2) و آن گاه که ستارگان پراکنده شوند ،

3) و آن گاه که حایلِ میان دریاها شکافته شود و آب هاى شور و شیرین به هم آمیخته شوند ،

4) و آن گاه که گورها را براى خارج شدن مردگان زیر و زَبَر کنند ،

5) هر کسى از کارهایى که انجام داده و پیش فرستاده و سنّت هایى که بر جاى نهاده است آگاه شود .

6) اى انسان ، اى آن که قیامت را انکار مى کنى ، چه چیز تو را به واسطه پروردگار بزرگوار و کریمت فریب داد و خام کرد ؟

7) آن خدایى که تو را آفرید ، سپس ، اندام هایت را سامان داد و با توازن دادن آنها تو را تعادل بخشید .

8) و در هر شکلى که خواست تو را ترکیب کرد .

9) نه ، جاى آن نیست که به لطف و کرم خدا فریفته شوى; بلکه شما آدمیان ، روز جزا را دروغ مى انگارید که کفر مىورزید و عصیان مى کنید .

10) و قطعاً فرشتگانى بر شما گمارده شده اند که نگهبان اعمالتان هستند;

11) فرشتگانى بزرگوار که اعمال شما را مى نگارند ،

12) آنچه را انجام مى دهید مى دانند .

13) به یقین ، نیکان در ] بهشت پر [ نعمت اند .

14) و قطعاً گنهکارانِ کفرپیشه به دوزخ اندرند .

15) روز جزا در آن جا درآیند و همواره در آن بمانند .

16) و هرگز از آن جا بیرون نشوند و ناپدید نگردند .

17) چه چیز تو را آگاه کرده است که حقیقت روز جزا چیست ؟

18) باز هم چه چیزى تو را آگاه کرده است که حقیقت روز جزا چیست ؟

19) یاد کن روزى را که هیچ کس به سود کسى قدرت هیچ کارى ندارد ، و روزى که رستاخیز رخ دهد ، آشکار شود که فرمان از آنِ خداست .

2) همانان که چون به پیمانه از مردم چیزى مى گیرند ، تمام مى ستانند ،

3) و چون به پیمانه یا ترازو به آنان چیزى مى دهند ، کم مى دهند و زیان مى رسانند .

4) شگفتا ! آیا آنان گمان نمى برند که برانگیخته مى شوند ؟

5) به هنگام روزى بزرگ !

6) روزى که مردم براى داورى پروردگار جهانیان از دل خاک به پا مى خیزند .