکمِ برترینِ حکم کنندگان است». [ نظرات / امتیازها ]

آیات این سوره در یک سیاق است و این سیاق دارای دو مطلب است: آیات اول تا ششم و آیات هفتم و هشتم. پیوند مفهومی آیات درون هر مطلب روشن است و پیوند سیاقی آیات هفتم و هشتم با آیات پیشین با دو قرینه دانسته می­شود: «فاء» و «بعد» که مضاف الیه غیر مذکورش، محتوای آیات پیشین است. [ نظرات / امتیازها ]

«دو میوه»، «دو درخت»، «دو کوه که بر اولی، دمشق و بر دومی، بیت المقدس قرار دارد.»
با توجه به قسمهای بعدی (طور سینا و مکه) می توان گزینه سوم را ترجیح داد، زیرا دمشق و بیت المقدس مانند طور سینا و مکه، از سرزمینهای پیامبران الهی: است. البته دلیل نام گذاری این سرزمینها به تین و زیتون، کثرت این دو میوه یا دو درخت در این مناطق است.
[۲]. جنس انسان در نیکوترین قوام آفریده شده؛ یعنی تمام شئون و همه جهات وجودی‌اش، قویم و استوار است.
[۳]. آیه هفتم: مراد از دین، جزاست یا گزاره های اعتقادی و اخلاقی و رفتاری؟ به دو دلیل معنای دوم مناسب تر است: نخست اینکه این واژه در غالب استعمالات قرآنی، به معنای دوم به کار می رود، مگر اینکه با کلمه (یوم) همراه شده باشد: (یوم الدین) و دوم اینکه معنای دوم با سیاق درونی سوره و سوره های قبل و بعد هماهنگ تر است، زیرا هم در صدر این سوره و هم در سوره های پیشین و پسینش سخن از وحی و نبوت و رسول خدا(صلی‏ الله‏ علیه‏ وآله) است، نه معاد و جزا.

[۴]. برخی از مترجمان و مفسران، این آیه را چنین معنی کرده‌اند: «پس بعد [از این‏] چه چیز تو را به تکذیب دین وامى‏دارد؟». به نظر می‌رسد، این معنی صحیح نیست و بهتر است چنین معنی شود: «پس بعد [از این‏] چه کسی تو (پیامبر) را به سبب دین تکذیب می‌کند؟» دلایل صحت این معنی و اشکال معنای پیشین از این قرار است:

‌أ. ظاهر (یکذبک) فعل و فاعل و مفعول است و به معنای «تو را تکذیب می‌کند» نه «تو را به تکذیب وامی‌دارد». غیر از معنای مذکور، خلاف ظاهر است و به دلیل بیّن احتیاج دارد.

‌ب. سیاق سوره می‌فهماند که در این آیه سخن از تکذیب پیامبر(صلی‏ الله‏ علیه‏ وآله) است نه تکذیب روز جزا، چون همه قسمهای صدر سوره مربوط به سرزمینهای وحی است.

‌ج. سوره‌های قبل، یعنی «ضحی» و «شرح» و سوره‌ بعد، یعنی «علق» درباره پیامبر گرامی اسلام(صلی‏ الله‏ علیه‏ وآله) است و قرار گرفتن این سوره در میان آنها حاکی از همگرایی این سوره با آن سوره‌هاست.

‌د. اگر گفته شود که «ما» برای غیر ذوی العقول به کار می‌رود، جواب این است که «ما» در قرآن کریم سه کاربرد دارد: غیر ذوی العقول: (إلا ما اضطررتم إلیه)؛ ذوی العقول: (والسماء وما بناها)؛ اعم از ذوی العقول و غیر ذوی العقول: (سبح لله ما فی السماوات والأرض).

[ نظرات / امتیازها ]

در روایات النجیر به پیامبران بنی اسرائیل و زیتون به پیامبر اکرم اطلاق گردیده . و در اینجا خداوند منان قسم به جمیع پیامبران یاد می کنند. و در آیت بعد و طور سینین منظور جامعه حضرت موسی (ع) و هذا البلد الامین هم جامعه مسلمان پیامبر اکرم می باشد. و در کل توجهی داده شده به رسالتی که پیامبران به جهت اتمام حجت بر نوع بشر برای کامل شدن هم استعداد درونی که موجود است و هم هدایت انبیا که کامل گردیده برای طی مسیر از فضای خود بینی صرف در بدو تولد ( کالانعام)(اسفل سافلین) تا رسد آدمی بجایی که بجز خدا نبیند. اینجا که آدمی بجز خدا نبیند کجاست. جایی است که نه جان و نه عزیز تر از جانها فرد را از مسیر حق باز ندارد . و چه زیبا در این مصباح الهدی می درخشد. [ نظرات / امتیازها ]

سوره التین در مکه نازل شده و شامل هشت آیه و سی و چهار کلمه و صد و پنجاه حرف میباشد.

در خواص و ثواب تلاوت این سوره ابن بابویه از حضرت صادق(ع) روایت کرده فرمود: هر کس سوره التین را در نمازهای واجب و مستحب قرائت کند خداوند باو در بهشت چیزی عطا کند که راضی باشد.
در خواص القرآن از پیغمبر اکرم(ص) روایت کرده فرمود: هر که این سوره را قرائت کند عمش برطرف گردد.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]