سپس بدنبال این حزن و اندوه ، آرامش و تسکینی بر شما فرستاد. این آرامش ، بصورت خواب سبکی بود که ( در شب بعد از حادثه جنگ احد ، ) گروهی از شما را فرا گرفت اما گروه دیگری در فکر جان خویش بودند ( و از ترس خواب به چشمانشان نرفت. ) آنها گمانهای ناروایی- همچون گمانهای دوران جاهلیت- درباره خدا داشتند و می گفتند: «آیا چیزی از پیروزی و فتح نصیب ما می شود؟!» بگو: «همه کارها ( و پیروزیها ) به دست خداست!» آنها در دل خود ، چیزی را پنهان می دارند که برای تو آشکار نمی سازند می گویند: «اگر ما سهمی از پیروزی داشتیم ، در این جا کشته نمی شدیم!» بگو: «اگر هم در خانه های خود بودید ، آنهایی که کشته شدن بر آنها مقرر شده بود (در لوح ازلی) ، قطعاً به سوی آرامگاه های خود ، بیرون می آمدند ( و آنها را به قتل می رساندند ) . و اینها برای این است که خداوند ، آنچه در سینه هایتان مخفی نگاه دارید ، بیازماید و آنچه را در دلهای شما ( از ایمان ) است ، خالص گرداند و خداوند از آنچه در درون سینه هاست(دلها) ، با خبر است.

و آنها که وقتى مرتکب عمل زشتى شوند، یا به خود ستم روا می دارند به یاد خداوند مى افتند، و براى گناهان خود طلب آمرزش و مغفرت مى کنند و کیست جز خداوند که گناهان را ببخشد؟ و بر گناه ، اصرار نمى ورزند، با اینکه (زشتی گناه را) مى دانند.

چه بسیار پیامبرانى که یاران الهى بسیاری به همراه آنها پیکار(نبرد) کردند، آن یارران(بزرگوار) هیچگاه در برابر آنچه در راه خدا به آنها مى رسید کاهل نشدند، و ناتوان نگردیدند و تن به تسلیم ندادند و خداوند استقامت کنندگان(در راه کسب خشنودی او) را دوست دارد.

و بشتابید براى رسیدن به آمرزش پروردگارتان ؛ و بهشتى که وسعت آن ، آسمانها و زمین است ؛ و براى پرهیزگاران و متقیان وعده داده شده است .

و آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن خداست ، و ( همه ) امور به سوی خدا بازگردانده می شود.

وهر مالى را که انفاق کرده‏اید، یا نذرى را که نذر کرده‏اید، پس قطعاً خداوند آن را مى‏داند وبراى ظالمان هیچ یاورى نیست