17) ولى بر نابینا گناهى نیست که در آن کارزار شرکت نکند و بر لنگ نیز گناهى نیست و بر بیمار نیز گناهى نیست; و هر کس از خدا و رسولش اطاعت کند، او را در بوستان هایى آکنده از درخت که از زیر آنها نهرها روان است در مى آورد و هر کس از فرمان خدا و رسولش روى برتابد، او را به عذابى دردناک عذاب خواهد کرد.

18) اى پیامبر، قطعاً خدا از مؤمنان آن گاه که با تو در حدیبیّه زیر آن درخت بیعت مى کردند خشنود شد و نیّت هاى صادقانه آنان را دانست; از این رو آرامش و اطمینان را در آنان پدید آورد، و دیرى نمى گذرد که فتح خیبر را به آنان پاداش خواهد داد.

19) و غنیمت هاى فراوانى را که در آن نبرد به چنگ مى آورند نیز نصیبشان خواهد کرد، و خدا شکست ناپذیر و حکیم است.

20) خدا به شما غنیمت هاى فراوانى وعده داده است که آنها را به دست خواهید آورد; از این رو پس از بازگشت از سفر حدیبیّه به زودى اینها ( غنایم خیبر ) را به شما ارزانى مى کند و دست مردم ] کفرپیشه ] را از تعرّض به شما بازمى دارد. خداوند این وعده را به شما داد تا براى همه مؤمنان آیت و نشانه اى باشد و از این رهگذر حقانیت خود و درستى وعده پروردگارشان را دریابند، و تا شما مؤمنان را به راهى راست که به برترى حق و گسترش دین مى انجامد راهنمایى کند.

21) و غنیمت هاى دیگرى نیز هست که شما نتوانستید بر آنها دست یابید و خدا بر آنها احاطه و قدرت دارد، و خدا بر هر چیزى تواناست.

22) و اگر کسانى که کافر شده اند با شما به کارزار آیند پشت مى کنند و مى گریزند، آن گاه نه کسى را مى یابند که کارشان را برعهده گیرد و نه کسى که آنان را یارى کند.

23) خدا مقرّر داشته است که پیامبران و مؤمنانِ واقعى بر دشمنانشان پیروز شوند. این سنّت خداست که از پیش جارى بوده است و هرگز در سنّت خدا تغییرى نخواهى یافت.