کلمه «تابوت» به معناى صندوق است.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

ممکن است از کلام خداى تعالى استفاده کرد که مراد از سکینت، روحى است الهى و چیزى است که مستلزم آن روح الهى است؛ امرى است از خداى تعالى که باعث سکینت قلب و استقرار و آرامش نفس و محکمى دل مى ‏شود. معلوم است که این توجیه باعث نمى ‏شود که کلام از معناى ظاهریش بیرون شود و کلمه سکینت که به معناى سکون قلب و عدم اضطراب آن است در روح الهى استعمال شده باشد و جا دارد که با همین معنا روایات آینده توجیه شود.

کلمه سکینة از ماده سکون است که خلاف حرکت است و این کلمه در مورد سکون و آرامش قلب استعمال مى ‏شود و معنایش قرار گرفتن دل و نداشتن اضطراب باطنى در تصمیم و اراده است همچنانکه حال انسان حکیم این چنین است (البته منظور ما از حکیم دارنده حکمت اخلاقى است) که هر کارى مى ‏کند با عزم مى ‏کند. خداى سبحان این حالت را از خواص ایمان کامل قرار داده و آن را از مواهب بزرگ خوانده است.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

جمله «إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیَةً لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ» مانند سیاق اول آیه دلالت دارد بر اینکه بنى اسرائیل از پیامبرشان پرسیده بودند که نشانى صدق گفتار تو چیست؟ و از کجا بدانیم اینکه مى ‏گویى «خداى تعالى طالوت را ملک و فرمانده شما کرده است» راست است. [ نظرات / امتیازها ]

آل هر کس اهل بیت او است که خود او را هم شامل مى‏ شود. پس آل موسى و آل هارون عبارت است از خود حضرات موسى و هارون (علیهما السلام) و اهل بیت آن دو. [ نظرات / امتیازها ]

جمله «تَحْمِلُهُ الْمَلائِکَةُ» حال از تابوت است. [ نظرات / امتیازها ]

امام باقر (علیه السلام) در ذیل جمله «إِنَّ آیَةَ مُلْکِهِ ... تَحْمِلُهُ الْمَلائِکَةُ» فرمودند: ملائکه آن را به صورت گاو حمل مى‏ کردند.

علامه طباطبایی: خواننده عزیز باید توجه داشته باشد که مبناى ما در این کتاب بر این بوده است و بر این است که سند احادیث را بیندازیم. چون وقتى مضمون حدیثى موافق با کتاب خدا باشد احتیاجى به ذکر سند آن نیست و اگر در خصوص حدیث بالا سند را ذکر کردیم براى این بود که مضمون آن یعنى اینکه ملائکه به صورت گاو درآمده باشند را نمى ‏توان با قرآن تطبیق کرد و به ناچار باید سند آن ذکر شود تا اگر خواننده خواست بتواند به تراجم احوال راویان آن مراجعه نماید. ما در عین حال از میان اینگونه احادیث آن احادیثى را مى ‏آوریم که سند آن ها صحیح و یا حداقل مؤید به قرائن صدق باشد.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

امام علی (علیه السلام) فرمودند: سکینتى که در آن نسیمى از بهشت مى ‏وزید رویى مانند روى آدمى داشت.

علامه طباطبایی: این معنا در الدر المنثور (ج 1، ص 317) از سفیان بن عیینة و ابن جریر از طریق سلمة بن کهیل از امام على (علیه السلام) و همچنین از عبد الرزاق و ابى عبید و عبد بن حمید و ابن جریر و ابن منذر و ابن ابى حاتم و حاکم (وى حدیث را صحیح دانسته است) و ابن عساکر و بیهقى (در کتاب دلائل) از طریق ابى الاحوص از امام على (علیه السلام) نظیر آن را روایت کرده ‏اند. این خبرى که در معناى سکینت وارد شده است هر چند خبر واحد است ولى چیزى که هست اینکه قابل توجیه است و مى‏توان آن را به معناى آیه نزدیک کرده و گفت: منظور این روایت بنا بر اینکه روایت صحیحى باشد این است که سکینت مرتبه‏ اى از مراتب سیر نفس به سوى کمال است؛ مرتبه‏ اى است از کمال که باعث آرامش نفس در برابر امر خدا مى ‏شود و امثال این تعبیرات که مشتمل بر تمثیل است در کلام ائمه (علیه السلام) بسیار دیده مى ‏شود. اینجا است که مى ‏توان گفت: منظور از سکینت همان روح ایمان است. در بیان سابق نیز توجه کردیم که سکینت با روح ایمان منطبق مى ‏شد.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]

امام رضا (علیه السلام) فرمودند: سکینت بادى است که از بهشت مى ‏وزد و صورتى چون صورت انسان دارد.

علامه طباطبایی: این معنا را شیخ صدوق هم در کتاب معانى الاخبار (ص 285) و عیاشى در تفسیرش (ج 1، ص 133) از حضرت رضا (علیه السلام) نقل کرده ‏اند. ین خبرى که در معناى سکینت وارد شده است هر چند خبر واحد است ولى چیزى که هست اینکه قابل توجیه است و مى‏توان آن را به معناى آیه نزدیک کرده و گفت: منظور این روایت بنا بر اینکه روایت صحیحى باشد این است که سکینت مرتبه‏ اى از مراتب سیر نفس به سوى کمال است؛ مرتبه‏ اى است از کمال که باعث آرامش نفس در برابر امر خدا مى ‏شود و امثال این تعبیرات که مشتمل بر تمثیل است در کلام ائمه (علیه السلام) بسیار دیده مى ‏شود. اینجا است که مى ‏توان گفت: منظور از سکینت همان روح ایمان است. در بیان سابق نیز توجه کردیم که سکینت با روح ایمان منطبق مى ‏شد. پس مى‏ توان روایت معانى الاخبار زیر را هم بر همین معنا حمل نمود و آن روایت این است که از ابى الحسن (علیه السلام) نقل مى ‏کند که در معناى سکینت فرمودند: «روحى است از خدا که تکلم مى ‏کند و بنى اسرائیل وقتى بر سر چیزى اختلاف مى ‏کردند آن روح با ایشان سخن مى ‏گفت و حقیقت مطلب را به ایشان خبر مى ‏داد (تا آخر حدیث)». مى‏توان در معنایش گفت که این روح همان روح ایمان است که مؤمن را در هر مساله مورد اختلاف به سوى حق هدایت مى ‏کند.

[ برای مشاهده توضیحات کلیک کنید. ]

[ نظرات / امتیازها ]