توضیح : و این معنا با آیه :« قاتلوا الذین لا یؤمنون بالله و لا بالیوم الاخر ، و لا یحرمون ما حرم الله و رسوله ، و لا یدینون دین الحق ، من الذین اوتوا الکتاب»(التوبه/29) ، که ایمان را صریحا از آنان نفی می‏کند منافات ندارد و کسی خیال نکند که ایمان نداشتن به خدا همان کفر به خدا است ، برای اینکه اگر جمله : «لا یحرمون و لا یدینون»(التوبه/29) نبود ، آیه شریفه با گفتار ما منافات داشت و فرقی میان کفر به خدا و کفر به آیات خدا نبود ، و لیکن این دو جمله شهادت می‏دهند به اینکه مراد از توصیف آنان به بی‏ایمانی توصیف به لازمه حال است ، چون لازمه حالشان یعنی کفرشان به آیات خدا نداشتن ایمان به خدا و روز جزا است ، هر چند که خودشان این ملازمه را نفهمند و خیال کنند به خدا ایمان دارند ، ولی به حسب ظاهر کفرشان به آیات خدا تنها کفر به آیات خدا است و کفر صریح به خود خدا نیست( گو اینکه از آیه 151 سوره نساء خلاف این بر می‏آید ، چون در آنجا فرمود : کسانی که به خدا و رسولان او کفر می‏ورزند و می‏خواهند بین خدا و رسولان او جدائی بیندازند و می‏گویند : به بعضی رسولان ایمان داریم ، و به بعضی ایمان نداریم ، و می‏خواهند بین کفر و ایمان راه سومی را پیش بگیرند ، اینها کافران حقیقی هستند) [ بستن توضیحات ]