نخست: هنگامیکه به پستی تن میداد تا بلندی یابد.
دوم: آنگاه که در برابر از پاافتادگان، می‌پرید .
سوم: آنگاه که میان آسانی و دشوار مختار شد و آسان را برگزید.
چهارم: آنگاه گناهی مرتکب شد و با یادآوری اینکه دیگران نیز همچون او دست به گناه میزنند، خود را دلداری داد.
پنجم: آنگاه که از ناچاری، تحمیل شده‌ای را پذیرفت و شکیبایی‌اش را
ناشی از توانایی دانست.
ششم: آنگاه که زشتی چهره‌ای را نکوهش کرد، حال آن که یکی از نقاب‌های
خودش بود.
هفتم: آنگاه که آوای ثنا سرداد و آن را فضیلت پنداشت.

جبران خلیل جبران

ای مومنان ، چه شده که در راه خدا به جهاد نمی پردازید و در راه نجات برادران مستضعف خود نمی جنگید که مشرکان مانع هجرت آنان شده اند و آنها را به ذلت کشانده و آزار سخت از آنان می چشند ، آنهایی که از پیشگاه پروردگار خود التماس می کنند که سختی را از آنان برطرف کند و می گویند پروردگارا ، ما را از این قریه و سختی و تنگنا ما را نجات بده و راه خروجی به ما بنما و از جانب خود یاور و دوستی فراهم فرما .

خداوند متعال در آیه 75 موضوع جهاد را با کیفیت دیگری ذکر کرده است و ضمن امر به ایمان به این فریضه و ایمان به جهاد در راه خدا و دین اسلام تحریک عواطف انسانی را در این دعوت ذکر فرموده است و اهل ایمان را به جهاد در راه ترویج دین و نجات انسانهای در بند ، امر فرموده است و با ملاحظه مفاد این آیه به این نتیجه می رسیم که جهاد یک امر مقدس است و برای پول ، مقام و تصرف اراضی و تسلط بر دیگران نیست بلکه جهاد امری است مقدس و ارزشمند که مافوق مادیات ، اراضی ، ثروت و دستیابی به قدرت و مقام است .