(ء اشفقتم ان تقدموا بین یدی نجویکم صدقات فاذلم تفعلوا و تاب الله علیکم فاقیموا الصلوه و اتوا الزکوه و اطیعوا الله و رسوله و الله خبیر بماتعملون ): (آیا از صدقه دادن قبل از نجوایتان دریغ می ورزید؟حال که صدقه نمی دهید،خدا بسوی شما باز می گردد واز نافرمانیتان در می گذرد، پس به نماز و زکات و اطاعت خدا و رسول بپردازید و خدا از آنچه می کنید با خبر است )این آیه حکم صدقه در آیه قبلی را نسخ کرده و عتاب شدیدی خطاب به اصحاب رسولخدا ص و مؤمنین نموده است ، چون آنها به خاطر ندادن صدقه به کلی از نجوی با رسولخدا ص صرف نظر کردند و به جز علی بن ابی طالب ع کسی صدقه نداد ونجوی نکرد و فقط آن جناب بود که ده نوبت صدقه داد و نجوی کرد، به همین دلیل این آیه نازل شد و حکم صدقه را نسخ کرد.می فرماید: آیا،از چند بار صدقه دادن ترسیدید و نجوی را قطع کردید؟ و حالا که ازعمل بدانچه مکلف شدید سر باز زدید، خدا هم از این سرپیچی شما صرف نظر نموده وبا عفو و مغفرت خود به شما رجوع نمود، اینک به سایر تکالیف بپردازید و در انجام نماز و زکات و اطاعت مطلق از خدا و رسول بکوشید، آنگاه در مقام تشدیدحکم وجوب اطاعت فرمود، خدا نسبت به آنچه انجام می دهید آگاه و با خبر است .از ابن عمر نقل شده که گفته : علی ع سه مزیت و خصوصیت دارد که اگر من یکی ازآنها را داشتم نزد من از شتران سرخ مو محبوبتر بود، ازدواج با فاطمه (س )، در اختیارگذاشتن پرچم خیبر به او از جانب رسولخدا ص و آیه‌ نجوی‌. [ نظرات / امتیازها ]

جالب این که دستور فوق تأثیر عجیبى گذاشت و آزمون جالبى شد و همگى جز یک نفر از دادن صدقه و نجوا خوددارى کردند، و او امیر مؤمنان على علیه السّلام بود اینجا بود که آنچه لازم بود روشن شود شد و آنچه باید مسلمانان از این دستور بفهمند و درس گیرند گرفتند.
لذا آیه مورد بحث نازل گردید و این حکم را نسخ کرد و فرمود: «آیا ترسیدید فقیر شوید که از دادن صدقات قبل از نجوا خوددارى کردید»؟! (أ أشفقتم أن تقدموا بین یدى نجواکم صدقات).
معلوم مى‏شود حب مال در دل شما از علاقه به نجواى پیامبر صلّى اللّه علیه و آله بیشتر است، و نیز معلوم مى‏شود در این نجواها غالبا مسائل حیاتى مطرح نمى‏شد، و گر نه چه مانعى داشت که این گروه قبل از نجوا صدقه‏اى مى‏دادند و نجوا مى‏کردند، بخصوص این که مقدار خاصى براى صدقه نیز تعیین نشده بود و مى‏توانستند با مبلغ کمى این مشکل را حل کنند.
سپس مى‏افزاید: «اکنون که این کار را نکردید (و خود به تقصیر خویشتن پى بردید) و خداوند توبه شما را پذیرفت، نماز را بر پا دارید و زکات را ادا کنید، و خدا و پیامبرش را اطاعت نمایید، و (بدانید) خداوند از آنچه انجام مى‏دهید با خبر است» (فاذ لم تفعلوا و تاب الله علیکم فاقیموا الصلاة و آتوا الزکاة و اطیعوا الله و رسوله و الله خبیر بما تعملون). [ نظرات / امتیازها ]