1 - کتمان کنندگان حقایق دینى در صورت توبه، از لعنت خدا نجات یافته و از رحمت او برخوردار خواهند شد.
أولئک یلعنهم اللّه ... إلا الذین تابوا
2 - توبه از گناهان و اصلاح مفاسد آنها، موجب برقرارى مجدد رحمت قطع شده است.
أولئک یلعنهم اللّه ... إلا الذین تابوا و أصلحوا ... فأولئک أتوب علیهم
3 - اصلاح مفاسدى که بر اثر کتمان حقایق دین پدیدار شده و نیز بیان آن حقایق، از شرایط پذیرش توبه کتمان کنندگان است.
إلا الذین تابوا و أصلحوا و بینوا فأولئک أتوب علیهم
4 - کتمان حقایق دینى و معارف کتب آسمانى، فسادانگیز است.
إلا الذین تابوا و أصلحوا
5 - بازدارى مردم از درک معارف و حقایق کتابهاى آسمانى و ایمان به آنها، فسادانگیزى است.
إلا الذین تابوا و أصلحوا
6 - شمول لعنت الهى بر گنهکاران، موجب سلب توفیق توبه از آنان نخواهد شد.
أولئک یلعنهم اللّه ... إلاّ الذین تابوا و أصلحوا و بینوا
7 - خداوند، توبه گنهکاران را در صورتى که مفاسد گذشته را جبران کنند، خواهد پذیرفت.
إلا الذین تابوا و أصلحوا و بینوا فأولئک أتوب علیهم
8 - نباید کتمان کنندگان حقایق دینى را در صورتى که توبه کنند و گذشته را جبران نمایند، نفرین کرده و خواهان دورى آنان از رحمت خدا شد.
و یلعنهم اللعنون. إلا الذین تابوا و أصلحوا و بینوا
9 - خداوند، تواب (بسیار توبه پذیر) و رحیم (مهربان) است.
و أنا التواب الرحیم
10 - توبه پذیرى خداوند، جلوه اى از رحمت اوست.
فأولئک أتوب علیهم و أنا التواب الرحیم
11 - خداوند، توبه کسانى را که بارها توبه خویش را شکسته اند، خواهد پذیرفت.
و أنا التواب الرحیم
بیان توبه پذیرى خدا با صیغه مبالغه (توّاب = بسیار توبه پذیر) اشاره به این دارد که: گناهان هر چند بزرگ باشند خداوند همه آنها را خواهد بخشید و یا اشاره به این است که: شکستن توبه، مانع نمى شود که توبه مجدد پذیرفته نشود. برداشت فوق ناظر به احتمال دوم است.
[ نظرات / امتیازها ]