----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
انتخاب آيه : انتخاب سوره :
تقسیم بندی موضوعی انتخاب متن فارسی :
یونس
جزء : يازدهم
وَ لَوْ أَنَّ لِکُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ ما فِي الْأَرْضِ لاَفْتَدَتْ بِهِ وَ أَسَرُّوا النَّدامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذابَ وَ قُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ54أَلا إِنَّ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَلا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ لکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ55هُوَ يُحْيي‏ وَ يُميتُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ56يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَتْکُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَ شِفاءٌ لِما فِي الصُّدُورِ وَ هُديً وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ57قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِکَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ58قُلْ أَ رَأَيْتُمْ ما أَنْزَلَ اللَّهُ لَکُمْ مِنْ رِزْقٍ فَجَعَلْتُمْ مِنْهُ حَراماً وَ حَلالاً قُلْ آللَّهُ أَذِنَ لَکُمْ أَمْ عَلَي اللَّهِ تَفْتَرُونَ59وَ ما ظَنُّ الَّذينَ يَفْتَرُونَ عَلَي اللَّهِ الْکَذِبَ يَوْمَ الْقِيامَةِ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَي النَّاسِ وَ لکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا يَشْکُرُونَ60وَ ما تَکُونُ في‏ شَأْنٍ وَ ما تَتْلُوا مِنْهُ مِنْ قُرْآنٍ وَ لا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلاَّ کُنَّا عَلَيْکُمْ شُهُوداً إِذْ تُفيضُونَ فيهِ وَ ما يَعْزُبُ عَنْ رَبِّکَ مِنْ مِثْقالِ ذَرَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي السَّماءِ وَ لا أَصْغَرَ مِنْ ذلِکَ وَ لا أَکْبَرَ إِلاَّ في‏ کِتابٍ مُبينٍ61
ترجمه جناب آقاي صفوي
54) و اگر آنچه در زمین است از آنِ کسى باشد که ستم کرده است، قطعاً آن را براى رهایى خود از عذاب خواهد داد. و چون ستمکاران عذاب را ببینند از کرده خود پشیمان مى شوند، ولى از بیم سرزنش پشیمانى خود را نهان مى دارند، و میانشان به عدالت داورى مى شود و بر آنان ستمى نمى رود.

55) بدانید که آنچه در آسمان ها و زمین است از آنِ خداست و هرگونه تصرّفى در آنها بخواهد مى کند. بدین سبب وعده خدا به آمدن عذاب حق است و کسى نمى تواند آن را بازدارد، ولى بیشتر مردم چون مالکیت خدا را به خوبى درنیافته اند نمى دانند که تحقّق وعده هاى او تردیدناپذیر است.

56) اوست که به شما حیات مى بخشد و جان شما را مى ستاند و به سوى او بازگردانده مى شوید، پس چگونه مى توانید در اختیار او نباشید ؟

57) اى مردم، براى شما از جانب پروردگارتان پندى هشیارکننده و درمانى براى آنچه از صفات نکوهیده در سینه هاست، و رهنمود و رحمتى براى مؤمنان، آمده است.

58) اى پیامبر، بگو: به فضل و رحمت خدا، آرى به این دو، که مایه سعادت آنان است شادمان باشند نه به ثروت و امکانات. این از هر ثروتى که فراهم مى آورند بهتر است.

59) بگو: به من خبر دهید، رزقى را که خدا براى شما فرو فرستاده و شما بخشى از آن را حرام و بخشى را حلال دانسته اید، بگو: آیا خدا به شما اجازه داده است که این احکام را صادر کنید یا با این کار بر خدا دروغ مى بندید ؟

60) کسانى که بر خدا دروغ مى بندند و نعمت هاى او را ناسپاسى مى کنند، به فرجام خود در روز قیامت چه گمان مى برند ؟ بى تردید، خداوند از فضل خود به مردم عطا مى کند ولى بیشترشان ناسپاسى مى کنند و با حرام شمردن بخشى از آنها شکر نعمت هاى خدا را پاس نمى دارند.

61) اى پیامبر، در هیچ کارى نمى باشى و هیچ بخشى از قرآن را که از سوى خدا بر تو نازل مى شود تلاوت نمى کنى، و تو و دیگران هیچ کارى را انجام نمى دهید مگر این که ما شما را مى بینیم و بر کارتان آن گاه که بدان مى پردازید گواهیم، و هموزن ذرّه اى نه در زمین و نه در آسمان از پروردگار تو پنهان نمى ماند، و چیزى کوچک تر از ذرّه و بزرگ تر از آن نیست مگر این که در کتابى روشن محفوظ است.

215
215