#یـک داسـتـان عـبـرت انـگـیز! در اینجا سرگذشتهاى بسیارى نقل شده که همه تاکیدى است بر محتواى آیات فوق و درس عبرتى است براى آنها که تکیه بر مال ومقام کرده ، سر تا پا آلوده غرور و غفلت و گناهند، از جمله :.

در ((سـفینة البحار)) از کتاب ((نصائح)) چنین نقل شده : ((هنگامى که بیمارى هارون الرشید در خـراسان شدید شد دستور داد طبیبى از طوس حاضر کنند، وسپس سفارش کرد که ادرار او را با ادرار جـمع دیگرى از بیماران و از افراد سالم برطبیب عرضه کنند، طبیب شیشه ها را یکى بعد از دیگرى وارسى مى کرد تا به شیشه هارون رسید، و بى اینکه بداند مال کیست ، گفت : به صاحب این شیشه بگوئیدوصیتش را بکند، چرا که نیرویش مضمحل شده و بنیه اش فرو ریخته است !.

هارون از شنیدن این سخن از حیات خود مایوس شد، و شروع به خواندن این اشعار کرد:.

ان الطبیب بطبه ودوائه لا یستطیع دفـاع نحب قداتى.

مـا للطبیب یموت بالدا الذى ـــــ قد کـان یبر مثله فیمـا مضى.

((طبیب با طبابت و داروى خود ـقدرت ندارد در برابر مرگى که فرا رسید دفاع کند)).

اگر قدرت دارد پس چرا خودش با همان بیمارى مى میردـ که سابقا آن رادرمان مى کرد))؟!.

در ایـن هـنـگـام به او خبر دادند که مردم شایعه مرگ او را پخش کرده اند، براى این که این شایعه بـرچـیـده شود دستور داد چهارپائى آوردند و گفت : مرا بر آن سوار کنید،ناگهان زانوى حیوان سست شد.

گفت : مرا پیاده کنید که شایعه پراکنان راست مى گویند!.

سپس سفارش کرد کفنهائى براى او بیاورند، و از میان آنها یکى را پسندید وانتخاب کرد، و گفت در کنار همین بسترم قبرى براى من آماده کنید.

سـپس نگاهى در قبر کرد و این آیه را تلاوت نمود: مـا اغنى عنى مـالیه هلک عنى سلطـانیه و در همان روز از دنیا رفت. [ نظرات / امتیازها ]